Sun de Jager (21), Tweedejaars fysiotherapie

• Tattoos: vier stuks (rug, sleutelbeen, zij, buik)
• Prijs: bij elkaar ongeveer 1000 euro
• Bij: Inkstitution, Rotterdam

‘Ik was net achttien jaar toen ik mijn eerste tattoo liet zetten. Het is er één van Afrika, op mijn rug, omdat ik geboren ben in Zuid-Afrika. Toen ik acht jaar was, verhuisden we naar Nederland. Nog steeds hou ik heel veel van Afrika, maar omdat ik nu ook hier geworteld ben, heb ik kleine tulpen in de tattoo laten verwerken. Dat laat mijn band met beide werelden zien.

‘Ik heb al van jongs af aan iets met tatoeages. Maar ik ben niet iemand die alleen maar wil versieren; een tattoo moet wel ergens voor staan. De tekst op mijn buik is een eerbetoon aan mijn vader die overleed toen ik vier jaar oud was en mijn stiefvader die twee jaar geleden stierf. Er staat ‘Live by faith not by sight’, een Bijbeltekst uit Korinthiërs.

Door die tattoo te laten zetten, sloot ik een moeilijke periode af en bijna elke keer als ik ‘m zie denk ik even aan mijn vader en stiefvader.’

Ook de zwaluwen in de kersenbloesem op haar zij hebben hun eigen symboliek. ‘Eén zwaluw voor de mensen die er nog zijn en één voor de mensen die ik ben verloren. Binnenkort wil ik op mijn andere zij een vogelkooi tatoeëren waaruit drie zwaluwen wegvliegen, om te laten zien dat mijn moeder, zusje en ik onze eigen weg gaan. Het liefst zou ik ook een ‘sleeve’ hebben, maar omdat ik ga werken in de zorg is dat geen goed idee. Nu kan ik nog een uniform aantrekken en dan ziet niemand er iets van.’

Bruce Moerdjiman (26), medewerker kenniscentrum Creating 010 en freelance interactief ontwerper

• Tattoo: op de onderarmen
• Prijs: Tattoo op rechterarm 700 euro. Links: gratis. ‘Een cadeautje van m’n vriend die ‘m ook heeft gezet.’
• Bij: Errol van Inkstitution, Rotterdam (rechterarm) en Hans Pasztjerik van Stay Classy Tattoo, Schiedam (linkerarm)

‘Ik ben half Javaans. Op m’n rechterarm is een kris afgebeeld, een Indonesische dolk waar mystieke krachten aan worden toegeschreven. Elke Indonesische stad heeft een eigen lemmet en dit lemmet is van de stad van mijn voorouders. Onze familiekris is met mijn opa meegegaan in zijn graf, die heb ik helaas nooit met eigen ogen gezien want m’n opa was al dood toen ik werd geboren.

‘Op m’n linkerarm zie je een afbeelding van een tweemaster. M’n andere opa was schipper. De twee tatoeages laten m’n familiegeschiedenis zien, ze symboliseren wie ik ben.

‘Ik heb nog geen concrete plannen voor meer tattoos. Ik heb wel een concept in m’n hoofd dat de tatoeages met elkaar kan verbinden. Op m’n rechterarm staan naast de kris ook aarde-elementen. M’n linkerarm symboliseert water. Ik kan dus nog door met de elementen lucht en vuur.

‘Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit spijt krijg van m’n tattoos, ik heb er goed over nagedacht voordat ik de beslissing nam. Nee, ook niet als ik tachtig ben.’ Lachend: ‘Ik weet zeker dat mijn huid nooit slap wordt.’

Wietske Sugendro (45), senior administratief medewerker IGO

• Tattoo: drie, o.a. op de pols
• Prijs: ongeveer 250 euro
• Bij: een particulier

Haar eerste tattoo nam ze toen ze dertig was, om uit te proberen of ze het iets vond. Een tweede tattoo volgde, net als de eerste verborgen onder kleding. Pas daarna durfde Wietske Sugendro een tattoo te nemen die iedereen kan zien, op haar pols. ‘Ik wilde iets met de namen van mijn dochters Kimberly en Samantha. Eerst kwam ik er niet uit omdat het zulke lange namen zijn. Toen heeft Kimberly een ontwerp gemaakt met alleen de voorletters. Daar was ik gelijk heel blij mee en toevallig zijn het ook nog de initialen van mijn man.

‘Ik heb nooit spijt gehad van mijn tattoos. Integendeel. De enige keer dat ik even moest slikken, was toen ik ging trouwen. De tatoeage paste niet echt bij mijn jurk. Maar spijt heb ik niet. Nee, óók niet als ik straks in het bejaardentehuis zit. Een gerimpeld lijf zonder tattoos is heus niet mooier dan mét. En ik kan dan nog zeggen dat ik heb gedaan wat ik zelf graag wilde.’

Hester Siera (25), administratief medewerker IGO

• Tattoo: op de voet
• Prijs: 100 euro
• Bij: Henk Schiffmacher himself

Hester Siera heeft een BFF, een best friend forever. Ze kent hem al vanaf de basisschool en een paar jaar geleden ontstond het idee om samen een tattoo te laten zetten. ‘We kozen het oneindigheidsteken, een soort liggende acht. Het is een bekend symbool, maar wij lieten ons inspireren door het teken van de Maori uit Nieuw-Zeeland. We vonden het allebei tof om een keer een tattoo te laten zetten, en hiermee konden we ook nog onze – zeg maar oneindige – vriendschap bezegelen.

‘We vonden het leuk om het te laten doen bij Henk Schiffmacher. Zelf wilden we het teken kleiner en dunner laten zetten, maar Schiffmacher overtuigde ons ervan dat we dat juist niet moesten doen. Nu ben ik heel blij met het formaat en het “ambachtelijke” van de tattoo.’ Voor Hester blijft het bij deze ene tatoeage. ‘Er zijn dingen die je gedaan moet hebben in je leven. Voor mij hoorde het zetten van een tattoo daarbij. Maar hier houd ik het bij.’

Nick Veenstra (22), tweedejaars communication and multimedia design

• Tattoo: één, op onderarm
• Prijs: 150 euro
• Bij: Tattoo Laura, Vlaardingen

‘Bis vincit qui se vincit’ staat er op zijn onderarm, en het betekent zoiets als ‘wie zichzelf overwint, heeft een dubbele overwinning behaald’. Nick Veenstra liet deze tekst een jaar geleden tatoeëren. ‘Al van jongs af aan heb ik aanleg voor overgewicht. Deze tekst was voor mij een extra motivatie om daar iets aan te doen en uit mijn comfortzone te komen. Ik let op wat ik eet en werk aan mijn conditie in de sportschool. Dat komt natuurlijk niet door die tattoo, maar het is wel een manier om mezelf te stimuleren. Kort nadat ik ‘m had gezet, hoorden we helaas dat mijn vader de ongeneeslijke spierziekte ALS heeft. Hierdoor kreeg de tekst op mijn arm nog een extra lading. Als je net als ik kiest voor een tattoo met een verhaal, kun je er later geen spijt van krijgen. Ik ga zeker nog meer tattoos plaatsen. Niet om met mezelf te pronken, maar om een verhaal te vertellen; over mezelf en over de mensen van wie ik hou.’

Paul Toorop (21), tweedejaars communication and multimedia design

• Tattoo: twee, op beide armen
• Prijs: totaal 220 euro
• Bij: Moose Tattoo, Rotterdam

In de film The American zien we George Clooney vanaf de rug terwijl hij zich optrekt aan een stang. Zijn blote rug toont een zwarte, grafische vlinder. Ongeveer zo’n soort vlinder heeft Paul Toorop twee jaar geleden op zijn bovenarm laten zetten. ‘Voor mijn overleden oma. Tijdens haar crematie zag ik overal vlinders. Door deze tattoo heb ik het gevoel dat ik mijn oma bij me houd. Mijn zusje heeft precies dezelfde tattoo laten plaatsen, en als ons jongste zusje achttien wordt, krijgt zij ‘m van mijn zus en mij cadeau.’

Op zijn andere arm staat een hart. Geen ‘standaard’ hart, maar een hart dat eruitziet alsof het met balpen is getekend. ‘Ik vind het mooi dat het geschetst is. Alles kan nog gebeuren met dat hart. Misschien laat ik het inkleuren als ik ooit trouw.’ Zorgen over solliciteren met tattoos heeft Paul niet: ‘In de creatieve sector zie je zoveel mensen met tattoos. En ik denk niet dat ik ooit bankdirecteur word.’

Darice de Cuba (31), webdeveloper bij Profielen

• Tattoos: drie tatoeages op haar linker onderarm
• Prijs: bij elkaar zo’n 700 euro
• Bij: On Edge en Mad Science Tattoo, Den Haag

Op de binnenkant van haar arm staat:
Don’t remember the last day
Don’t cry for the future
In the past and in the future don’t believe
Live today and don’t lose in the wind your life

‘Deze tekst was m’n eerste tattoo. Op m’n 26e werd ik ernstig ziek. Vanwege een zeldzame aangeboren aandoening heb ik een chronische nierziekte en ben ik doof. Ik heb geleerd om bij de dag te leven. De tekst is zo gezet dat ik ‘m zelf makkelijk kan lezen en is een soort mantra voor me. Een week na plaatsing werd ik opgeroepen voor een niertransplantatie. Die operatie is goed gegaan en ik heb de nier gelukkig nog steeds. Dat maakt die eerste tattoo extra bijzonder voor me.

‘De tweede is een uil omdat die wijsheid symboliseert en de derde is een boom waaruit vogels wegvliegen. Dat staat voor loslaten. Eén kant van de boom is zwart, dat zijn de zware tijden, één kant is wit, dat zijn de goede tijden. Die lichte kant is belangrijker geworden. Ik heb op dit moment meer te verliezen dan toen ik nog dialyseerde.

‘Ik hoor het gezoem van de tatoeagenaald natuurlijk niet, maar ik ruik wel de geur van het ontsmettingsmiddel. Het geeft me een goed gevoel dat een tatoeage zetten een ‘ingreep’ is waar ik zelf voor heb gekozen.

‘Ik was altijd al slechthorend en ben al lang ziek. Ik heb me vaak een buitenbeentje gevoeld omdat mijn leven anders verloopt dan dat van veel leeftijdsgenoten. De meesten werken van negen tot vijf, trouwen, krijgen kinderen. Dat is niet mijn weg. Mijn tatoeages bevestigen mijn identiteit. Ik zal geen spijt krijgen, ik heb ze heel bewust laten zetten. Mijn lichaam is sowieso al niet meer ongeschonden. En als ik zo oud word dat m’n tattoos niet meer strak zijn, dan ben ik alleen maar blij.’

Tekst: Esmé van der Molen en Dorine van Namen
Foto’s: Levien Willemse