Wat waren de reacties na je optreden in Uit de kast?

‘Na de uitzending had echt iedereen het erover. Het was altijd het eerste gesprek. Als ik boodschappen ging doen, kreeg ik reacties van mensen zoals “hé, wat goed”. Zelfs op vakantie in Londen zijn er weleens Nederlanders op me afgekomen met “jij bent van tv”. Het is heel raar om dat te ervaren, ik kan me nu ook voorstellen hoe echt bekende mensen zich voelen. Maar in de loop van de jaren is het wel minder geworden, hoor.’

Geen negatieve reacties?

‘Vooral op social media eigenlijk. Omdat ze je daar niet kennen, durven ze meer te zeggen. Ik had een jaar later voor de grap een keer mijn naam ingetikt op Google met ‘Uit de kast’ erbij. Toen kwam ik ook op fora terecht waar mensen met elkaar over het programma praatten en dan zeiden: “Kelian heeft echt een raar loopje”, of “een rare neus”. Dat soort dingen. Ik heb geen spijt dat ik heb meegedaan. Ik was bang voor de reacties in mijn omgeving, en daar heeft het programma bij geholpen.’

Moet je mensen nog vaak vertellen dat je homo bent?

‘Als ik ergens op een nieuwe plek binnenkom, zeg ik niet “hoi, ik ben Kelian en ik ben homo”. Ik weet ook niet of mijn hele klas weet dat ik homo ben. Maar op stage, met gasten onder elkaar, ontkom ik er soms niet aan. Het gaat vaak over vrouwen, en als ik me afzijdig houd, vragen ze: “Kelian, heb jij eigenlijk een vriendin?” Dan vertel ik wel hoe het zit. De reacties zijn vaak verbaasd, maar niet negatief.’

Wat maakt het zo moeilijk om bij een studentenvereniging uit de kast te komen?

‘Iedereen zit nog in de ontdekkingsfase. Mannen manifesteren zich bijna dierlijk om de vrouwtjes voor zich te winnen. Je hebt zo veel momenten dat dat ter sprake komt, zoals gala’s waar je een date voor nodig hebt. Van het platte regelen tot een relatie: iedereen is er naast het studeren mee bezig. En dat kan dan elke keer weer confronterend zijn. Daarom zou ik iedereen die nog in de kast zit aanraden om te zorgen dat dat zo snel mogelijk achter de rug is.’

Dus je neemt nu wel een man mee naar het gala?

‘Nou, het is er nog niet van gekomen. De vijver waarin je vist, is natuurlijk toch wat kleiner. En veel homo’s zijn helemaal niet thuis in die wereld. Als ik een gast zou meenemen, zou dat ook veel aandacht trekken. Daar had ik niet zo veel zin in en dan nam ik gewoon een leuke vriendin mee naar het gala. Eigenlijk vooral uit gemak. Maar de laatste keer dat ik dat deed, kreeg ik ook opmerkingen als “hé gozer, neem nou eens een gast mee”. Daardoor merk je dat het in die groep wel geaccepteerd is.’

‘Het woord homo wordt op school gebruikt als scheldwoord.’

Ken je hier homo’s op school die liever in de kast blijven omdat ze bang zijn?
‘Ja. De hogeschool is een multiculturele instelling. In deze tijd wordt alles extreem en zwart-wit bekeken, vind ik. Ik kan me best voorstellen dat mensen zich hier niet veilig voelen als homo. Dat ze zich gekwetst kunnen voelen in bepaalde situaties. Het woord homo wordt op school bijvoorbeeld als scheldwoord gebruikt. Als je het echt van je hart wilt, weet ik niet of dat makkelijk kan.’

Vind je dat de hogeschool meer aandacht aan homoseksualiteit mag besteden?

‘Ik denk dat het een goed idee is om te kijken of er een steunpunt nodig is. Of dat er op een andere manier aandacht voor is, zoals door dit interview. Zo weten mensen dat ze niet de enige zijn.’

Wat zou je die studenten willen aanraden?

‘Dat ze vooral uit de kast komen. Ik heb voor het programma nachten wakker gelegen. Ik zeulde het soms de hele dag als een blok aan mijn been mee. Ik was enorm opgelucht toen het programma achter de rug was. Het zat bij mij vooral tussen mijn oren. Niemand in mijn omgeving heeft er moeilijk over gedaan. Zelfs mijn voetbalteam niet, wat ik wel had verwacht. Maar ik kan begrijpen dat het bijvoorbeeld in een religieuze omgeving lastig blijft.’

‘Ik heb zelfs op internet gekeken of homoseksualiteit erfelijk is.’

Worden homo’s gepest op onze school?

‘Ik denk zeker dat sommige opleidingen nog best wel schools zijn wat dat betreft. Bij bedrijfskunde MER heb ik een zakelijke klas. We kennen elkaars voornaam en daar houdt het mee op. Maar bij sociale opleidingen of lerarenopleidingen zal dat wel anders zijn. Als je meer van elkaar weet, dan is er ook meer om over te pesten.’

Hoe lang weet je eigenlijk al dat je homo bent?

‘Ik wist altijd al dat ik anders was. Maar ik heb twee moeders, dus ik dacht: het is echt onmogelijk dat ik ook homoseksueel ben. Het was niet zozeer dat ik het niet wilde, maar dat ik dacht dat het gewoon niet kon. Ik heb zelfs op internet opgezocht of het erfelijk is. Toen ik net bij Laurentius zat, kwam ik erachter dat al mijn vrienden bezig waren met meisjes regelen. Maar ik merkte dat ik veel meer naar gasten keek. Toen vielen alle kwartjes tegelijk.’

‘In deze tijd wordt alles extreem en zwart-wit bekeken.’

Is je vader nog ergens in dit verhaal?

‘Ik weet wie het is, maar ik spreek hem nauwelijks. Het is een bekende van mijn ouders. Ik weet waar hij woont. Volgens mij zijn we zelfs Facebookvrienden. Maar hij is nooit een vaderfiguur geweest, alleen een verwekker. Het is dus niet zo dat ik binnenkort Spoorloos inschakel. Als ik hem wil ontmoeten, kan ik gewoon contact opnemen. Maar ik weet niet anders dan dat ik twee moeders heb. Ik denk dat ik ooit wel een keer een koffie met hem zou willen drinken.’

Heeft hij wel iets van zich laten horen na de uitzending?

‘Ja. Hij heeft contact gezocht om te zeggen dat hij het bijzonder vond wat ik had gedaan. Maar het is niet zo dat er daarna dingen veranderden.’

‘Van het platte regelen tot een relatie: iedereen is er naast zijn studie mee bezig.’

Irriteert het je dat mensen verbaasd zijn dat je er niet gay uitziet?

‘In het begin vond ik het juist fijn als mensen dat zeiden. Dan dacht ik: YES, niemand ziet het aan me. Je ziet ook niet aan elke Feyenoordfan dat hij of zij fan van Feyenoord is, toch? Ik weet van mezelf dat ik in vergelijking met veel homo’s best wel mannelijk ben. Dat is wie ik ben. Oké, ik kijk weleens een vrouwenfilm zoals The Devil Wears Prada. Eerst keek ik het stiekem, maar nu gewoon samen met mijn huisgenoten. Mijn vrouwelijke dan. Veel vriendinnen van mij willen dat ik hun shop-bff ben. Daar heb ik echt een hekel aan. Ten eerste houd ik niet van shoppen en ten tweede is het zo’n stereotiepe manier van denken. Maar ik maak me waarschijnlijk ook weleens schuldig aan generaliseren. Dat is menselijk.’

Heeft je televisieoptreden nog een onverwoestbare liefde opgeleverd?

‘Nee. Ik heb wel even een relatie gehad na het programma. Zes weken maar. Maar ik denk dat er in de homoscene meer mensen het vrijgezelle bestaan willen leiden. Als ik wil regelen, is het zo gepiept. Dat klinkt fout, maar het is wel zo. En dan heb ik het nog niet eens over de apps die daar allemaal voor zijn. Bovendien weet iedereen wel een beetje van elkaar of hij of zij homo is.’

Over zijn coming out:
‘Ik zeulde het soms de hele dag als een blok aan mijn been met me mee’

Dus de meisjes zijn nu honderd procent buiten beeld?

‘Het is sporadisch nog weleens gebeurd in combinatie met alcohol. Door de bierbril ziet alles er hetzelfde uit.’

Tekst: Saskia Stavenuiter
Fotografie: Levien Willemse