‘We hebben twaalfhonderd geregistreerde hbo-opleidingen in Nederland, waarvan er met acht iets aan de hand is. Daarom roep ik nog maar eens dat ik trots ben op het hbo’, aldus collegevoorzitter van de Hogeschool Rotterdam Jasper Tuytel.
Eregast Rinnooy Kan, door de Volkskrant al eens uitgeroepen tot meest invloedrijke Nederlander, sprak als voorzitter van de Sociaal-Economische Raad én als lid van de commissie-Veerman het personeel van de Hogeschool Rotterdam toe. Hoofdonderwerp is de profilering van het onderwijs, maar natuurlijk gaat het ook gewoon over de bezuinigingen. Zo signaleert Rinnooy Kan een ‘zeldzame kans’ op het gebied van hoger onderwijs: iedereen is het in grote lijnen wel met elkaar eens. Tegelijkertijd willen we ‘voor een dubbeltje op de eerste rang zitten’. ‘Maar investeren kost geld. En wie denkt dat kennis duur is, weet niet wat domheid kost.’

‘Ik wil mijn geld terug!’
Jasper Tuytel was dat in ieder geval met hem eens. ‘Zijlstra neemt het rapport van Veerman terecht over en voegt daar zijn eigen wensenlijstje aan toe. Allemaal zinnige dingen, maar er is geen geld. Er wordt 200 miljoen op het hoger onderwijs bezuinigd, bij ons veertien miljoen, en daarvan kunnen we misschien, met veel moeite, elf, twaalf miljoen terugkrijgen. Ik wil tegen de staatssecretaris zeggen: geef me mijn geld terug!’ Rinnooy Kan en Tuytel gingen allebei in op de discussie over profilering van het hoger onderwijs. Een absolute noodzakelijkheid volgens de SER-voorzitter en al prima geregeld op de Hogeschool Rotterdam volgens Tuytel. Het zijn vooral de globalisering en veranderende studentenpopulatie die een breder opleidingsaanbod noodzakelijk maken, aldus Rinnooy Kan. Er zijn nu zoveel soorten studenten dat je daarop moet inspelen met een divers opleidingsaanbod. Als voorbeeld noemde hij associate degrees, waarvan de HR er al een paar heeft, en driejarige hbo-trajecten voor vwo-ers. Rinnooy Kan verpakte zijn speech verder in complimenten en grapjes, maar hij gaf ook een waarschuwing. ‘Profileren betekent ook minder geld naar je zwakke punten sluizen. Dat is het minder fijne deel van het klusje. Soms moet je ook dingen niet doen.’ Maar dat ‘niet doen’, zei Jasper Tuytel op zijn beurt, kan niet als het opleidingen betreft. ‘Als je een opleiding sluit, verhuizen studenten niet om die opleiding ergens anders te doen. Nee, ze kiezen gewoon een andere opleiding. Stel, we sluiten de lerarenopleiding Duits “want die is toch klein”, dan staat morgen het voortgezet onderwijs voor de deur. Of we een gaatje in ons hoofd hebben.’

Olmo Linthorst