Blog Okke: Morele ambitie
Blog van OkkeGepubliceerd: 18 hours ago
| 
|
Elk individu heeft grenzen. Als het gaat om persoonlijk contact liggen die van mij bij de verbale communicatie tussen man en vrouw.
Ik maak graag een praatje, maar wil dan niet aangeraakt worden door een andere man dan mijn vader, broer(tje), oom of opa. Mijn grens is elke vorm van fysiek contact, een duidelijke en te behouden grens. Ik hanteer deze grens omdat mijn geloof dit voorschrijft. De Profeet (vrede zij met hem) gaf uit respect nooit een hand aan een vrouw. Dat was niet halaal (toegestaan) voor hem. Als ons voorbeeld, onze lieveling en de meest heilige persoon dat niet deed, is dat voor mij voldoende om het ook niet te doen. En daarom heb ik dan ook besloten mannen geen hand meer te geven.
Ik hoor weleens dat de ander dat vervelend vindt, dat het lijkt alsof ik me superieur voel. Ik kan me voorstellen dat dit zo kan overkomen, omdat het weigeren van een hand weleens gênant aanvoelt. Uit ervaring kan ik je zeggen dat dat ook voor mij zo is, vooral als er nare opmerkingen over gemaakt worden. Dat vind ik al erg jammer, maar erger is dat moslims op basis hiervan benadeeld worden, bijvoorbeeld bij het krijgen van een stageplaats of baan.
Ik vind dat we elkaar moeten leren accepteren. Een Nederlandse uitdrukking luidt: ‘Nee heb je, ja kun je krijgen.’ Als ik geen hand wil geven dan verliest de ander er niks mee. Ik verlies wél als ik moet inleveren tegen mijn zin in. Het is toch ‘Ja kun je krijgen’, niet ‘Ja moet je krijgen’?
Belangrijke islamitische normen zet ik niet opzij voor ongeschreven Nederlandse normen. Als moslima leer ik mijn islamitische en mijn Nederlandse identiteit te combineren zonder een ervan te verliezen. Ik houd mij aan het Nederlandse recht en behoud tegelijkertijd mijn islamitische normen en waarden. Gewoontes veranderen met de tijd. Misschien is het tijd om er een aantal geleidelijk aan te passen?
Siham
Siham is tweedejaars lerarenopleiding Engels.
Fotografie: Hans Reitzema
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Goed stuk Siham…… Vandaag de dag zijn wetenschappers erachter gekomen dat bij het schudden van de handen een bepaalde stof vrijkomt ‘oxytocin’, waardoor er een bepaalde aantrekkinsgkracht kan bewerkstelligen tussen de twee mensen. Gezien het feit dat Islam een religie is dat niet alleen zegt om je te weerhouden van overspel, maar zegt dat je niet in de buurt moet komen van overspel geloof ik dat dit een van de grote redenen is waarom wij de hand van het ander geslacht niet mogen schudden.
Overigens is het zo dat er veel niet-moslims op de wereld zijn die op grond van hun cultuuir het andere geslacht de hand niet schudden. Daar heeft IEDEREEN overigens groot respect voor en het liefst maken we uit respect een diepe buiging mee. 🙂
Wij moslims zijn wat dat betreft GEEN uitzondering.
‘bewerkstelligen’ = ontstaan. 😛
Vind dat het schudden van handen zoizoo wel/niet moet worden gedaan om persoonlijke redenen. Men hoeft geen politieke, economische, sociologische, culturele dan wel religieuze normen erbij te halen. Hoewel ik je stuk goed vind Siham, vind ik het meer het karakter hebben van een apologetiek stuk. Het punt is dat jij jezelf niet hoeft te verdedigen/verklaren om iemand geen hand te geven. Ik geef mensen een hand of geen hand, wanneer ik dat zelf wil. Period.
Leuke blog, toch heb ik een opmerking.
“Gewoontes veranderen met de tijd. Misschien is het tijd om er een aantal geleidelijk aan te passen?”
Hoezo geldt dit niet voor de eeuwen oude normen en waarden van de Islam. Ik heb het idee dat deze opmerking een stuk meer toepassing heeft op deze normen en waarden. De normen en waarden van de Nederlandse samenleving gaan (langzaam) met de tijd mee, die van de Islam zijn al eeuwen nauwelijks aangepast.
Beste Shiham,
In Nederland geven wij elkaar een hand. Dat vinden wij fatsoenlijk en respectvol naar elkaar. Omdat jouw gedrag dus onfatsoenlijk en respectloos wordt gevonden, begrijp ik heel goed eventuele problemen bij het vinden van een baan of stage.
Ik kan mij voorstellen dat mensen jouw gedrag typeren als fanatisme en minachting van de Nederlandse normen en waarden. Vanuit jouw overtuiging bedoel je het niet zo, maar mensen voelen zich toch geschoffeerd.
In islamitische landen gelden andere normen en waarden. Als ik zo’n land zou bezoeken, dan pas ik mij aan. Dat vind ik netjes richting de lokale bevolking. Ik doe dat uit respect voor de andere cultuur! Vertaal dat naar jouw situatie. Denk daar eens over na.
Beste Thomas,
Ik citeer:
Hoezo geldt dit niet voor de eeuwen oude normen en waarden van de Islam. Ik heb het idee dat deze opmerking een stuk meer toepassing heeft op deze normen en waarden. De normen en waarden van de Nederlandse samenleving gaan (langzaam) met de tijd mee, die van de Islam zijn al eeuwen nauwelijks aangepast.
De normen en waarden, regels veranderen niet daarom is de Kur’an een bijzonder boek vergeleken met alle andere heilige boeken. Geloof veranderd niet.
De Islamitische normen en waarden (recht) zijn tijdloos. Ze veranderen wel degelijk per tijd en plaats in de manier waarop ze toegepast worden. Dit noem je de Hikmah (wijsheid) waarmee je deze normen en waarden inplementeert in de tijd en plek waarin je leeft. Ze veranderen dus (vaak) niet van oordeel maar van wijsheid in hoe je het praktiseert in het dagelijks leven. Daarnaast geloven wij, of eerder gezegd, weet ik zeker dat datgene waarmee de Boodschapper (vrede zij met hem) is gekomen geheel het beste is voor de gehele mensheid en voor alle tijden. Als je dit nader uitgelegd wilt hebben dan kun je mij best een mailtje sturen naar 0877275@student.hr.nl
*applaus*
“Hoezo geldt dit niet voor de eeuwen oude normen en waarden van de Islam.”
Het klopt idd dat als de auteur zegt dat gewoonten aangepast kunnen worden, dit dan ook zou moeten gelden voor haar eigen normen. En het zou zeker raar zijn dat de ene gewoonte meer voorkeur krijgt dan de ander. Nu zou het argument gemaakt kunnen worden dat islamitische normen al meer dan 1400 jaar vaststaan en de Nederlandse cultuur en fluctuerende normen helemaal niet zo oud zijn. Maar dit zelf zou ook niets moeten uitmaken.
Het komt erop neer dat er geen compromis wordt gemaakt voor Islamitische normen door het gros van de Moslims. We hebben dit onlangs nog gezien met het virale verschijnsel “Happy British Muslims”. Of dit wenselijks is of niet is weer een andere discussie.
Ik ben het helemaal eens met ” de Velden”
Je past je aan het land waar je woont.
Dat is beschaving. Dat doet een beschaafd volk.
Als ik naar een ander land ga pas ik mij aan de normen en waarden van het land.
Maar zijn WIJ niet het land?
@Siham. Zoals De Velden (5) al zei is dit gebaar uit respect en fatsoen. Hoe “vervang” jij dit gebaar dan in het dagelijks leven? Natuurlijk zijn er ook andere mogelijkheden bijvoorbeeld een buiging zoals in Aziatische landen gebeurt of uit je dit verbaal?
– Deze reactie is in strijd met onze spelregels en om die reden door de redactie verwijderd. Lees de spelregels op http://profielen.hr.nl/spelregels-website-profielen/ –
@Siham
Jij volgt de normen en waarden van de Islam, een ander van het hindoeïsme, het Jodendom, Christendom. In Nederland is het Christelijk geloof weer verdeeld in Protestants, Katholiek, enz. Al deze geloven hebben eigen normen en waarden. Daarnaast brengt ook iedere immigrant eigen normen en waarden van zijn of haar land mee. Juist dit vind ik Nederland, zo veel verschillende culturen en achtergronden. Maar als iedereen zijn eigen normen en waarden stug blijft aanhouden, is leven in één land bijna niet mogelijk.
Ik ben van mening dat iedereen zijn eigen normen en waarden moet behouden, mits ze niet botsen met de normen en waarden van het land waar je in woont. Iets als een hand geven is toch een belangrijke norm in Nederland en als de Islam echt zo veranderlijk (Hikmah) is als jij zegt, zie ik niet in waarom handen schudden niet zou kunnen.
– Deze reactie is in strijd met onze spelregels en om die reden door de redactie verwijderd. Lees de spelregels op http://profielen.hr.nl/spelregels-website-profielen/ –
“Belangrijke islamitische normen zet ik niet opzij voor ongeschreven Nederlandse normen.” En dit is precies de reden waarom mensen ervaren dat het lijkt alsof jij je superieur voelt. Jij zet de islamitische normen boven de ongeschreven (who cares?) Nederlands normen. Jij kiest ervoor om het één een voorkeur te geven, nee beter nog: het ultieme te vinden. En het ander is ‘ongeschreven’ en dus niet belangrijk. Jammer, daarmee snijd je jezelf in onze (ongeschreven) Nederlandse cultuur in je vingers.
De enige die iets zal “moeten accepteren” is degene die zich niet wilt schikken naar de normen en waarden van een land. En wat je dan zal “moeten accepteren” is dat je minder kans op een baan of stage hebt indien je iemand niet eens fatsoenlijk een hand kan geven. Volgens mij wordt het tijd om je beter te integreren in de Nederlandse maatschappij indien je meer kans wilt maken op een stage of baan, maar kom niet klagen als jij je niet wilt aanpassen.
Fatsoen en respect zijn subjectieve begrippen. Wat voor de een fatsoen is, is voor de andere een overtreding van zijn geloof en ongemak!
Wij kennen in NL de vrijheid van religie zolang men de grondbeginselen nastreeft en binnen de grenzen van de wet handelt ben ik van mening dat een ieder mag doen wat die wilt doen! Misschien is het een idee dat wij Nederlanders open staan voor het gedachtegang van een ander, er zijn immers bijna een miljoen moslims in NL.
Tot slot moeten wij Nederlanders niet heilig doen dat wij ons aanpassen als we naar andere landen gaan….! Wij hebben in onze geschiedenis niets anders in andere landen gedaan dan het doden van de inheemse bevolkingen en het leegroven van grondstoffen in bijvoorbeeld Suriname, Zuid-Africa en indonesie. Deze landen hebben wij onze culturele normen en waarden opgedrongen en dat doen wij over de gehele wereld nog steeds denk maar aan “de democratie” opleggen in Irak en Afghanistan met alle gevolgen vandien!
Laten we eens voor een keer onze etnocentrische brillen weggooien en inruilen voor een bril waarbij we zaken helder kunnen bekijken met ingrip voor elkaars normen en waarden! Islam en de Moslims zijn een onderdeel van de samenleving en dat heeft men te accepteren…
14)
Jij verwijt Siham van superioriteit niet beseffende dat jij in deze (on)bewust superieur reageert en het één dat voor jou belangrijker is (ongeschreven regel) te plaatsen boven het ander (islamitische normen).
Daarnaast is het zogenaamde Nederlandse cultuur waar je het over hebt TOLERANT en accepteert het tevens het recht van de minderheid. Dat zijn de kenmerken van een democratie!!! Dus doe me aub een plezier accepteer onze Nederlandse grondbeginselen, wetten, democratie en wees niet al te superieur 🙂
@ Ferry (momenteel nr. 15)
“Volgens mij wordt het tijd om je beter te integreren in de Nederlandse maatschappij indien je meer kans wilt maken op een stage of baan, maar kom niet klagen als jij je niet wilt aanpassen.”
Er zijn velen die geboren zijn in de Nederlandse maatschappij en onderdeel zijn van de Nederlandse maatschappij. De Nederlandse maatschappij zou maar eens collectief moeten accepteren dat er ook andersdenkenden zijn binnen de maatschappij en dit ook willen uiten.
Het is de norm en waarde in dit land om handen te schudden, net zoals het in islamitische landen de norm is dat niet te doen.
Wanneer iemand ervoor kiest om geen handen te schudden vanwege een (godsdienstige) overtuiging, moet hij/zij daar ook de consequenties van dragen. Wanneer een bedrijf of instelling vind dat handen schudden een norm en waarde is en daardoor niet handen schudden als negatief ervaart, is dat een goed recht. Dat een niet-handen-schudder daardoor moeilijker een baan of stage vind, is geen sociaal probleem.
Hetzelfde geld voor een punker of gothic, die ook vanuit hun levens instelling een ander gedrag laten zien dan in de samenleving de norm is. Ook zij zullen soms moeite hebben om een baan of stage te vinden in bepaalde vakgebieden. Zeggen dat je geen handen mag schudden vanwege je godsdienst en dus vanuit de ware waarheid, is de waarheid van de gelovige en niet van mij. Die mag je mij ook niet opleggen. Samenleving is samen leven en dus de consequenties dragen van de normen en waarden die je zelf hanteert en die de maatschappij als geheel hanteert.
Deze hele discussie wordt door beide partijen (moslims en islamofoben) aangegrepen om hun gelijk te halen. Iemand is niet islamofoob omdat hij het raar vind dat je geen hand wil geven, iemand is islamofoob als hij/zij de islam de schuld geeft van alle ellende in de wereld.
Ikzelf draag het liefst een oude spijkerbroek en een oude trui. Dit wordt niet gewaardeerd wanneer ik ga solliciteren, dus draag ik mijn “zondagse” kleding bij sollicitaties. Maar ik draag geen kostuum. Dat gaat me te ver. Dat ben ik niet. Wanneer het de norm is in een bedrijf om de hele dag in pak te lopen, zal ik daar dan ook niet worden aangenomen.
Als ik daar toch heel graag wil werken, dan zal ik me moeten aanpassen en wel een pak dragen. Hetzelfde geld voor handen schudden.
Wanneer je weigert handen te schudden, wanneer dit wel de norm is, moet je daar de consequenties van dragen.
Het is geen landelijke norm noch een religieuze. Het is een persoonlijke norm en wat daar de grondslag van is gaat niemand wat aan. Het is wel opmerkelijk om te zien dat als een boeddhist een buiging maakt ipv een hand schud, hier geen ophef over wordt gemaakt. Als een Moslim-achtige persoon dit doet, zijn de rapen echter gaar.
@Rach Palestijn,
Ik schrijf nergens dat ik vind dat zij wel een hand moet geven, want ik weet zelf nog niet zo goed wat ik daarvan vind. Het is dus onnodig om tegen mij te zeggen dat ik mij tolerant en niet superieur moet opstellen. Ik plaats het één niet boven het ander, maar wijs Shahim erop dat zij dit wel doet. Daarnaast komt het vrij oneerbiedig over om de Nederlandse normen en waarden ongeschreven te noemen, daarmee haal je de kracht van deze normen en waarden weg, die blijkbaar ooit zo sterk en zo vanzelfsprekend waren dat er geen reden was om deze op te schrijven.
Het is inderdaad geen landelijke norm, het is een westerse sociale norm om elkaar op deze wijze te begroeten. Per regio verschilt dit: wij geven een hand, de Fransen kussen daar nog bij.
Het gaat inderdaad niemand wat aan als iemand geen hand wil geven, maar als het de norm is dit wel te doen, dan mag de ander daar dan ook zijn bedenkingen bij hebben. Dat gaat immers ook niemand wat aan.
De hele ophef is ontstaan omdat een islamofobische minister geen handen kon schudden met een islamitische geestelijke.
En sinds wanneer schudden buddhisten geen handen? Zij mogen dit best, maar doen het niet omdat de sociale conventie is om te buigen. Net zoals Innuits neuzen wrijven. Mogen zij ook geen handen schudden?
Jij wilt je niet aanpassen, maar een ander moet zich wel aan jou aanpassen? Dat vind ik heel erg krom. Een goede handdruk is onderdeel een goede eerste indruk, iets wat van cruciaal belang is bij een sollicitatiegesprek. Als je, om welke reden dan ook, dit weigert te doen is de kans een heel stuk kleiner dat je een goede indruk achter laat. Dit komt mede door het stofje oxytocin wat in een eerdere reactie is aangekaart.
Ik vind dat we ons meer moeten aanpassen aan de multiculturele samenleving waarin we wonen, maar ik vind niet dat de Nederlandse cultuur het ondergeschoven kindje moet worden. Als ik in een islamitisch land ben ga ik er toch ook geen probleem van maken dat ik tijdens de Ramadan om vijf uur des ochtends wordt gewekt omdat het gros van het land wilt gaan eten? Nee daar heb ik dan respect voor.
Maar verwacht niet dat ik dat ga accepteren in mijn eigen woonwijk. De moslims die er wonen mogen van mij de Ramadan vieren, maar daar ga ik geen grote concessies voor doen. Zet dan zelf een wekker, die hoeft niet centraal geregeld te worden.
Moraal van het verhaal: Aanpassen? Ja dat kan, maar met mate. En binnen de normen van het land, in dit geval Nederland. Ik denk dat het andersom ook niet echt geaccepteerd zou worden.
Mijn handdruk opdringen aan een aantal boeddhisten. Ik zie het al voor me.
Nederland is een respectvol land, Nederland is een begripvol land, Nederland is een ruimdenken land. Zo zie je maar weer dat we ons een heel mooi plaatje voorhouden vol met leugens.
De homoseksuele worden dagelijks uitgescholden of als mikpunt gezien van de vele grappen. De uit andere landen afkomstige ondervinden het probleem van discriminatie. Maar hier iets aan veranderen gaat ons te ver. We kijken wel de andere kant op, want dat is niet aan ons om dat te veranderen. De mensen moeten zich aanpassen zoals wij hier leven. Dat is toch de gedachtegang van ONZE samenleving.
Nee mensen. Dit kan niet. We gaan namelijk naar Azië voor zaken en we buigen bij iedereen die we tegen komen. Want dat is normaal daar. Nee zakenlui, je doet dat omdat je er een goede deal wil vastleggen en ze dus naar jou hand wil zetten. Je komt daar ook niet met je Hollandse gedrag geeft ze een hand en gaat zitten in de hoop dat je bakkie koffie krijgt met een lekker koekje erbij. De koffie moet natuurlijk wel van D.E. zijn, want zo drinken we hem thuis en ze scoren pluspunten wanneer je een lekkere Bossche bol krijgt.
Ja ikzelf doe ook aan discriminatie. Ik denk namelijk net als iedereen in hokjes. Een hoofddoekje valt op, net zo als een donkere huidskleur of een andere kledingstijl. Maar behandel ik mensen ook anders. Naar mijn mening niet. Waarom moeten we er een probleem van maken wanneer iemand, iemand anders geen hand geeft. Zo heeft elk geloof manieren hoe zij met iets omgaan. Laten we dat lekker zo houden want daarom staat ons land bekend, of zijn we dat al vergeten.
Laten we het handen schudden dan ook vergeten. Als iemand geen hand schud dan trek je je hand terug en kan je gelijk door naar het gesprek. Want zover ik weet hebben we nog steeds een mond om mee te praten en gebeurt dat niet door het schudden van een hand. Schud iemand wel een hand dan ben je dus weer ongeveer 10 seconden aan handen schudden kwijt. hmmm, misschien moeten we allemaal maar stoppen met handen schudden. Maakt alles toch net wat efficiënter en we zijn dan eindelijk verlost van deze discussie en de negatieve opmerkingen en neveneffecten die het met zich meeneemt.
@Peter
Je bent vrij tegenstrijdig. Aan de ene kant zeg je: “Nee zakenlui, je doet dat omdat je er een goede deal wil vastleggen en ze dus naar jou hand wil zetten. Je komt daar ook niet met je Hollandse gedrag geeft ze een hand en gaat zitten in de hoop dat je bakkie koffie krijgt met een lekker koekje erbij.”
En in de volgende paragraaf heb je het over: “Waarom moeten we er een probleem van maken wanneer iemand, iemand anders geen hand geeft.”
Als Nederlandse zakenlui zich aanpassen als ze in Azie zijn, hoezo zou een Islamiet zich in Nederland niet hoeven aanpassen m.b.t. handen schudden? Bij een sollicitatiegesprek hoop je de interviewer toch ook naar jouw hand te zetten, o.a. door je aan hun normen en waarden aan te passen (bijvoorbeeld een hand schudden).
@20. Eens, maar een buiging is een teken van respect en fatsoen. Een weigering is dat niet. Zolang je geen andere uiting van respect of fatsoen doet weiger je dat te tonen. Dat is het knelpunt.
Hulde Tembo (19). en Peter, je houdt geen rekening met het bedrijf wat personeel zoekt, als zij niet willen betalen voor iemand die geen handen schudt dan mogen zij daarvoor kiezen. Als een bedrijf geen personeel wil met hoofddoekjes kunnen ze die ook weigeren. Dan kan je wel dwars gaan liggen als werkzoekende maar maak je het jezelf alleen maar moeilijk, ongeacht de aard van je keuze. Zoals eerder gezegd, als ik als Punker een neusring wil dragen en een bedrijf ziet dat niet zitten zal ik niet worden aangenomen. simple as that. Heeft niks met moslims of andere gelovigen te maken of met discriminatie maar puur met vraag en aanbod, kapitalisme. Pas je niet in ons bedrijf, dan willen we je niet.
En “Nee heb je, ja kun je krijgen” is vergelijkbaar met “wie niet waagt die niet wint” met als context: als je ergens voor wilt gaan (een doel in je leven) kan je het beter proberen en falen dan het nooit geprobeerd te hebben. Als het geen hand geven een doel in je leven is.. een beetje opgeblazen, niet? #relativeren.
@R ik citeer, ‘Als het geen hand geven een doel in je leven is.. een beetje opgeblazen, niet? #relativeren.” Het is inderdaad een doel in mijn leven en opgeblazen vind ik dat niet. Ik accepteer de consequenties die gepaard gaan met het geen hand geven, omdat IK die keuze maak. Ik heb alleen aangeven dat het jammer is dat we vandaag de dag nog om aspecten als dat iemand weigeren.
@Aanhouder, ik citeer: “maar een buiging is een teken van respect en fatsoen. Een weigering is dat niet.” Als u mijn blog goed gelezen had stond er: “De Profeet (vrede zij met hem) gaf uit respect nooit een hand aan een vrouw.” Ik heb het aspect “respect” nog duidelijk laten horen in mijn blog. Waarom accepteer je het van een hindoe wel als het een teken van respect is, maar van mij niet als het ook een teken van respect is? Misschien iets om over na te denken.
@Peter, helemaal eens met jouw verhaal. Ik heb de blog geschreven met de intentie een korte uitleg te geven omdat ik nog steeds veel vragen erover krijg. Ik hoop dat ik er het een en ander mee hebben kunnen uitleggen.
In de overige reacties zie ik vaak terug “als ik in een islamitisch land ben”.. Dan bent u (degenen wie dit hebben gezegd) niet en zolang u dat niet ervaart, niet ervaart hoe het is om constant jezelf te moeten uitleggen. Wanneer je jezelf uitlegt en respectvol bent, integreert en communiceert ben je nog steeds niet goed genoeg! Gelukkig is dat niet mijn doel. Mijn doel is mijn Heer tevreden stellen en daarom accepteer ik ook makkelijk de consequenties.
Tevens ben IK ook een inwoner van Nederland, geboren en getogen. Ik droom in het Nederlands en uit onderzoek blijkt dat wanneer je droomt in een taal, dat je eerste taal is. Dus ik ben het eigenlijk wel een beetje zat dat er wordt gezegd “wanneer ik in een islamitisch land ben”. Alsof ik hier in een “ander land ben dan mijn eigen”. Mijn ouders komen uit Marokko, ik zelf leef, studeer, werk en participeer hier in Nederland. Ik ben een negentienjarige hbo’er, vaste weekendkracht bij de bekende NEDERLANDSE Albert Heijn, heb gewerkt in de kassen (anjers telen), heb 7 hele jaren gehandbald, doe mee aan gesprekken om nader tot elkaar te komen. Maar hé, ben nog steeds niet geïntegreerd genoeg toch? Ik ben ook Nederland, en mijn mening is ook een mening van een Hollander. Als Nederland pleit voor gelijkheid en vrijheid, waarom blijven wij dan hangen aan “maar in andere landen”?
Beste Siham,
Om de andere kant precies zo te belichten als jij het hebt opgeschreven heb ik jouw tekst omgedraaid:
—
Ik maak graag een praatje maar voordat ik dat doe, dan groet ik de ander met hallo, of schud ik de ander de hand. Ik praat graag met iedereen die om een babbeltje verlegen zit.
Bij elke zakelijk ontmoeting is mijn grens dat ik iedereen eerst de hand wil schudden om een goede eerste indruk te krijgen. Ik hanteer deze grens omdat mijn vader, moeder, opa en oma dit vroeger ook al zo deden.
Mijn voorouders gaven uit respect altijd iedereen eerst een hand. Als onze voorouders dit deden, dan is dat voor mij voldoende om dat ook te doen. En daarom heb ik dan ook besloten om iedereen eerst een hand te geven alvorens met ze te praten.
Ik hoor weleens dat de ander dat vervelend vindt, dat het lijkt alsof ik me superieur voel. Ik kan mij voorstellen dat dit zo kan overkomen omdat het geven van een hand weleens gênant aanvoelt. Uit ervaring kan ik je zeggen dat dat ook voor mij zo is, vooral als er nare opmerkingen over gemaakt worden. Dat vind ik al erg jammer, maar erger is dat Nederlanders op basis hiervan benadeeld worden, bijvoorbeeld bij het krijgen van een stageplaats of baan in het buitenland.
Ik vind dat we elkaar moeten leren accepteren. Een Nederlandse uitdrukking luidt: ‘Nee heb je, ja kun je krijgen.’ Als ik een hand wil geven dan verliest de ander er niks mee. Ik verlies wél als ik moet inleveren tegen mijn zin in. Het is toch ‘Ja kun je krijgen’, niet ‘Ja moet je krijgen’?
Belangrijke Nederlandse normen zet ik niet opzij voor buitenlandse normen. Als rasechte Nederlander leer ik mijn Nederlandse en mijn buitenlandse identiteit te combineren zonder een ervan te verliezen. Ik houd mij aan het Nederlandse recht en behoud tegelijkertijd mijn normen en waarden. Gewoontes veranderen met de tijd. Misschien is het tijd om er een aantal geleidelijk aan te passen?
—
Als we allemaal zo stellig zijn in het wel of niet willen geven van handen en daar een groot punt van maken, dan is de tolerantie zoek. Jij bent een Nederlander, ik ben een Nederlander en ik groet je graag. De manier waarop, ligt aan de situatie.
Een Nederlands gebruik is bijvoorbeeld elkaar feliciteren als je jarig bent. Als ik jarig ben en je wilt me geen hand geven, dan voel ik mij teleurgesteld. Omdat jarig zijn voor mij een belangrijke gebeurtenis is, net zoals voor jou in jouw geloof belangrijke gebeurtenissen zijn. Waarom kies je ervoor niet de hand te schudden? Omdat een profeet dat niet deed? Waarom deed die profeet dat niet, wat is de achterliggende gedachte? En kun je deze gedachte eren als je wel een hand geeft?
In jouw tekst lees ik een soort angst om anderen aan te raken. Vervolgens zeg je: ik geef geen hand meer aan mannen, maar dan nog wel aan vrouwen? Daar ben ik wel benieuwd naar. Want aantrekkingskracht is er tussen alle mensen (het knuffelhormoon komt dan ook vrij hoor). Maar waarom bang zijn? Is het erg dat een man of vrouw jou aantrekkelijk vindt? Dat voorkom je niet met het niet geven van een hand. Jij bepaalt zelf wat jij wilt doen met die gevoelens van de ander en je kunt hierin duidelijk je grenzen aangeven. Zo te zien gaat dat jou goed af.
@Joeri, stuur het anders even op naar profielen. Misschien komt het dan als aparte blog, ik vind dat je gehoord moet worden 😉
Ik vind het een discussie om niets. Siham kiest er voor geen hand te geven en aanvaart de consequenties. Zolang zij begrijpt dat niet iedereen of ieder bedrijf in Nederland positief reageert op het niet geven van een hand, is er niets aan de hand (haha). Wel vind ik dat je niet van iedereen kan verwachten dat ze de normen en waarden van jouw geloof, de normen en waarden die jij aanhangt, overnemen.
De normen en waarden van een ander moeten gerespecteerd worden. Dit is soms moeilijk, omdat er een reden is dat het niet jouw normen en waarden zijn. Ik denk dat veel mensen zo gewend zijn een hand te geven, dat ze even niet weten wat te doen als iemand een hand weigerd.
Alvorens zijn tekst te publiceren als zijn eigen zou ik het wel door de Ephorus scanner heen halen, want plagiaat blijft plagiaat.
Respect hoort wederzijds te zijn en is niet universeel. Mensen die geen hand willen geven kunnen ook respectvol zijn. Het aspect van respect raakt zo niet in geding. Het lijkt erop dat men dit niet kan verdragen en dat iedereen die niet conformeert aan het handen schudden kennelijk on-Nederlands, asociaal en onfatsoenlijk is. Dit is simpelweg niet waar en niemand hoort iemand voor te schrijven wat respect inhoudt, tenzij diegene hier willens en wetens aan onderwerpt.
@ Joerie. Je insinueert dat Siham wellicht bang zou zijn, maar zelf ontleen jij je zelfwaarde aan een handdruk? Jij onderwerpt je aan het culturele erfgoed van je voorouders, dat is je goed recht. Maar Siham en vele andere Moslims doen dat niet. Het zou fijn zijn als zij zelf mogen invullen wat respect inhoudt. Hier zou ook een draagvlak voor moeten worden gecreëerd op maatschappelijk niveau.
Wat nou als het een homoseksuele man of een lesbische vrouw betreft? Geef je die man dan wel een hand en die vrouw niet (als je al van hun geaardheid af weet, dat is niet vanzelfsprekend).
Ik zie in veel comments hierboven het woordje “aanpassen” terugkomen. Naar mijn mening wordt hier de plank volledig misgeslagen. Het draait hier niet om aanpassen, daar waar ik een hand weiger van het tegenovergestelde geslacht (of ik dit nu uit islamitisch principe doe, of omdat ik het simpelweg niet wil), kan een ander hier geen probleem mee hebben. Het draait hier echter om acceptatie. Leren te accepteren en empathie voor elkander te hebben. Weiger ik een hand? Vraag mij waarom ik dat doe, probeer het te begrijpen. Vind jij het erg dat ik je hand weiger? Ik vraag jou waarom je daar zoveel waarde aan hecht en leg mijn visie uit. We hoeven het niet met elkaar eens te zijn, maar een beetje begrip is niet te veel gevraagd, nietwaar?
Siham geeft aan dat zij een hand weigert, maar ze accepteert de consequenties hiervan wel. Persoonlijk weiger ik ook een handdruk van het ander geslacht, maar als ik niet word aangenomen om deze reden… Wel, dat is een stukje opoffering. Dit neemt natuurlijk niet weg dat ik het bekrompen vind, maar ach… Wellicht vindt die man mijn weigering van zijn handdruk bekrompen. Empathie. It’s all about empathy.
We kunnen wel blijven letten op elkaar en elkaar afrekenen op basis van elkaars normen en waarden, maar daar komen we ook niet verder mee.
De wereld is mooi. Mooi: door zn veelsoortigheid, culturen, religies, eet-, leef, drinkgewoonten, muziek en ga zo maar door. Reeds vanaf mijn 12e jaar verdiepte ik me in culturen en religies. Ik heb veel gereisd en gewoond/gewerkt in het buitenland…..met veel plezier!
Ik kan wel zeggen: ethnocentrisme is mij vreemd.
En waar je ook naartoe gaat: je bent allereerst een “buitenbeentje”. Dan heb je de keus: laat ik dat zo, of doe ik er iets aan. Mijn ervaring is dat het leven voor jezelf en je omgeving veel aangenamer wordt als je in harmonie met de lokale situatie bent. In islamitische landen ga je als vrouw dus niet al te zeer ontbloot over straat. In de moskee trek je je schoenen uit. In de UK voeg je je netjes in de rij bij de bushalte, in Singapore geef je je business card met twee handen aan en ga zo maar door. Zo ben je “in sync” met je omgeving, terwijl je gewoon jezelf kunt blijven. Ik zie dat meer als een bijdrage aan een constructieve deelname dan als “toe moeten geven”.
In elke samenleving gelden normen en waarden. Die zijn niet overal in de wereld uniform. En ze zijn ook niet overanderlijk. Onderzoek leert dat gemigreerde mensen vaak blijven hangen in oude patronen: Japanners in Brazilië zijn traditioneler, ouderwetser en dus minder met hun tijd meegegaan dan Japanners in Japan. Datzelfde geldt voor mensen die vanuit de landen rondom de Middellandse Zee naar Nederland zijn gemigreerd. En Darwin zei het al: niet de sterkste overleeft, maar degene die zich het beste aanpast aan de veranderende omstandigheden.
De keus om je niet aan te passen aan algemeen erkende normen maakt je tot “opvaller” of uitzondering. En dat geldt net zozeer voor een punker, een goth, een orthodoxe Jood, een Moslim en noem maar op. Wie zichzelf tot een uitzondering maakt (bijv. door algemeen geaccepteerde gewoonten niet te accepteren), kiest daarmee in zekere zin voor negatieve reacties en dus voor exclusie. Goed of niet, in samenlevingen over de hele wereld werkt het zo. Het feit dat de keus is gebaseerd op een Heilige Schrift doet daarbij nauwelijks ter zake: zo’n Schrift (welke dat ook is) heeft geen universele betekenis, maar slechts voor degenen die erin geloven of aanhanger zijn. Zo’n Heilige Schrift kan dus ook nooit een reden of excuus vormen om zich af te zetten tegen algemeen geaccepteerde gewoonten.
Iedereen mag zijn/haar keus maken en elke keus leidt tot gevolgen. Wie de keus maakt, moet de consequenties daarvan aanvaarden.
Siham, wat een interessante blog! Als ik het goed begrijp geef je alleen mannen in jouw familie een hand. Persoonlijk zou ik er geen probleem mee hebben als iemand uit religieuze redenen mij geen hand zou willen geven. Zo iemand zou ik juist prijzen als iemand die standvastig is , iemand die weet wat hij of zij wil!
Nu vraag ik mij hoe je hiermee omgaat in een relationele sfeer met een man (of vrouw natuurlijk 🙂 ). Is het dan zo dat je doormiddel van daten bekijkt of je fysiek contact wil hebben met deze persoon? Het lijkt mij toch dat je jouw mogelijke wederhelft wel een keer wil aanraken voordat je gaat trouwen.
PS: Heb je nooit eens zin om naar een disco te gaan en te dansen en te flirten met een voor jou onbekende man (of vrouw)?
Het vlees is zwak zeggen ze in meerdere geloven. Het zal ongetwijfeld waar zijn. Maar ik kan toch echt met 100% zekerheid zeggen dat ik nog nooit opgewonden ben geraakt door het schudden van een hand van iemand van het andere geslacht. Die reacties over dat er bij het handen schudden oxytocine vrij komt is natuurlijk geen argument: bij allerlei menselijke interacties komt er oxytocine vrij. Dat moet ook want dat hormoon zorgt ervoor dat mensen sympathie voor elkaar kunnen opbrengen en een band kunnen opbouwen, zodat men elkaar niet de hersens in slaat (of elkaars hoofden afhakt).
Ja, gewoontes veranderen soms binnen een cultuur. Maar dat komt omdat sommige gewoontes op een gegeven moment als ouderwets worden beschouwd, niet omdat er minderheid is die angst heeft voor zijn/haar eigen zwakke vlees.
Handen schudden is een toenadering van mens tot mens, een manier om in contact te komen en elkaar te leren kennen. En het zoeken naar die toenadering wordt nooit ouderwets, want dat is nou eenmaal waar de mens als sociaal wezen naar zoekt.
Shilam, Zul jij de vaders van je toekomstige leerlingen ook geen hand geven? Ik vind dit erg lastig en eerlijk gezegd, ik zou jou ook geen stageplaats aanbieden. Kerk (of moskee) en staat (scholen zijn meestal overheidsinstellingen) moeten gescheiden zijn. Punt. Je religie/overtuiging laat je thuis, of je nu een moslim, een christen of een aanhanger van het heilige spaghettimonster bent.
Het helemaal eens met @DE VELDEN
Je bent nou eenmaal onderdeel van de Nederlandse maatschappij waarin het geven van een hand de normale omgangsvorm is. Het schikken naar normen en waarden in het land waar je bent is toch wel de normaalste zaak van de wereld, of deze je nou bevallen of niet. Wanneer jij bijvoorbeeld in een islamitisch land een moskee bezoekt, wordt je als vrouw zijnde ook gesommeerd om gesluierd binnen te gaan.
In de dagelijkse omgang met mensen horen islamitische normen en waarden gewoon achterwege gelaten te worden. Religie praktiseer je THUIS. Indien je het prefereert om islamitische normen en waarden te hanteren ben je meer op je plek in een islamitisch land. Makkelijke zaak.
@stadhouder Ben jij diegene die bepaalt of religie thuis moet worden gepraktiseerd? Mijn collega’s (christenen) op het werk bidden gewoon voordat zij gaan eten en niemand die daar wat van zegt. Voor zover ik weet bestaat er momenteel geen wet die het praktiseren van bijvoorbeeld de ramadan verbiedt.
@jesper, ik wil je graag een uitgebreid en goed antwoord geven op je vragen. Zou je mij een mailtje kunnen sturen naar 0877275@student.hr.nl dan kunnen we het er uitgebreid over hebben! Ik ben blij dat je het goed vind dat ik mijn eigen keuzes maak gebasseerd op mijn religie. Dankjewel voor je bericht 🙂
Siham zou je op mijn vorige reactie kunnen reageren?
@ Anne (nr. 42)
Siham geeft aan de handen niet te schudden van het andere geslacht met als reden dat dit een geloofsovertuiging is. De seksuele geaardheid van de personen die wel of geen hand krijgen, doen er niet toe. Ik vind je vraag eerlijk gezegd een onzinvraag en kan mij voorstellen dat Siham hier (on)bewust over leest.
@Jesper Ik heb het over het praktiseren van islamitische geboden in de omgang met mensen. Bidden, de ramadan praktiseren op werk,school et cetera is ieder zijn/haar goed recht, daarmee ben ik het met je eens. Echter, in de dagelijkse omgang met mensen horen normen en waarden, -anders dan de Nederlandse- gewoon achterwege gelaten te worden. Het geven van een handdruk is in deze maatschappij nou eenmaal gebruikelijk, wanneer je als buitenlander in een islamitisch bent wordt je ook geacht je aan te passen.
@delfsblauw marokaan
In de eerste reactie wordt gesproken over de aantrekkingskracht die ontstaat wanneer je iemand een hand geeft. En dat dat het geven van een hand aan iemand van het andere geslacht, dus in de buurt komt van overspel. Mijn vraag was of dat dan hetzelfde werkt wanneer het een homoseksuele man (die zich dus niet aangetrokken voelt tot een vrouw) of een lesbische vrouw (die zich dus wel aangetrokken voelt tot een vrouw) betreft.
Het was een vraag vanuit interesse en totaal geen onzinvraag!
Als ik Siham haar stuk lees en de reacties daarop kan ik dan zie ik dat er vooral wordt blijven gehamerd op de verschillen en met betrekken tot die verschillen hoe die overbrugd zouden moeten worden door de andere partij,.
Nergens wordt gekeken naar een ‘oplossing’. Inhoudelijk gezien maakt het ‘thema’ ook niet echt uit. Ik kan me voorstellen dat een Marokkaanse man die een Nederlandse man begroet door deze gelijk te omhelzen ook een persoonlijke grens kan overschreiden bij deze Nederlander.
Een hand schudden heeft betrekking op een onderdeel contact maken/kennis maken. Voor Siham worden er persoonlijke/Islamitische grenzen overschreden op het moment dat een vreemde man haar zou aanraken. De betrokken man voelt zich misschien ongemakkelijk omdat een ‘gewoon’ Hollands gebruik even geen navolging krijgt en misschien zelfs tot een ‘afwijzing’ leid.
De enige juiste oplossing op zo’n moment lijkt mij gewoon het gesprek met elkaar aan te gaan over deze gevoelens! Siham hoeft zich natuurlijk niet te verdedigen over wáárom zij de Islamitische gebruiken en geboden naleeft, maar kan wellicht wel even ter sprake brengen dat ze weet dat het ongebruikelijk is voor Nederlandse begrippen, maar dat ze het prettig zou vinden als betreffende man haar in het vervolg op een andere manier kan begroeten. De betreffende Nederlander kan ook aangeven dat hij even van zijn a propos is gebracht en hij zich hier ongemakkelijk bij voelt en navragen wat Siham prettig zou vinden.
Als beide partijen een menselijke maat hanteren en hun eigen ervaringen benoemen in plaats van met grote woorden als ‘integratie’, ‘aanpassen’ , ‘consequenties’ te gebruiken kom je meer in een gesprek van toenadering dan van verschillen.
Uiteindelijk gaat het er om dat Siham en andere mensen in specifieke situaties gewoon prettig met elkaar kunnen samenwerken!
Salaam!
Het ligt helemaal aan jezelf welke lading je wilt geven aan het schudden van een hand. Ik ben nog nooit iemand leuk gaan vinden, omdat ik hem / haar de hand schudde. Ik heb iemand wel eens leuk gevonden die ik op meters afstand van me zag staan. Daar was verder geen enkel contact voor nodig. Ik kan me niet voorstellen dat dit anders werkt als je moslim bent. Tip voor Siham: probeer het gewoon eens uit dat handenschudden en schrijf dan nog eens een mooie blog.
@ Anne,
Dat is het wel, dat bedoel ik voor de rest ook niet gemeen. Het is in feite een onzinvraag daar Siham de beweringen van aantrekkingskrachten en overspel niet heeft gemaakt, maar een ander persoon. Grappig dat je wel onderscheid kan maken tussen het blogbericht en een reactie, maar niet door wie de reactie is gemaakt.
Je interesse is bewonderenswaardig, maar wend je dan ook tot de juiste persoon!
Verder geeft Siham erg duidelijk aan waarom zij geen hand wilt geven aan het andere geslacht (behalve de uitzonderingen die zij zelf opnoemt), namelijk: “Ik hanteer deze grens omdat mijn geloof dit voorschrijft.”. Niets meer en niets minder. Geen Oxytocine verhaal, geen angst voor opwinding, geen disrespect en zeker geen misbruikte vorm van etnocentrisme.
Een kernpunt in haar verhaal omschrijft zij als volgt: “Ik vind dat we elkaar moeten leren accepteren.”. Deze twee citaten naast elkaar gelegd maken het overduidelijk wat haar standpunten zijn en waarom.
@Anne, om antwoord te geven op jouw vraag m.b.t. hoe het zit met een homoseksuele man of lesbische vrouw; Persoonlijk, los van de islam, zou ik nog steeds de homosexuele man de hand weigeren en een lesbische vrouw zou ik ook geen hand geven. Dit is geheel persoonlijk omdat ik mij er niet prettig bij voel. Excuses voor de late reactie op jouw bericht, ik had er overheen gelezen. Je kan alles vragen wat jij vragen wilt Anne. Ik ben bereid overal antwoord op te geven. Jouw vraag kan ik momenteel niet onderbouwen vanuit de Islam omdat ik onwetend ben. Ik geef daarom een persoonlijk antwoord. Ik ga het wel onderzoeken en misschien treffen wij elkaar een keer in de toekomst en kunnen we erover praten. Dat lijkt mij super!
@juffrouw huppeldepup, ik citeer “Shilam, Zul jij de vaders van je toekomstige leerlingen ook geen hand geven? Ik vind dit erg lastig en eerlijk gezegd, ik zou jou ook geen stageplaats aanbieden.” Dat is dan erg jammer. Ik vind dat mijn kwaliteiten als persoon datgene zou moeten zijn waarvoor je iemand aanneemt. Wellicht lopen veel bedrijven/werkplekken veel mis door het uitsluiten van mogelijkheden met mensen die ‘niet binnen het bedrijf passen’. Als men mij daarom niet aanneemt blijf ik niet treuren. Ik ga gewoon door tot ik mijn plekje heb verdient. Harder werken leert mij alleen maar meer hoe gemotiveerd en dankbaar ik moet zijn voor alle gunsten die ik heb gekregen. En om antwoord te geven op je vraag, ik geef inderdaad geen hand aan vaders van mijn leerlingen.
@Nina Rimmelzwaan: Inderdaad. Ik heb in mijn reacties aangegeven dat ik de consequenties volledig accepteer alhamdoulillaah. Om toe te voegen, als ik iemand de hand geweigerd heb geef ik altijd aan waarom ik dat doe en meestal ga ik een gesprek aan waardoor men mij daarna niet meer ziet als ‘dat meisje dat mij de hand weigert’. Ik heb hele diepe, lange en super interessante gesprekken hand die voortkwamen uit dit onderwerp.
@Christine Pleistner, ik citeer: “Tip voor Siham: probeer het gewoon eens uit dat handenschudden en schrijf dan nog eens een mooie blog.” Bedankt voor je tip! Echter kan ik je mededelen dat ik (helaas) niet geboren ben als een niet handenschuddende moslima haha. Ik heb in het verleden wel hand gegeven aan mannen en ben daar vijf jaar geleden mee gestopt.
“If it looks like a duck, quacks like a duck and walks like a duck, it’s a duck.”
Reactie 35 is één van de weinige reacties die echt raak is. Je maakt de keuze vanuit je geloof om geen handen te schudden en je niet aan te passen aan de norm in dit land. Wees dan niet verbaasd als enkele potentiële werkgevers je weigeren op basis van dit standpunt en automatisch de bovenstaande quote in hun redenatie gaan gebruiken. Je kan wel proberen aan te dringen op verandering, maar de waarschijnlijkheid is groot dat deze veranderingen niet plaats zal vinden op een onderwijsinstellingen van niet islamitische achtergrond.
Hallo Siham,
Bedankt voor je reactie. Je gaf eerder al aan dat je mannen geen hand geeft omdat de profeet het andere geslacht ook geen hand gaf. Ik probeer zelf kritisch te zijn als het gaat om de mening van een autoriteit, vooral als deze als heilig wordt gezien.
Hoe dan ook: jij hebt in mijn ogen de vrijheid om ervoor te kiezen geen hand te geven.
Je hebt in ieder geval veel los gemaakt met je column, ook bij mij op de kamer. Ik denk dat het alleen maar goed is om over een onderwerp te discussiëren dat bij veel mensen leeft.
Mag ik heel flauw zijn? Als ik een organisatie zou runnen en ik zou een sollicitatiegesprek hebben en de een geeft me geen hand en de ander wel en je wilt een functie met klantcontact / contact met relaties; dan krijg jij niet de baan Siham ;-).
Uiteraard alle andere functies geen probleem. Echter, in Nederland, in Europa, in het ‘Westen’ geven wij elkaar een hand uit respect. Als je dat niet wilt, prima, maar dan is voor nu de consequentie dat je het deze sollicitatie had gekost.
Ben ik een racist? Oneerlijk? Kijk ik niet verder dan mijn neus lang is? Weet ik niet, maar jij krijgt echt van mij echt die baan niet. En zo ken ik nog tientallen Nederlandse ondernemers die er zo over denken. Sorry Siham.
Je bent anders en daardoor moet je nadeliger verdergaan in het leven is heel erg jammer. Echter, als ik morgen bedenk dat mijn denkbeeldige voorbeeld (profeet) vind dat ik geen schoenen hoor te dragen in het openbaar val ik ook op en kost me dat ongetwijfeld ook werk / kansen.
@denkbeeldige Ceo, ik citeer: “Echter, als ik morgen bedenk dat mijn denkbeeldige voorbeeld (profeet) ” Wat wilt u hiermee zeggen? Als u hiermee wilt zeggen dat de Profeet Mohammed denkbeeldig is, dan wil ik u graag een aantal interessante stukken laten zien die genoeg bewijs zijn dat hij (vrede zij met hem) wel degelijk heeft geleefd. Ik hoor graag van u.
Hoe je het ook draait of keert…..het weigeren iemands hand te schudden is sociaal onwenselijk gedrag en is een uiting van totale disrespect. Nooit en dan ook nooit zal ik iemand aannemen die weigert iemand niet de hand te schudden wegens wat voor reden dan ook. Mensen dienen zich aan te passen aan de cultuur waarin ze leven, doen ze dit niet dan sluiten ze zichzelf uit om vervolgens vaak te wijzen naar anderen…….wake up!
Beste Abraham, misschien word het dan ook tijd dat jij niet meer in staat bent mensen aan te nemen. Als jij niet kan accepteren dat er mensen zijn die in Nederland geboren zijn en dus deel uitmaken van de Nederlandse cultuur en ervoor kiezen hun respect op andere manieren te uiten, dan moet jij maar eens wakker worden. Wie ben jij om een ander voor te schrijven welke sociale gedragingen en vormen van respect iemand moet volgen?
@28) Ik vind het vreemd om geen hand te krijgen, maar zal er nooit een verder oordeel over trekken. Ik begrijp je gedachtegang erachter en het is jouw keuze. Ik snap alleen het verhaal van Mohammed niet. Weigerde hij slechts contact of weigerde hij het begroeten uit respect voor de vrouw? Anders zou een buiging toch ook voldoen? Ik neem aan dat moslims onderling wel iets van een gebaar tonen naar het andere geslacht? Geef je zelf trouwens ook aan wanneer je een hand weigert waarom je dit doet en dat dit niet zonder respect is voor de ander? Of weiger je gewoon?
@ Aanhouder
De profeet van Islam weigerde fysieke contact met vrouwen zoals wij dat kennen als het geven van een hand. De groet die destijds als gebruikelijk werd ervaren bestond uit het knikken, licht buigen van het hoofd, het hand op eigen hart plaatsen en verbale vorm van groeten met eventuele praatje. Uiteraard werd dit op een respectvolle manier gedaan.
Deze reactie is in strijd met onze spelregels en om die reden door de redactie verwijderd. Lees de spelregels op http://profielen.hr.nl/spelregels-website-profielen/ –
@Siham, misschien was je niet op de hoogte van de alternatieve groet zoals in comment 59 wordt beschreven, maar dit klinkt als een prima alternatief en kun je de ‘verbale vorm’ ook nog achterhalen en dan in het Nederlands uitspreken. Dus dat jij naar mannen knikt en je hand op je hart legt en dan een groet uitspreekt. Daarmee heb je het niet groeten eruit en dus het niet sociale eruit.
@ Anjo, ik heb niet aangegeven dat ik niks zeg of doe. Integendeel, verbaal groet ik altijd erg enthousiast en inderdaad ook de hand op het hart plaatsen doe ik. Ik geef daarnaast, zoals ik meerdere malen heb aangeven, ook aan waarom ik geen hand toereik. Daarnaast ben verre van asociaal, sommigen vinden mij zelf iets té sociaal haha. Dank u wel voor uw tip!
http://www.salaamislam.nl
Hier zijn slechts enkele feiten over de rechten van vrouwen in de Islam, die meer dan veertien eeuwen geleden zijn opgesteld:
De Islam keurt pre- islamitische praktijken af waarin vrouwen worden minacht en onderdrukt.De Islam heeft vrouwen het recht op erfenis gegeven en een individueel onafhankelijk eigendomsrecht, niet gehinderd door vader, echtgenoot, broer, zoon of iemand anders.De Islam heeft vrouwen het recht gegeven om een huwelijksverzoek te accepteren of te weigeren zonder dat zij daarbij onder druk worden gezet; gedwongen huwelijken behoren niet tot de Islam.In de Islam wordt niet vereist van de vrouw dat zij haar naam verandert of haar bezittingen opgeeft wanneer zij trouwt.De Islaam beschermt de familie en keurt de schending van huwelijkstrouw af. De Islam erkent slechts één soort familie: man en vrouw verenigd door een correct huwelijkscontract.De Islam spoort aan tot gezonde moraliteit met betrekking tot denken, gedrag en uiterlijk. Kledingsoorten en sociale patronen waarbij een vrouw wordt verlaagd tot een lustobject en zodanig wordt uitgebuit, zijn onacceptabel in de Islam. Een vrouw wordt beoordeeld op basis van haar vroomheid en haar deugdzame karakter.Het behouden van kuisheid en morele normen wordt in de Islam van zowel de man als de vrouw vereist. “Vrouwen zijn de volle zussen van de mannen” is een uitspraak van de profeet Mohammed.De moeder heeft een enorm recht op vriendelijkheid, goedheid en gehoorzaamheid.
@Siham, bedankt voor je uitleg ik ben zelf christen, en probeer altijd met een open vizier een ander te benaderen, ik besef terdege dus dat trouw zijn en blijven aan bepaalde voorwaardes te prijzen valt.
Echter als Ik even mijn geloof loskoppel (wat natuurlijk niet mogelijk is) blijft er een bepaalde omgangsvorm opvoeding over.
Ik zelf ben van af klein ventje opgevoed, met normen en waarden waarbij het hoogst onbeleefd is om een uitgestoken hand te negeren.
Dit is pure minachting jegens een ander. Dus voor mij is iemand de hand schudden, een vanzelf sprekendheid.
Automatische reactie zeg maar, ook moslima geef ik een hand, sommige schudden die ook, pas op het moment dat een moslima geen hand schud, wordt ik me pas bewust dat mijn uitgestoken hand een probleem is.
Dit is echt geen onwil of het niet willen begrijpen van een ander, het is puur automatisme. Ik verontschuldig me dan wel, maar het is al wel gebeurd.
Met mijn verstand kan ik een moslima volgen, en respecteer ik haar standpunt, alleen het blijft bij mij van binnen altijd voelen alsof ik een ander beledig………
pas op dat moment voel ik me dom, want ik had het kunnen weten, maar hoe onderdruk je een automatische reflex, ik denk dat het ook een proces is wat tijd nodig heeft.
ik wens je allerbeste toe,
Wim