De 3 grootste ergernissen van studenten
Gepubliceerd: 6 December 2016 • Leestijd: 1 minuten en 18 seconden • Nieuws Dit artikel is meer dan een jaar oud.De roosters komen niet op tijd, liften zijn traag en de deadlines zijn te strak. Profielen vroeg deze week naar de grootste doornen in het studentenoog op de locatie Museumpark.
Communicatie: Met de communicatie is het niet goed gesteld op het Museumpark. Roosters komen te laat, studiehandleidingen verschijnen te laat op intranet en het is vaak niet duidelijk waar je deze handleidingen kunt vinden. Bovendien vinden veel studenten dat de communicatie wel wat directer kan. Jean-Pierre, student accountancy: ‘Als je je wilt inschrijven voor een tentamen, moet je dat doen via een tentamenbureau, terwijl dat toch ook direct met de docent afgehandeld kan worden?’
Werkdruk: Hbo is hard werken, vinden onze studenten. De deadlines zijn té strak en je moet té veel doen voor een studiepunt. Maar er zijn ook studenten die het harde werken ‘part of the deal’ vinden. ‘Ik had het wel verwacht toen ik naar het hbo ging’, zegt technische bedrijfskundestudent Wessel.
Liften: Liften zijn een bron van ergernis bij de respondenten. Deze dingen zouden je leven makkelijker moeten maken, toch? Niet dus. Dreig je te laat te komen voor de les, moet je lang wachten, zit de lift weer vol en dan gaat ie ook nog zo langzaam. Je zou bijna de trap nemen.
Meer meisjes
Deze ergernissen hebben de top 3 niet gehaald.
Rafael vindt het aantal meisjes op zijn opleiding te laag, en heeft ook behoefte aan ‘meer activiteiten buiten de school: programma’s waar je vaardigheden kunt leren zoals het opzetten van een eigen onderneming’. Yorick van business IT en management heeft een klacht over de lessen: ‘Heel veel colleges zijn gewoon letterlijk wat er in de PowerPoint staat. Die zou je ook gewoon thuis kunnen lezen.’ Sam van human resource management vindt dat hij ‘soms tot (te) laat op school moet zitten’ en Anisha van de lerarenopleiding Engels wil meer rustige studieplekken: ‘Soms moeten we heel de school afzoeken voor een stil plekje.’
Tekst: Midas Maas
Illustraties: Jarek van Dalsen
Asociale mensen achter de openbare pc’s mis ik in dit rijtje.
Cijfes die veel te laat worden ingeleverd kan er ook wel bij.
– Geen oplaadpunt voor de collegekaart op locatie Wijnhaven, enkel aan de andere kant van de straat op WdKA.
Inderdaad het te laat publiceren van roosters (IBK) is heel irritant,vooral als je een bijbaan hebt en andere verplichtingen. Verder op museumpark is het heel lastig om een rustige werkplek te vinden vooral in de middag, veel te weinig computers en als je je laptop meeneemt is het maar de vraag of je verbinding met wifi kan maken.
Toetsenborden en muizen die te ranzig zijn voor woorden
1. Professionals die geen les kunnen geven, maar wel voor de klas staan
2. Negatieve docenten:
– In jaar 1 heb ik gehoord dat ik beter kon stoppen met de opleiding. HBO zou niets voor mij zijn.
– In jaar 3 heb ik gehoord dat ik realistischer moet zijn met mijn toekomstplannen en niet zoveel moet willen
– In jaar 4 (eigenlijk jaar 5 door vertraging) werd mijn hele onderwerp afgekeurd. Dit was nadat ik goedkeuring heb gekregen en nadat ik mijn afstudeerstage in het buitenland heb afgerond en 6 weken voordat ik mijn scriptie moest inleveren. Volgens mijn begeleider was ik niet zo’n goede student. Met een goede begeleider heb ik mijn scriptie nu wel succesvol afgerond. Naast mijn voltijdbaan en 2 kinderen…
Ik heb zelf gekozen om als moeder een voltijdse Hbo-opleiding te volgen. Ik heb voor de HRO gekozen omdat de HRO toen de enige hogeschool in de buurt was die op hun site aandacht had besteed aan studerende moeders.
In mijn perceptie hebben docenten liever de studenten waar ze (bijna) geen werk aan hebben. De studenten die nog thuis wonen en die geen andere zorgen hebben. De studenten die alles in één keer begrijpen en nooit eens een keer moeten herkansen. Ik begrijp heel goed dat docenten geen maatschappelijke werkers zijn. Ik vind ook niet dat ze per student en met de (persoonlijke) situatie van elk student rekening moeten houden. Met zoveel studenten is dit niet realistisch. Maar kan het wat menselijker? Kan men wanneer ze willen oordelen eerst vragen wat de situatie is? Is dit niet wat ze ons leren tijdens de opleiding? Geen conclusies trekken zonder alle aspecten van “het probleem” te kennen? Ik vraag me af hoeveel studenten wel hebben geluisterd in jaar 1, omdat ze niet de “ideale” studenten waren.
3. Tot slot, studenten die tijdens de les uitgebreid met elkaar zitten kletsen en de concentratie van de overige studenten verstoren.