Is het voor jou belangrijk om je seksuele voorkeur te definiëren?

‘Het is gewoon makkelijker voor mezelf. Het geeft je een soort houvast, want alles wat je voelt is natuurlijk heel abstract. Het is ook lastig om je te realiseren dat je niet ‘normaal’ bent, dus als je dan een groep hebt waar je bij kan horen, geeft dat ook veiligheid. Voor mij is dat in ieder geval zo.’

Wanneer kwam je hierachter?

‘Ik was achttien en ik weet het moment nog heel goed. Opeens was daar de gedachte: wat nou als ik bi ben? O mijn god. Nee, dat zal wel niet. Ik appte meteen een vriendin van me en zij reageerde met: ‘Joh’. Zij had het eerder door dan ik. Nu ik terugdenk, maakt het alles wel opeens een stuk duidelijker. Ik had bijvoorbeeld een vriendin op de middelbare school bij wie ik zo veel mogelijk wilde zijn, ik was een beetje geobsedeerd om heel eerlijk te zijn. Later viel het kwartje dat ik al die tijd hartstikke verliefd op haar was.’

Wat was moeilijk en wat viel juist mee?

‘Ik wilde gewoon normaal zijn. Niemand wil extra aandacht op zichzelf gevestigd hebben. Extra meningen en vooroordelen naar je hoofd krijgen. Je weet gewoon dat je dat erbij krijgt. Maar mijn familie en vrienden reageerden heel fijn. Ik had er een hele big deal van gemaakt en vond het doodeng. Maar toen ik het had verteld, stond mijn neef op om me een knuffel te geven en zei: “Ik snap dat je op meisjes valt hoor, ik vind ze zelf ook heel leuk.” Dat moment vergeet ik echt nooit meer.’

Wat is volgens jou de grootste misvatting die mensen hebben over biseksualiteit?

‘Dat wij per se een jongen én een meisje moeten hebben. Dat we geen monogame relatie kunnen hebben, omdat we er altijd nog iets anders bij moeten hebben. Of dat we altijd trio’s willen. En wat je ook vaak hoort: dat het een fase is. Je ziet natuurlijk weleens dat iemand eerst bi denkt te zijn en er uiteindelijk achterkomt toch hetero of homo te zijn. Maar dat betekent niet dat ik ook zo ben. En wie ben jij om aan mijn identiteit te twijfelen? Ga liever op zoek naar je eigen identiteit.’

De gehandicaptenwc’s zijn altijd genderneutraal, dus we hebben stiekem al jaren genderneutrale wc’s.

Begrijp je mensen die moeite hebben met bi- of homoseksualiteit?

‘Oh, dat snap ik zeker. Maar je hoeft niet iedereen te begrijpen. Je kunt ook niet iedereen begrijpen. Dus het feit dat jij er moeite mee hebt, is jouw zaak. Ik vind niet dat je het recht hebt om je eigen moeilijkheden op anderen te projecteren. Waarom is het voor jou nodig om mij te zeggen dat ik in jouw ogen niet oké ben?’

Wat zou je deze mensen willen meegeven?

‘Ga het gesprek aan. Ook al is het moeilijk om uit je comfortzone te stappen, ga het gesprek aan als je merkt dat je ergens tegen aanloopt. Of zoek eens wat op internet op. En ik wil niet zeggen dat je het dan allemaal begrijpt. Misschien denk je nog steeds: Wat een onzin. En dat is prima. Maar houd het voor je, want ik heb er niks aan en het geeft mij alleen maar een slecht gevoel.’

Wat vond je van het Grote gender- en geaardheidonderzoek?

‘Het verbaasde me dat homoseksualiteit bij twee procent van de mannen zelfs negatieve emoties oproept. Dat vind ik heel sneu voor ze, dat ze daar zo veel last van hebben. En verder zag ik dat 35 procent tegen het hijsen van de regenboogvlag op Coming Out Day is. Dat vind ik heel veel.’

Moet ie gehesen worden?

‘Ik vind sowieso van wel. Ik vind het de taak van elke school om ervoor te zorgen dat de school een veilige plek is voor iedereen. En de regenboogvlag is niet alleen voor de gays, die is juist voor iedereen. Dus ik denk dat de mensen die ertegen zijn de symboliek van de vlag niet helemaal snappen. Maar dat is mijn aanname.

‘De wimpel is een goed initiatief, maar ik vind het toch jammer dat het hijsen van de regenboogvlag blijkbaar een te groot issue blijft.’

Hoe kan er meer acceptatie ontstaan binnen de HR?

‘Door meer bekendheid. Ik kom zelf ook nog vaak termen tegen die ik niet ken. Soms denk ik ook: Ik houd dit nooit bij. Maar je kan niet verwachten van mensen dat ze iets begrijpen als je het ze niet uitlegt.’

Wat vind jij van genderneutrale toiletten op school?

‘Waarom niet? Als de rij voor de vrouwen-wc heel lang is, ga ik ook gewoon bij de mannen-wc plassen. Als jij de wc netjes achterlaat, maakt het me niks uit. Daarbij: de gehandicapten-wc’s zijn altijd genderneutraal, dus we hebben al jaren genderneutrale wc’s. Daar maken we toch ook geen issue van?

‘Ook hebben mensen die met hun genderidentiteit worstelen vaak al genoeg moeilijke momenten. Als we ze kunnen helpen om niet ook nog eens dagelijks voor dit lastige dilemma te moeten staan, doe ik dat in ieder geval graag. Ook al is het een kleine groep, als je voor deze groep zo veel kunt betekenen, waarom zou je dat dan niet doen?’

Heb je nog tips voor mensen die op zoek zijn naar hun seksuele en/of genderidentiteit ?

‘Ga er gewoon op uit. Zoen een meisje, zoen een jongen. Zoen helemaal niemand. Het maakt niet uit. Gun jezelf in ieder geval de kans om erachter te komen. Leer jezelf kennen. Ik hoop dat ik ooit kinderen mag krijgen en dat zij opgroeien in een wereld waarin er niet van wordt uitgegaan dat je hetero bent maar dat je gewoon kunt zeggen: ik val op die persoon. Dat ze niet iedere keer wanneer ze iemand ontmoeten weer uit de kast moeten komen.’

Iris is de vijfde in de reeks regenboogstudenten, Rory (transman), Sharon (lesbisch), Tessie (aseksueel) en Joris (biseksueel) gingen haar voor.

Zoë Cozijnsen
Illustratie: Demian Janssen