Op de kade van de Westersingel staat het grote terras van studentenvereniging S.S.R.-Rotterdam uitgestald. Rond vijf uur staat het al redelijk vol met studenten van de Erasmus Universiteit (EUR) die meedoen aan de Eurekaweek, de introductieweek voor nieuwe EUR-studenten. Ook de terrassenronde zou hier beginnen, maar waar precies? Toch even vragen.

Twee meiden van de Rotterdamse Kamer van Verenigingen (R.K.v.V.) hebben geen idee. Een van hen belt. Er wordt niet opgenomen. Ze belt nog iemand. Weer geen gehoor. Nog een keer. Eindelijk iemand aan de lijn. ‘Hmm, die weet het ook niet.’ Intussen komt er iemand anders van R.K.v.V. aangelopen. ‘Terrassenronde?’ Ze wijst. ‘Bij dat meisje met het groen-gestreepte bloesje.

Tekst gaat verder onder foto

Van een georganiseerde avond is verder ook geen sprake, zal blijken. Het geeft niet, want de studenten worden overal – zij het soms na enig aandringen – met open armen ontvangen.

Diepvrieshamburgers wegspoelen met een biertje

Lara, het meisje met het gestreepte bloesje, baalt wel een beetje dat de hogeschool geen introweek heeft. ‘Ik zit dan een beetje thuis, terwijl al mijn vriendinnen van de uni met de Eurekaweek bezig zijn. Ik vind het daarom wel fijn dat ze deze toer georganiseerd hebben.’

Naast haar staan Chantal, Marijke en Joost. ‘Ik heb nog geen vereniging voor ogen’, vertelt Joost. ‘Ik ga er totaal open in. Het gaat erom wat ze uitstralen en of ze interesse tonen. Ik denk dat je daar op zo’n dag als vandaag een goed beeld van krijgt.’

Een S.S.R.-lid nodigt ze uit voor de barbecue en ze krijgen wat muntjes toegestopt. Joost haalt meteen voor iedereen een biertje om de studentenmaaltijd – diepvrieshamburgers met stokbrood en wat salade – weg te spoelen.

Tekst gaat verder onder de foto

Veel tradities

Er worden twee tafels naast elkaar geschoven en S.S.R.-lid Anna Moritz schuift tijdens het eten aan om te vertellen over haar vereniging. ‘We zijn een vereniging met veel tradities, maar we zijn wel vrijer dan bijvoorbeeld het corps. Het kost minder tijd en daardoor is het goed te combineren met je studie. Ook kun je via ons makkelijk huisvesting regelen als je dat wilt’, vertelt ze. Dat laatste is voor Joost een belangrijk punt, zegt hij, want hij moet nu anderhalf uur reizen om in Rotterdam te komen.

Lara uit Breda maakt zich niet druk over een kamer, ze is vooral op zoek naar een leuke omgeving waar ze makkelijk vrienden kan maken. ‘Mijn zus zit ook bij een vereniging en die heeft er echt vrienden voor het leven aan overgehouden. Ik hoop net als zij ook veel leuke mensen te ontmoeten.’ Ze logeert deze week in een studentenhuis van Laurentius, maar voelt zich niet verplicht om daarom voor die vereniging te kiezen. ‘Ik wil rondkijken en een eigen keuze maken’, zegt ze beslist. Ondertussen sluiten ook de laatste twee kandidaten aan bij het groepje.

Tekst gaat verder onder de foto

19 procent van de leden komt van het hbo

De terrassenronde is door de R.K.v.V. bedacht omdat hbo-studenten sinds drie jaar niet meer mee mogen doen met de Eurekaweek. Daardoor is ook de mogelijkheid om kennis te maken met de studentenverenigingen een beetje verdwenen. De verenigingen lopen zo heel wat potentiële leden mis. Het percentage hbo-studenten dat lid is van een Rotterdamse studentenvereniging ligt al vrij laag. In 2017 kwam slechts 19 procent van de leden van het hbo.

De vereniging met het grootste aantal hbo’ers (45) maar het kleinste aandeel (13 procent) is het Rotterdamsch Studenten Corps. Het corps is sinds een jaar gefuseerd met de vrouwen van Rotterdamsche Vrouwelijke Studenten Vereeniging, en is de oudste en grootste studentenvereniging van Rotterdam.

Tekst gaat verder onder de foto

‘Ambitieuze types’ bij het corps

Aan de sociëteit is een enorm terras gebouwd met een brug over de straat naar een veldje met eetkraampjes. Het festivalleven gaat op het corps gewoon nog even door. Een jongen die languit onder een boom ligt, maakt alleen niet veel van mee van de eerste introductiedag. Misschien is het een powernapje, dat kan natuurlijk ook.

Het groepje hbo’ers loopt inmiddels door de sociëteit. ‘Er heerst hier echt een studeercultuur’, zegt Pien die hen door het pand gidst, ‘op deze vereniging zitten echt de ambitieuze types.’

Of er ook weleens grapjes over hbo’ers, door sommige leden ook wel cursisten genoemd, worden gemaakt? ‘We hebben relatief weinig hbo’ers, maar ik merk geen verschil in de omgang’, antwoordt ze. ‘Het is gewoon gezellig en iedereen komt hier voor hetzelfde.’

Marijke is blij dat ze de verschillen tussen de verenigingen zo duidelijk te zien krijgt. ‘Als ik hier niet aan had meegedaan, was ik waarschijnlijk blijven hangen bij eerste beste vereniging waar ik langs zou gaan.’ Ze denkt niet dat het corps wat voor haar is: ‘Het lijkt erop dat iedereen hier vooral veel met zichzelf bezig is.’ S.S.R. heeft op dit moment nog haar voorkeur.

Tekst loopt verder onder de foto’s

Piano uit het raam gooien

Elke vereniging heeft ook zo zijn eigen, soms eigenaardige, tradities. Zo staat er bij het Rotterdamsch Studenten Gezelschap (RSG) een piano die je van het balkon mag gooien als je daar de behoefte toe voelt. Dit gebeurt dan ook met enige regelmaat. ‘Je moet dan wel zelf weer een nieuwe piano regelen met tenminste een zwarte en een witte werkende toets’, legt RSG-gids Allard uit.

RSG wijkt in een aantal opzichten af van de meer traditionele verenigingen zoals het corps en Laurentius. Het is de enige vereniging zonder ontgroening en er bestaan geen hiërarchische verschillen tussen eerste- en ouderejaars. Iedereen wordt gelijk behandeld.

Het is aan Joost af te zien dat hij een goed gevoel heeft bij deze vereniging. Voordat hij weggaat, geeft hij nog even zijn telefoonnummer aan een van de leden.

Tekst gaat verder onder de foto

Nog een traditie: seks op tafel

Bij Laurentius, onze laatste stop, lijken ze niet helemaal op de hoogte te zijn van het bezoek. Na wat aarzelen besluit een van de studenten toch maar iemand aan te spreken. Wat volgt, is ook hier uitgebreide rondleiding door de sociëteit. Hbo’ers en studentenverenigingen: ze zijn overal welkom, maar moeten wel zelf het initiatief nemen, zo lijkt het.

De cachetzaal is de spannendste plek van deze sociëteit. Onder de grote tafel staan de namen van iedereen die er seks op heeft gehad. ‘Je mag alleen onder de tafel kijken als je zelf ook seks op de tafel hebt gehad.’

Eigenlijk was het de bedoeling dat de studenten ook nog naar de christelijke vereniging NSR zouden gaan, maar iedereen heeft wel genoeg gezien en gaat liever naar een van de feesten. Marijke kiest voor het feest van Laurentius. ‘Maar dat viel een beetje tegen’, zegt ze achteraf. Het is ook niet deze vereniging waar haar keuze uiteindelijk op valt. ‘Ik twijfelde tussen S.S.R. en RSG, maar het is uiteindelijk S.S.R. geworden. Iedereen was er heel open en gezellig en ik vond het daar het leukst.’

Tekst en foto’s: Wietse Pottjewijd