Dit, omdat online lessen hét nieuwe normaal zijn geworden. Waar ik eerst dacht dat het online leven mij meer rust zou brengen, blijkt het een wonderformule voor meer stress, meer achterstand en minder (lees: nul) ritme. En minder geld want we betalen nog altijd bijna tweeduizend euro voor online lessen, terwijl de bijbaantjes ons de rug toekeren.

We zien en horen weinig van elkaar, want de camera’s blijven uit en de focus ligt op de docent. In het uurtje college moet er meer besproken worden dan waar tijd voor is, maar stiekem is de afleiding van je browser die achter je Teams-tabblad openstaat nét iets groter dan je dacht. Nou geef ik toe dat ik een enorme chaoot ben, maar op deze chaos was ik nog niet voorbereid.

Nooit had ik gedacht dat dit van mij zou komen, maar overheid: ik wil graag naar school. Een plek waar ik vragen kan stellen zonder dat ik een haperend internetantwoord krijg, waar ik kan lachen met mijn medestudenten en waar de lunchbroodjes na een lange dag in de klas, duur, klef, maar life saving zijn.

Dus, laten we wat meer naar elkaar luisteren. Laten we samen een manier vinden om de feestjes te stoppen en laten we de scholen dan weer opengooien. Ik denk dat ik voor velen spreek als ik zeg dat ik er best iets voor overheb, maar dan wil ik er – naast ieders gezondheid – ook op een verantwoorde manier meer school voor terug.

Begrijp me niet verkeerd, het is voor iedereen zwaar. Toch komen voor mijn gevoel de studenten alsmaar half, of negatief, aan bod. Maar terug naar school mogen, Van Dissel, dát zou pas echt een feestje zijn.

Volg ons op Instagram

Wil je op donderdag (rond lunchtijd) het heetste nieuws van afgelopen week in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.