Ga direct naar inhoud
Profielen | Profielen translated
28 maart 2024

Zwart logo Profielen

Onafhankelijk nieuws van de Hogeschool Rotterdam

Portret van Amelie Bos achter de microscoop

Afgestudeerde wetenschapper Amélie: ‘Het kan best zijn dat je aan het begin van je opleiding nog helemaal geen drive bij jezelf ziet’

Gepubliceerd: 14 September 2021 • Leestijd: 3 minuten en 50 seconden • Interview

Overtref jezelf. Klinkt prachtig, uitdagend en ambitieus: hier geen zesjescultuur. Maar hoe lukt het je om te ontdekken: hier ben ik dus écht goed in, hier ga ik voor? We vroegen het HR-afgestudeerde en wetenschapper Amélie Bos. Zag zij altijd al een carrière als medisch onderzoeker voor zich?

‘Ik heb meerdere open dagen bezocht, onder meer van de pabo en de lerarenopleiding biologie, want dat vak vond ik altijd wel interessant. De reden dat ik uiteindelijk voor de hlo koos (hoger laboratoriumonderwijs, red.) was dat ik de serie CSI superinteressant vond op dat moment. Heel erg geromantiseerd beeld natuurlijk, met alleen maar interessante experimenten. En de hlo speelde daar ook op in en trok er mensen mee. Bio en scheikunde vond ik oppervlakkig interessant, ik zag een leuke school, aardige mensen.

‘Mijn studiekeuze was eigenlijk kop of munt.’

‘Ik wist eigenlijk niet eens wat hbo precies was. Ik kwam van het vmbo, mijn hartsvriendin ging havo doen en ik dacht ‘dat doe ik dan ook maar’. Mijn ouders pushten me totaal niet, studeren was niet vanzelfsprekend. Mijn studiekeuze was eigenlijk kop of munt.

‘Niets staat je in de weg, behalve misschien jijzelf’

‘Eenmaal op het hbo vond ik de praktijkblokken het allerleukst. De hele dag in het lab, proeven doen. Die waren weliswaar helemaal opgezet door de docent, opgezet om te leren omgaan met technieken, maar voor mij waren ze een soort biologische sudoku. In het honoursprogramma moesten we een vraag van een bedrijf zien op te lossen en als ik iets leuk vond wilde ik het onderste uit de kan halen. En dit vond ik leuk, dat je zelf een oplossing kon gaan bedenken: supercreatief. Ik had er op dat moment nog helemaal geen carrièregedachten bij. Ook het honoursprogramma volgde ik niet met het idee “dan heb ik straks nog een extra diploma”.

‘En ik had ondertussen ontdekt: als je echt wilt, kun je zo’n beetje alles bereiken wat je bedenkt.’

‘Zeker in de laatste jaren van de opleiding, toen ik stages liep in het vakgebied en echt zag hoe het in elkaar zat, begon ik het werk van analist wel beperkt te vinden. Je bent de handen die het onderzoek uitvoeren en kunt daarin nog best creatief zijn, maar je bent beperkt in het stellen van de onderzoeksvragen. Ik voelde me gelimiteerd. En ik had ondertussen ontdekt: als je echt wilt, kun je zo’n beetje alles bereiken wat je bedenkt. Niets staat je in de weg, behalve misschien jijzelf. Ik ben geen aangeboren goed-studeerder, geen hoogvlieger. Mijn ouders betaalden mijn studie gelukkig wel, al zou ik tegen mijn jongere zelf willen zeggen: het is een eventuele studieschuld zeker waard.

‘Het buitenland was heel leerzaam, maar niet fijn’

Ik kreeg de Overtref jezelf Beurs voor drie plannen: een master gaan volgen in oncologie, een stage lopen in het buitenland en een boekje schrijven voor kinderen, over kanker. De eerste twee zijn gelukt. Naar het boekje heb ik veel onderzoek gedaan, maar het bleek er al te zijn, en heel goed en bruikbaar ook. Maar ook dat proces was leerzaam. De stage liep ik bij een research instituut in Londen waar ik onderzoek deed naar longkanker. Heel leerzaam, niet heel fijn: ik miste mijn vriendje, mijn ouders. Soms moet je iets proberen om te ontdekken dat iets niet bij je past. Als iets bevorderlijk is voor mijn carrière, maar ik word er niet gelukkig van… tja: voor wie doe ik het eigenlijk? Dichtbij jezelf blijven is mijn motto.

‘Als iets bevorderlijk is voor mijn carrière, maar ik word er niet gelukkig van… tja: voor wie doe ik het eigenlijk?’

Na mijn master oncologie – dat vakgebied is gek gezegd heel hot en daardoor heel populair – heb ik eigenlijk eieren voor mijn geld gekozen en mijn netwerk benaderd voor een PhD-plaats. Ik kreeg een positie aangeboden in het darmonderzoek, in een onderzoek naar de ziekte van Crohn en het klonk voor mij heel interessant, dus daar ben ik helemaal voor gegaan. Nu ben ik mijn proefschrift aan het afronden en ik heb een baan gevonden die me als onderzoeker weer een stap verder brengt, als post-doc bij bloedbank Sanquin.

‘Mijn grootste drijfveer is dat alles creatief is’

Voor mij was het altijd: wat vind ik zélf interessant? En dan vond ik het ook belangrijk of ik er een beetje welvaart mee op kon bouwen. Ik vind dat ik mazzel heb gehad, ik vind dit enorm leuk en kan er ook nog goed mee verdienen. Als je doet wat je leuk vindt is het makkelijker om gemotiveerd te blijven. Mijn grootste drijfveer is dat alles creatief is. Ik kan helemaal zelf bijdragen aan de kennis die er is. Daar haal ik de meeste energie uit, dat is het meest belonend. Je kunt elke vraag beantwoorden, dat vind ik oprecht superleuk.

‘Het wordt veel leuker als je gaat spelen met de vrijheid die je hebt.’

Het kan best zijn dat je aan het begin van je opleiding nog helemaal geen drive bij jezelf ziet, maar dat kan zeker nog groeien. Vooral verschillende dingen uitproberen. Ik kwam er achter dat ik het project voor het bedrijfsleven op de HR zo leuk vond, omdat ik zoveel vrijheid kreeg in het onderzoek. Vervolgens kwam ik erachter dat dat in de wetenschap heel gebruikelijk is. Als student ben je nog wat onzeker en je eerste reactie is dan vaak om opdrachten uit te voeren zoals je wordt gevraagd. Het wordt veel leuker als je gaat spelen met de vrijheid die je hebt.’

Amelie Bos studeerde in 2014 af aan de opleiding biomedische en laboratoriumtechniek van de Hogeschool Rotterdam. Ze kreeg de Overtref Jezelf Award voor haar ambitieuze toekomstplannen op het gebied van kankeronderzoek. Na haar hbo-opleiding ging ze door met de master oncologie aan de VU. Na haar afstuderen kreeg ze een aanstelling als onderzoeker en dit jaar rondt ze haar promotietraject af. Ze werkt nu als postdoctoraal onderzoeker bij Sanquin.

Tekst: Edith van Gameren
Foto: Rosa Schous

Schrijf je in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!

 

Reacties

Laat een reactie achter

One Response to Afgestudeerde wetenschapper Amélie: ‘Het kan best zijn dat je aan het begin van je opleiding nog helemaal geen drive bij jezelf ziet’

  1. Wat een doorzetter ben jij Amélie!
    Ik hoop dat dit artikel andere studenten inspireert, ook al zien ze het even niet meer zitten. Jij laat zien dat je met geduld, een onderzoekende en nieuwgierige houding én doorzettingsvermogen heel ver komt. Daar mag je trots op zijn!

Spelregels

De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.

  1. Comments worden door de redactie gemodereerd. 's Avonds en in het weekend gebeurt dat niet standaard, en kan het dus langer duren voor je opmerking online komt.
  2. Houd het netjes, beschaafd, vriendelijk en respectvol. Niet vloeken of schelden.
  3. Dwaal niet af van het onderwerp (blijf ‘on topic’).
  4. Wees kort, duidelijk en maak een punt.
  5. Gebruik argumenten, geen uitroepen.
  6. Geen commerciële boodschappen.
  7. Niet op de persoon spelen.
  8. Niet discrimineren, aanzetten tot haat of oproepen tot geweld (ook niet voor de grap).
  9. Van bezoekers die een reactie achterlaten op de site wordt automatisch het IP-adres opgeslagen.
  10. De redactie geeft reacties die dreigende taal bevatten door aan de veiligheidscoördinator van de Hogeschool Rotterdam.

Lees hier alle details over onze spelregels.

Back to Top