Kunst is de rode draad in het leven van Hedda van Raalte, docent bij het Instituut voor de Gebouwde Omgeving (IGO). Haar huis is ermee gevuld – onder meer met werken van de Rotterdammers Henkes en Vaandrager – en het is een van haar grootste liefhebberijen. ‘Ik vond tekenen en schilderen altijd al leuk en tijdens mijn studie in Groningen was ik lid van de “Dye Linetreckers”, een schilderclub. Daarna ben ik het altijd blijven doen, ik heb ook in het buitenland gewoond en daar was het een mooie manier om contacten te leggen. Als ik schilder ben ik alles kwijt, ik denk aan niks anders. En in de zomer buiten werken vind ik helemaal fijn.’ Haar havengezichten, landschappen en stillevens exposeerde ze en zijn te zien op Instagram.

Overigens staat ook deze bezigheid door corona een beetje on hold: ‘Ik deed model- en portrettekenen bij de SKVR (Rotterdamse instelling voor culturele vorming, red.), maar dat stopte. Daarnaast hadden we een eigen groepje bij mij thuis, maar dat werd lastig vanwege de beperking van het bezoek.’ Om de gang erin te houden heeft ze sinds kort toch weer een eigen clubje.

‘Hierna hang ik weer iets van mezelf op’

Het kunstwerk dat ze koos is van Burgert Konijnendijk. ‘Het deed me denken aan een kist die in de haven opgepakt wordt en verzet, en dat paste wel bij me, ik ben docent bij logistics management. Nu het thuis hangt zie ik er een ongeboren kind in. Ik laat het hangen maar ik merk dat ik er niet heel vrolijk van wordt. Hierna hang ik weer iets van mezelf op.’

Sinds de lockdown werkt ze thuis. Ze organiseerde gastcolleges en begeleidde afstudeerders en een online managementgame over circulaire economie. ‘Ik mis de studenten heel erg, ik mis de collega’s een beetje. Digitaal koffiedrinken of boterhammen eten vind ik niks.’ Veel naar buiten dan maar, helaas zonder hond die ze tijdens de eerste lockdown moest laten inslapen. ‘Maar alsnog loop ik elke ochtend een rondje en als het kan halverwege de dag nog een keer.’ Wonend aan de Bergse Achterplas is dat geen straf.

Ook meer lesmateriaal uitwisselen

Na de leenperiode komt de FIT het kunstwerk weer bij haar ophalen. Daarna hangt ze weer iets uit eigen collectie op, ‘maar een werk van een afgestudeerde student van de Willem de Kooning zou ik ook leuk vinden’, zegt ze, ‘liefst iets kleurrijks, iets dat mij ook weer kan inspireren.’

Het concept ‘uitwisselen’, daar staat ze helemaal achter. ‘We zouden niet alleen kunst kunnen uitwisselen op de HR maar ook lesmateriaal, bij voorkeur over de instituten heen. Een college over logistiek wordt bijvoorbeeld bij ons gegeven, maar ook bij bedrijfskunde. We zitten allemaal hetzelfde wiel uit te vinden, met hetzelfde te worstelen.’

Tekst: Edith van Gameren
Foto: Frank Hanswijk

Volg ons op Instagram