Ga direct naar inhoud
Profielen | Profielen translated
28 maart 2024

Zwart logo Profielen

Onafhankelijk nieuws van de Hogeschool Rotterdam

Photo of author

Serge Feldmann is sinds 2011 decaan op locatie Museumpark en blogt om de wereld een klein beetje te helpen veranderen. Zijn eerdere blogs lees je hier.

Foto: Paul van der Blom

Recente blogs

Recente artikelen

Blog

Huil!

Gepubliceerd: 1 November 2021 • Leestijd: 1 minuten en 25 seconden • Serge

Ieder jaar gaan er bij mij  zo’n drie dozen tissues doorheen. Meestal worden die tranen eerst uit alle macht bevochten door de student. ‘Oh shit!, en ik wilde niet gaan huilen meneer, sorry.’ Maar ik verwelkom die waterlanders van harte en met open armen. Nu jij nog.

Huilen is een van de beste dingen die je voor jezelf kunt doen. Je ontlaadt en opgekropte spanning komt los. Het lucht op en reduceert stress. Maar wist je dat het bijvoorbeeld ook bacteriën doodt, toxines afvoert, de bloeddruk verlaagt en pijnstillende hormonen vrijmaakt? Huilen is dus alvast hartstikke heilzaam en gezond. En als je dan weet dat dezelfde reacties optreden als we lachen, geeft het al te meer reden om je verdriet vooral wel een podium te geven.

Maar de realiteit is dat verdriet vandaag de dag nog steeds in het verdomhoekje zit. Het mag er niet zijn, willen het niet voelen en al helemaal niet laten zien aan anderen. Sterker nog: we moeten vooral 24/7 happy as hell zijn en dat liefst uitgebreid etaleren op social media. En zo wordt het taboe enkel herbevestigd en versterkt.

Precies dat gevecht ertegen of de vlucht ervandaan maken dat het langer blijft en intenser wordt. Met alle gevolgen van dien. Slaap- en stemmingsproblemen, overspanning en burn-out, fysieke klachten.

Tranen hebben dus niet alleen een helende, zelfgenezende werking, ze zijn soms ook een vorm van dankbaarheid en blijdschap. Wanneer je bijvoorbeeld veel verdriet hebt om iemand die er niet meer is, zijn die tranen ook een blijk van hoezeer je die persoon waardeerde. Je tranen als eer, ode en dank. En onomstotelijk gegeven: verlies, pijn, frustratie en tegenslag. Je krijgt ze er ongevraagd, op de slechtste momenten en volledig random nu eenmaal bij. Ervaar het, draag het. En als dat lastig is, train dan je draaglast. Meditatie en mindfulness kunnen daar bijvoorbeeld goed bij helpen.

Verdriet voelt kwetsbaar. Je tranen laten zien, maakt dus ook dat je jezelf kwetsbaar opstelt. Dat is per definitie MOEDIG. Ja, met hoofdletters. In een wereld die meer en meer verhardt, is iedereen die zich (nog) kwetsbaar opstelt een HELD. Allereerst zorg je namelijk even goed voor jezelf (zie tweede alinea), je nodigt anderen ook uit hetzelfde te doen. Dat olievlekprincipe dus.

Dus ben welkom. Kom mijn tissues er maar doorheen jagen. Of zoals een van mijn overleden helden zong: ‘Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder!’

 

Schrijf je in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!

Recente blogs

Recente artikelen

Reacties

Laat een reactie achter

5 Responses to Huil!

  1. Hele goede en mooie blog!

    Nog een goede reden en waarschuwing: Je kan huilen verleren, dus ik ontraad het wegstoppen ook. Het is namelijk vrij moeilijk weer aan te leren (fysieke reactie), spreek ik uit ervaring.

  2. @Jap: dank voor die toevoeging. Had ik geen idee van, maar kan het me wel goed voorstellen. Maar als je bedenkt op welke manieren mensen dit leren ondedrukken, is het eigenlijk niet vreemd. Net zoals we ‘afleren’ om nog zo onbevangen of speels te kunnen zijn als een kind.

  3. Huilen is heerlijk en ik kan alle voordelen ervan beamen. Ik was echt een huilebalk vroeger, verdrietige muziek op en lekker wenen ende schreien met die banaan! Ik merk dat de emoties niet meer zo gemakkelijk “loskomen” als toen. Ik ben veel te gebalanceerd geraakt, in het hier en nu ofzo. Hoe leer ik dat weer af?

  4. @Bart: veel mensen zullen enorm benijden dat je zo in balans bent geraakt! Je zegt het misschien al een beetje. Vroeger een huilebalk, dat woord zal toen en nu nog steeds niet als positief gezien worden . Ook jij zult in enige mate gevoelig zijn voor wat je omgeving als ‘normaal en ‘volwassen’ verstaat. Ik weet niet hoe oud je bent, maar bij mijzelf ken ik ook zo’n tranenarme periode tussen mijn 20 en ca 35ste. Toen ik in aanraking kwam met mindfulness en meditatie, werd dat weer toegankelijker, maar ik merk ook dat ik meer om andere dingen kan huilen. Vaak ook juist heel mooie dingen die me diep raken. Ik denk niet dat je iets hoeft af te leren (voor zover dat kan). Je zou vanuit die gebalanceerde staat van zijn bewust open kunnen staan voor situaties en ervaringen waar je pijn, boosheid en/of verdriet ervaart. En die, bijvoorbeeld m.b.v. meditatie, onderzoeken en observeren. En ja, verdrietige muziek, of die ene film kan ook helpen.

Spelregels

De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.

  1. Comments worden door de redactie gemodereerd. 's Avonds en in het weekend gebeurt dat niet standaard, en kan het dus langer duren voor je opmerking online komt.
  2. Houd het netjes, beschaafd, vriendelijk en respectvol. Niet vloeken of schelden.
  3. Dwaal niet af van het onderwerp (blijf ‘on topic’).
  4. Wees kort, duidelijk en maak een punt.
  5. Gebruik argumenten, geen uitroepen.
  6. Geen commerciële boodschappen.
  7. Niet op de persoon spelen.
  8. Niet discrimineren, aanzetten tot haat of oproepen tot geweld (ook niet voor de grap).
  9. Van bezoekers die een reactie achterlaten op de site wordt automatisch het IP-adres opgeslagen.
  10. De redactie geeft reacties die dreigende taal bevatten door aan de veiligheidscoördinator van de Hogeschool Rotterdam.

Lees hier alle details over onze spelregels.

Back to Top