Ik weet niet of Van Dis helemaal gelijk heeft, want mijn kennis en mijn empathisch vermogen zijn wel degelijk groter geworden dankzij boeken lezen. Ik denk niet dat ik zoveel algemene kennis zou hebben of zo empathisch zou zijn als ik nooit eens wat las. Maar ik ben het met zijn boodschap eens.

Ik ben zo lang als ik kan lezen verslaafd aan lezen. Niet in de zin dat ik honderd boeken per jaar ‘klok’. Met wat geluk haal ik vijftien of twintig boeken per jaar. Wel verslaafd in de zin van: overal een beetje van willen weten en dus altijd wel een nieuwsbericht aan het lezen, een longread-artikel of een blog.

Soms ben ik jaloers op mensen die de concentratie en discipline hebben om stapels boeken per maand te lezen. Maar als ik mezelf zou dwingen tot lezen alleen maar om de aantallen, dan zou het plezier eraf zijn. Ik heb in ieder geval wel altijd wat te lezen bij me, ik ben nooit zonder een boek of een artikel.

Ik lees een breed genre, van een Agatha Christie tot een boek uit de uitgaven van De Correspondent. Of recent, het boekenweekgeschenk van Hanna Bervoets, ‘Wat wij zagen’. Aan tijdschriften ook geen tekort, tijdens de lockdowns heb ik zoveel gekocht dat ik nog een stapel ongelezen tijdschriften op mijn bureau heb liggen.

Nu als volwassene probeer ik mijn kennis te verbreden door te zorgen dat de boeken die ik lees divers zijn, van auteurs van verschillende afkomst en met uiteenlopende ervaringen. Van gewone hedendaagse fictie tot non-fictie essays. Voorop staat: wat ik lees moet fijn lezen. Ik hou niet van droge boeken en boeken die te moeilijk geschreven zijn. Ik wil genieten, leren, voor een paar uur in een andere ‘wereld’ zijn. Het is een begaafd schrijver die van een droog onderwerp een verslavend boek of artikel kan maken.

Recent hebben we als Profielen-redactie Maar dat mag je niet zeggen van Nikki Sterkenburg gelezen. Uit mezelf zou ik dit boek niet zo snel zelf lezen. Maar het was superinteressant, en een zorgwekkend onderwerp. Ik heb het in een weekend uitgelezen omdat ik het niet kon neerleggen. Boeken die zo geschreven zijn wakkeren mijn ‘honger’ aan om meer non-fictie te lezen.

Ik vind dan ook dat we kinderen van jongs af aan moeten stimuleren om te lezen. Al zijn het alleen maar stripboeken. Als ze eenmaal plezier hebben in het lezen zullen ze vanzelf hun horizon verbreden door andere boeken te gaan lezen.

En tegen volwassenen die geen boeken willen lezen zeg ik: kies iets duns uit en begin klein. We denken vaak dat we uitsluitend bestsellers, klassiekers en boeken die genomineerd zijn voor prijzen moeten lezen. Lees waar je zin in hebt en trek je niets aan van anderen. Zolang je er maar plezier in hebt.

Volg ons op Instagram