Eind juli ga ik in vijf dagen 750 kilometer fietsen, van Apeldoorn naar Berlijn, om geld op te halen voor de Hartstichting. Toen Tosca Sel (hoofdredacteur Profielen) dat hoorde, mailde ze me: ‘SERGE! Ouwe Gek! Dat is echt knetterver’. Kan zijn, maar als het op je hart aankomt, gaat je, naar ik hoop niets te ver.

‘The heart of the human problem, is the problem of the human heart.’ De coronapandemie, een ‘speciale militaire operatie’ in Oekraïne: gezondheid, veiligheid maar ook vertrouwen, liefde en zorg voor elkaar zijn niet vanzelfsprekend. Ze vragen onderhoud, aandacht en zorg.

Heel dichtbij zag ik dit de afgelopen twee jaar ook in mijn eigen leven en omgeving. Ondanks een gezonde levensstijl liep ik zelf een dubbele longembolie op en mijn broer van 51 jaar een herseninfarct waardoor hij inmiddels volledig is afgekeurd en een leven heeft dat heel ingrijpend is veranderd.

Maar het hart staat dus ook voor liefde, compassie, en zorgzaamheid. Precies: hét antigif tegen polarisatie. Iets dat evenzeer als een pandemie de wereld over ging. Een gezond hart – zowel fysiek als in beeldspraak – is geen luxe, maar bittere noodzaak.

Ik was al best sportief en leefde gezond, maar na de genoemde gebeurtenissen ging ik op onderzoek uit. Ik bleek een erfelijke aanleg voor te hoge LDL te hebben (het slechte deel van cholesterol). De huisarts stond al klaar met pillen. Maar ik besloot anders, nu een jaar geleden. Ik paste mijn voeding aan, kocht (eindelijk) een racefiets en ging gericht trainen. Probleem opgelost!

Die racefiets en ik zijn inmiddels onafscheidelijk. Ik had nooit iets met auto’s, laat staan met mannen die hun auto beter verzorgen dan zichzelf of hun eigen kinderen. Maar ik snap het nu. Die racefiets is mijn buut-vrij, mijn shelter, mijn escape. Maar ook mijn spiegel. En man, ik kom mezelf af en toe flink tegen op die racefiets. Eigenschappen als ongeduld, te snel te hard willen gaan, te veel willen doen: ze worden uitvergroot en je krijgt ze – fysiek en mentaal – keihard terug. Dus ik reflecteer en leer. Fietsen op de racefiets is als mediteren voor mij. Je zou dus kunnen zeggen dat die toer naar Berlijn als een retraite is. Ik wens en gun iedereen iets wat mijn racefiets voor mij is.

Help je mee de hartstichting haar belangrijke werk te blijven doen? En met mijn speciale 10-tjes hartacties, word jij er ook direct beter van! https://berlin.cyclevoorjehart.nl/serge-feldmann-cycle-berlin-2022

Volg ons op Instagram