Vrijdagmiddag kwam ik aan op Estació del Norte, precies in het centrum van Valencia. Wat voelde alles weer vertrouwd aan. Met een zonnetje en warmte werd ik begroet. In Valencia is het wel ongeveer 10 à 15 graden warmer dan in Vic. ’s Avonds zou ook Linda, mijn vroegere huisgenote en collega, aankomen vanuit Madrid. Maar voor die tijd ontmoette ik Lisa, met wie ik op de Hogeschool Rotterdam het keuzevak Spaans had gevolgd. Samen praatten we vaak over een buitenlandse studie, stage en Spanje. Nu zit zij in Valencia, en natuurlijk hadden we – op een terrasje op het Plaza de la Reina – veel bij te praten.

Voetbal is politiek
Zaterdagavond stond er iets heel belangrijks op het programma: El Clásico, de klassieker. Wat in Nederland Feyenoord-Ajax is, is in Spanje Real Madrid tegen FC Barcelona. Heel toevallig zijn Linda, Lisa én ik alle drie voor Real Madrid, terwijl in Vic iedereen voor FC Barcelona is. Nu weet ik trouwens ook dat deze wedstrijd niet helemaal om voetbal draait: het draait ook om politiek. Het FC Barcelona dat voor de onafhankelijkheid van Catalonië staat, tegen het Real Madrid dat het politieke centrum van Spanje vertegenwoordigt. Ik heb dus echt eventjes uit het ‘onafhankelijke’ Catalonië moeten ontsnappen om een leuke wedstrijd te kunnen zien.

Een uur voor de wedstrijd gingen we naar een barretje in de wijk Benimaclet (in de buurt van ons appartement van vorig jaar). Overal waren lege stoelen en tafeltjes en wij waren dus gelukkig. Totdat we dichterbij kwamen en zagen dat op alle stoelen plakkertjes met namen zaten. Door de behulpzame barjongen werden we aan de bar gezet, gelukkig met uitzicht op twee schermen. Een half uurtje later begon het vol te stromen met Valencianen; er was een goede verdeling tussen Real Madrid- en Barca-supporters. Wij konden dus met gerust hart onze Real Madrid-sjaaltjes tevoorschijn halen.

‘Onterecht verloren’
Nog iets typisch Spaans: Een kwartier voor het begin van de wedstrijd moest er nog een box voor het geluid worden geïnstalleerd.
En twee minuten voor aanvang kwam de aardige barjongen ons melden dat hij toch een goed plekje voor ons had gevonden. De wedstrijd kon beginnen! Ik kan er niet veel over zeggen behalve dat ik vind dat Real onterecht verloren heeft. Een gelijkspel was terecht geweest. Daarna hebben we onszelf maar getroost met een hapje bij Miss Sushi, onze favo (super roze) sushi tent…

En de laatste dag? Naar het strand, want het werd heel erg warm in Valencia, en ’s middag weer naar Vic. Zondagavond om 00.00 uur was ik terug, maar wat was mijn tripje geweldig. Valencia, ik mis je nu al.

Joëlle

Joëlle studeert communicatie in Rotterdam, maar dit half jaar even niet. Via het Erasmusprogramma volgt ze een aantal vakken in Vic (bij Barcelona).