Vorige week ging de commissie-‘Ruim baan voor talent’ in debat met de top van het hoger onderwijs over het nut van selectie en differentiatie. Onder leiding van voormalig VVD-minister Benk Korthals onderzocht de commissie aanvankelijk opleidingen waarvoor studenten aan de poort worden geselecteerd. Op verzoek van de Tweede Kamer breidde ze dit onderzoek uit met een analyse van honoursprogramma’s waarvoor studenten in de propedeuse, dus na de poort, worden geselecteerd. Met name het CDA wilde weten of toptalent daar niet beter mee is gediend.

Begin dit jaar al constateerde de commissie in een tussenrapportage dat slechts een beperkt aantal opleidingen zinvol experimenteert met selectie aan de poort. De deelnemers aan de paneldiscussie bleken het daarmee eens. “Topstudenten hebben er niets aan dat voor aanvang van de studie uit een groep van honderd gegadigden de dertig minst geschikte worden afgewezen”, zei Doeko Bosscher, hoogleraar geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen tijdens de paneldiscussie. Zij hebben ook volgens hem meer baat bij honoursprogramma’s.

Het aantal universiteiten en hogescholen dat met selectie aan de poort experimenteert is vooralsnog beperkt. Voor honourstrajecten bestaat meer animo. “Maar die kosten veel geld”, zei collegevoorzitter Geri Bonhof van de Hogeschool Utrecht. Subsidie blijft volgens haar uiterst welkom. De komende vier jaar heeft de regering vijftig miljoen euro beschikbaar voor bevordering van excellentie. “Ik hoop dat ze dat geld inzet als aanjaagsubsidie voor dit soort honoursprogramma’s en niet voor nieuw onderzoek”, aldus Bonhof.

In selectie aan de poort ziet ze weinig: schooldiploma’s volstaan wat haar betreft nog steeds. Rob Reneman – hoogleraar aan de Universiteit Maastricht en lid van de commissie-Korthals –blijft daarentegen van mening dat selectie aan de poort een goed instrument kan zijn, al is daar wel veel geld voor nodig. “Bij Oxford en Cambridge werkt selectie aan de poort prima. Hun kostbare selectiesysteem betaalt zich terug dankzij een veel hoger studierendement.”

HOP, Thijs den Otter