Twee geleden weken lagen de ‘blueprints’ op tafel om te gaan stappen met Fofi en de zijnen. Daar is dus helemaal niks van terecht gekomen. Wat wel? 26 uur werken in twee dagen bij twee verschillende bedrijven, een aantal biertjes na het werk, 4 uur in bed en om kwart over 8 er alweer uit om naar de Efteling te gaan… Niet helemaal zoals ik het me had voorgesteld!

Waarom steeds een portfolio?
Waar je hoopt dat de werkdruk na de eerste twee weken school altijd wat minder wordt, is dat dit keer niet het geval. De load of work is still there and some of it is still BS (bullshit, red.)! Echt, ik vraag me af en toe af hoe ze op bepaalde opdrachten komen. Waarom moet je als student nog steeds bij elk vak een soort portfolio maken en waarom moet je per vak een ander groepje hebben? De buitenlandse studenten vinden het ook erg jammer en eerlijk gezegd een beetje raar. Ze zijn hier toch niet om elke keer kleine reflectieverslagen te schrijven?

We gaan ze pakken!
Hoe dan ook, het moet gebeuren. De case van Centrica (een Engelse energiemaatschappij) verloopt in het begin erg stroef en zoals altijd zijn we erg zoekende. De cijfers liegen er niet om.. een magere 5,4 voor het eerste deel! Voor het tweede deel moeten we scenario’s schrijven en een strategie bepalen.. We gaan ze pakken, de board of directors van Centrica, here we come!

Portefeuille trekken
Nu een welverdiende vakantie waarbij mijn planning er niet om liegt: 55 uur werken, veel voor school doen en trainen voor Alpe D’huZes. Ik train voor Alpe D’huZes om de KWF in Nederland te helpen met mijn bijdrage. Streefbedrag: €30.000 met een groep van 8 personen. Ik ga aan veel leraren die ik ken vragen of ze hun portefeuille willen trekken voor dit fantastische doel.

Pannenkoeken in Londen
Woensdag 27 oktober vertrekken we voor een welverdiende 4 dagen naar London om daar bedrijven te bezoeken. We gaan onder andere naar KPMG, Lloyds en Chelsea. Maar de hele reis begint al op dinsdag; Fofi en ik hebben georganiseerd om met alle internationale studenten te gaan stappen. Als stapvoer maak ik pannenkoeken, dus dat moet goed komen. In London liggen de plannen op tafel om in ieder geval elke avond even de kroeg op te zoeken.. Met een camera, een volle beurs, een leuk ‘accent’ en een leuke groep staat het garant voor een mooie week! Volgende keer: foto’s en mooie verhalen vanuit London!

Erik Kleyweg 
(op de foto met Fofi)