Waan je in een wereld waar de zon schijnt en waar het nog nooit zo makkelijk was om een festival binnen te wandelen met je campingpolsbandje. Dat overigens in de verste verte niet lijkt op het originele ‘Bluesfest’-toegangsbandje, maar wie zal zich daar druk over maken…

Waan je in Byron Bay. Waar Jimmy Cliff, Fat Freddys Drop, Paul Simon en Xavier Rudd flirten met het publiek. Waar de hele wijk ‘s avonds is uitgenodigd om Mexicaans bier te drinken, te dansen met vuur en muziek te maken op het strand.

Waan je in een wereld waar je kunt liften aan de kant van de weg en dat er dan, in tegenstelling tot het tropische oord Hollandia aan de andere kant van de globe, ook écht iemand stopt. En wat voor iemand. Een hippie-opa die zeilboten bouwt en de hele wereld heeft rond gezeild. Die je na een kopje thee simpelweg het gevoel geeft dat je je ‘thuis’ hebt gevonden in het midden van een tropisch regenwoud. Waar je kunt douchen met het geluid van vogels, en zingt voor de palmbomen die reiken tot aan te horizon en terug. Waar je kunt zwemmen in watervallen en waar je Goon drinkt terwijl je naar de sterrenhemel kijkt op een rots in een beek.

Waar kangoeroes je langs de Jeep van je nieuwe opa de weg wijzen naar het hippiedom Nimbin tussen de bergen. Waar oma’s in alle vroegte in je oor fluisteren of je spacekoekjes wilt kopen. Maar natuurlijk, ik ben net wakker. Waar je de oma halflachend nonchalant negeert. En waar je na een nacht slapen op het strand van Woogoolga met de trein terugkeert naar de drukte, je bedje en je schooltje in de grote stad.

Waan je in zo’n paasvakantie.

It’s possible!

Sanne Verhoeven