Een skitrip in de Pyreneeën in het weekend, dat had de universiteit gepland voor iedereen die mee wilde. Ja hallo, dat hoef je mij natuurlijk geen twee keer te vragen. Dus vrijdag even paar uurtjes naar school, vervolgens een siësta en ‘s avonds om 20.30 uur met een man of veertig de bus in naar de besneeuwde bergen.

Na een goeie vier uur karren, kwamen we aan bij het hostel waar we de komende twee nachten zouden verblijven. Er was volgens mij meer alcohol meegenomen dan mutsen, sjaals en handschoenen dus het beloofde een zeer korte nacht te worden. En dat werd het ook. Half acht zaten we aan de ontbijttafel. De busrit naar de Pyreneeën zou ongeveer 45 minuten moeten duren maar dat werd door alle files een goeie tweeënhalf uur.

Geen wolkje te zien
Omdat het ontbijt niet weg te krijgen was, zijn we bij aankomst eerst gaan lunchen en stonden we helaas pas om 13.00 uur op de piste. Maar het weer was helemaal top, heb in het hele weekend geen wolkje gezien, dus volle zon en heerlijke temperatuur om in je t-shirt te lunchen. Mijn neus is pas net gestopt met vervellen maar heb er verder wel een leuke bruine teint aan overgehouden.
Huisgenoot Simon had nog nooit sneeuw gezien in zijn leven dus die was als een kind zo blij, maar ook helemaal verrot na deze dag. De volgende dag zou hij slechts nog van besneeuwde heuvels rollen maar met evenveel plezier.

‘Vol op m’n plaat’
De zaterdagavond weer een paar biertjes gedronken maar iets eerder naar bed gegaan om soort van fit te zijn morgen. De buschauffeur vertrok nu eerder om files te vermijden. Dit had effect want nu stonden we om 10 uur al op de ski’s. Wederom een fantastische skidag. Maar nadat ik op volle snelheid een rood paaltje aan de rand van de piste had geraakt en vol op m’n plaat ging en met een schuiver enkele tientallen meters naar beneden donderde, sloeg de vermoeidheid definitief toe.

Die zondagavond zijn we terug gereden naar San Sebastian. Wel met een flinke kater want tijdens de terugweg liep Feyenoord in Zwolle averij op in de strijd om de titel. Alle reden om te gaan slapen dus. De volgende dag startten de officiële lessen. De spierpijn was flink aanwezig en de kuiten voelden aan als lood. Maar het was het beste weekend so far!

Hogeschool Rotterdam
Gesproken over de lessen, die kan ik allemaal in het Engels volgen. Het gaat onder andere om international finance, international marketing en international human resource management. Ik heb elke dag school van ongeveer 10.00 tot 14.00 uur. Dat betekent helaas relatief vroeg opstaan maar wel een lekkere middag vrij. De lessen zijn goed te volgen op het Spaanse accent van een enkele docent na. Er wordt veel gewerkt ik groepjes met zowel internationale als lokale studenten. De ‘locals’ hebben vorig semester in het buitenland gestudeerd dus dat schept wel een band. Zo is er ook een gozer die aan de Hogeschool Rotterdam heeft gestudeerd. Daarnaast wordt international marketing gegeven door een Nederlander die hier zijn eigen bedrijf heeft opgericht dat is uitgegroeid tot een miljoenenbedrijf. Hij heeft zijn Nederlandse humor gelukkig ook meegenomen, dat maakt de lessen wat luchtiger.

Party’s en verkoudheid
Afgelopen weekend zijn we het einde van de eerste echte schoolweek gaan vieren. Vanzelfsprekend in clubs, bars en café’s. Het blijkt misschien niet uit de verslagen maar de week voor het skiweekend had ik het wat rustiger aan gedaan met de feestjes. Ik had een flinke verkoudheid en keelpijn te pakken en hoestte me een ongeluk (wat ik eigenlijk nog steeds doe). De frisse lucht in de Pyreneeën deed me echter goed waardoor ik me stukken beter voelde, tot gister. Ik zou met Simon in de stad alleen wat pinchos halen en op tijd onder de wol kruipen in verband met school. Om een of andere duizelingwekkende reden eindigde ik van de pinchosbar in Ezpala en van Ezpala in een club waar een party was georganiseerd voor internationale studenten. Dus wat betreft de verkoudheid zijn we terug bij af…

Bart van der Helm