Het einde is in zicht. En daarmee bedoel ik mijn tijd hier op de uni, nog één week les en daarna tentamens. Afgelopen maandag heb ik mijn laatste essay ingeleverd en wat een heerlijk gevoel is dat.

Toch is het een beetje een dubbel gevoel. Ik heb het hier geweldig naar mijn zin (op de saaie stoffige essays na dan, haha). Het leven op de campus is geniaal. Vanuit mijn kamer kan ik altijd horen of er mensen op het binnenpleintje zijn, de woonkamer, of in het computerlokaal. Ik verveel mij dus nooit.

Nooit zelf koken
Elke dinsdag een andere sport in een onderlinge competitie tussen teams van de verschillende locaties. Twee keer per week voetballen in het zonnetje. Meestal wel één of twee films per week, elke week naar Game Of Thrones kijken. Nooit mijn eigen avondeten koken, altijd naar het restaurant op de campus. Dat is slechts een deel van wat ik hier moet achterlaten zodra de tentamens voorbij zijn.

Rondreizen
Aan de andere kant gaat dan het leukste deel van het avontuur beginnen; twee maanden rondreizen door een prachtig land waar je je gerust meer dan een jaar kan vermaken in alle nationale parken, op de stranden en zwemmend door het Great Barrier Reef. Het moeilijkste wordt denk ik afscheid nemen van alle fantastische mensen hier. In de afgelopen drie maanden heb ik hier zo veel meegemaakt waardoor het voelt alsof ik iedereen al jaren ken.

Maar de afgelopen twee weken heb ik nog andere dingen gedaan dan denken aan wat ik ga missen. We zijn met een studentenvereniging naar Cradle Mountain geweest, althans; naar het meer Dove Lake voor de berg.

Mooiste plek
Cradle Mountain schijnt een van de mooiste plekjes van Australië te zijn, als ik mijn Lonely Planet-gids moet geloven. Maar na een busrit van drie uur kon ik daar helaas nog steeds niets over zeggen. Het was slecht, erg slecht weer. Het regende non-stop en het was zo mistig dat je de berg niet goed kon zien.

We hadden ruim drie uur om rond het meer te wandelen. Tijdens de wandeling stopte het gelukkig al na tien minuten met regenen. En terwijl we steeds verder om het meer liepen, trok de mist ook af en toe weg zodat we de berg nog konden bewonderen. En ja, ik moet toegeven; het is één van de mooiste dingen die ik tot nu toe heb gezien.

Wombat
Daarna hadden we een BBQ, want daar zijn ze hier gek op. Het duurde wel even voordat de eerste stukken vlees gaar waren en in de tussentijd maakten we een korte wandeling die zou uitkomen bij een waterval. En toen zagen we een wombat in het wild! Bucketlist: check!

Wat staat er verder nog op die bucketlist? Voorlopig denk ik aan: een helikoptervlucht rond Melbourne, skydiven boven het Great Barrier Reef, raften, duiken met haaien, een aantal hikes in nationale parken, misschien nog een dag skiën in de buurt van Sydney, en nog veel meer… het kan hier allemaal!

Cheers,

Theo