De vlucht naar Launceston duurde een klein uurtje, en ja hoor… de hele vlucht heb ik geslapen. Eenmaal buiten in Launceston is het eerste wat opvalt de frisse lucht. Geweldig! Het ruikt gewoon raar, iets wat we in Nederland niet gewend zijn. Ze zijn er ook trots op. Ik hoor regelmatig dat ze hier de schoonste lucht ter wereld hebben en hoe goed ze hier bezig zijn voor het milieu. Zo wordt hier al het afval gescheiden.

Kamer waar de zon opkomt
Na een korte taxirit zijn we aangekomen op de campus van de universiteit. Op een kaart of Google maps ziet het er best groot uit, maar het valt allemaal reuze mee. Het duurde niet lang totdat we bij het juiste gebouw stonden, Kerslake Hall, mijn thuis voor de komende 4 maanden. In het gebouw wonen ongeveer zestig studenten verdeeld over vier gangen. Het gebouw heeft twee grote keukens, een woonkamer inclusief pooltafel en tafeltennistafel, een wasruimte met drogers en in elke gang zitten drie of vier douches/wc’s. De locatie van mijn kamer kan niet beter, aan het eind van een gang. Dus ik heb maar één buurman en ik zit aan de kant waar de zon opkomt. Youssef heeft net iets minder geluk. Hij heeft een kamer aan de kant waar de zon ondergaat en het is hier aan het einde van de dag net een sauna. De bedden zijn 2.20 cm lang en ongeveer 1 meter breed, niet verkeerd dus! Er was alleen geen kussen, dekbed of linnengoed aanwezig, dit moesten we maar zelf zien te regelen. Ik had de eerste paar dagen alleen twee lakens, één voor om het matras heen en één  waar ik onder kon slapen. Maar dat was te koud. Overdag is het hier rond de 25 graden (gelukkig iets warmer dan in Nederland) maar in de nacht koelt het snel af tot een graad of 7. Ik ben twee keer wakker geworden omdat ik het koud had. Daarna toch maar snel een dekbed gehaald (in een secondhand shop op de campus voor 3 dollar in plaats van 60 dollar in een normale winkel).

Plagiaat plegen mag niet
De eerste week in Launceston was trouwens een introductieweek voor alle nieuwe en internationale studenten. Ongeveer de helft van de studenten is een internationale student en van deze groep komt 98 procent uit Azië. Hier er daar loopt een Europeaan, Afrikaan of Amerikaan rond.

We moesten verplicht naar drie sessies. En wat een drama: alles wordt hier dertig keer herhaald zodat je het niet kan vergeten. Na deze sessies weet je dus dingen als:
dat je geen plagiaat mag plegen en dat je op de uni iedereen, maar dan ook IEDEREEN om hulp mag vragen. Verder is veiligheid hier heel belangrijk. Bij het inschrijven voor de sportschool moesten we bijvoorbeeld een filmpje  van 25 minuten kijken over de veiligheid. Zucht…

Jeuk van het boodschappen doen
De rest van de week hebben we alle kleine randzaken geregeld. Zo heb ik een  belastingnummer aangevraagd zodat ik een bijbaan kan zoeken. Goed voor de sociale contacten en een extra zakcentje kan geen kwaad. Ook heb ik een Australische bankrekening geopend (de details voor vrijwillige donaties volgen ZSM, haha!), een studentenkaart aangevraagd en heb ik een pas voor 24/7 toegang tot de bibliotheek gehaald. Ook heb ik voor het eerst een wasje gedraaid en boodschappen gedaan. Ik heb wel gelijk overal jeuk gekregen, dus ik denk dat ik allergisch ben. Bij thuiskomst zal ik deze taken dus weer snel afleren. Een aantal t-shirts is ook gekrompen, dus de volgende was zal iets minder warm zijn. Ook zal ik de droger minder heet zetten.

O ja, een discussie aangaan met de lokale bevolking over hoe energiezuinig ze denken te zijn, is nutteloos. Zodra je ter sprake brengt dat Australië een van de grootste (al dan niet de grootste) exporteur van kolen is, zijn ze opeens niet meer zo zuinig. Dan zegt iedereen dat het gewoonweg veel geld oplevert. Energiezuinig? Goed voor het milieu? Watte? Juistem.

De studie!
Deze week beginnen de lessen dan echt. Ik kijk er wel naar uit. Na vier weken vakantie gaan we beginnen aan het hoofddoel van dit avontuur: de studie! Ik zit nog wel in dubio of ik drie of vier vakken ga volgen. Met drie vakken heb ik meer vrije tijd, maar ik wil hier eigenlijk ook wel het maximale uit de studie halen. De planning is om de eerste week gewoon alles te volgen en dan zie ik het allemaal wel.

Ik heb nog veel meer te vertellen, maar het is tijd om nog even wat kwalitatieve uurtjes in de zon door te brengen en een potje te voetballen met andere studenten op de campus. Till the next update!

Cheers,
Theo