Maar goed, om over een halfjaar een beetje tevreden terug te kijken op deze periode is tipsy door de stad wandelen, festivals bezoeken en voor 3 euro loads of sushi bestellen natuurlijk niet genoeg.
Er moet ook nog gewerkt, geleerd en beoordeeld worden. Gelukkig geeft mijn opleiding mij stapels opdrachten, dus dat beperkt het aantal feesturen een beetje ;).

Kylie Jenner
Ik loop stage bij womanonline, een online vrouwenmagazine voor vrouwen uit Zuid-Afrika van 18 t/m 65 jaar. Menig communicatiedocent zou deze omschrijving van de doelgroep te vaag of te breed vinden, dus ik besloot hier meteen een stageopdracht van te maken. Ik vind het zelf namelijk ook heel lastig om voor zo’n brede doelgroep stukken te selecteren en schrijven. Een stuk over Kylie Jenner is natuurlijk heel interessant voor jonge meiden, maar iemand van 50 boeit het waarschijnlijk wat minder (of helemaal niet).
En adviezen over het opvoeden van tieners lijken me dan weer minder leuk voor 20-jarigen.

Ik denk dus dat een specifieke doelgroepbenadering veel beter zou werken. Naast mijn onderzoek (“What advices can be given to Woman Online on how they can respond to the development and shift in nowadays media landscape, to become a leader in their field?”), help ik mee op de redactie. Dit werkt eigenlijk hetzelfde als in Nederland, dus geen mega-shock qua verschillen in werken. Dit weet ik omdat ik hier en daar op verschillende redacties in Nederland mocht meelopen en -werken.

Ik schrijf, maak foto’s en Photoshop en Indesign er op los, dus ik kan mijn creativiteit prima kwijt. Ook meegaan naar (fashion)evenementen en premières van films behoort tot mijn takenpakket, niet heel vervelend zeg maar. Naast mij zijn er nog twee andere stagiaires, één uit Nederland en één uit Duitsland. Wij hebben bedacht om de dag met een 10-minuten vergadering te beginnen, waarin we aangeven wat we gaan of moeten doen. Dat helpt bij het aanbrengen van structuur.

Ik woon dichtbij het centrum van Kaapstad (15 minuten lopen). Daar woon ik in een appartementencomplex en deel het appartement met drie andere Nederlanders. Op het terrein wonen zo’n 50 andere Nederlanders. Dat is natuurlijk ook heel gezellig.

Schoon
Het eerste wat mij opviel, is hoe schoon het hier allemaal is. Daar kunnen we in Nederland nog wat van leren. De mensen nemen zowaar hun eigen troep mee van het strand en als je een sigarettenpeuk weggooit op straat, verwacht dan veel rare blikken.

Daarnaast is er nog steeds een enorme scheiding tussen arm en rijk en blank en zwart. Ik ben hier ‘coloured’, een mix, wat eigenlijk betekent dat je nergens bij hoort. Voor veel zwarten is dit een enorme zonde want je ouders en/of voorouders zijn niet trouw gebleven aan hun roots. Maar soms ontvang ik ook blikken vol afgunst. Natuurlijk geldt dit niet voor iedereen en word ik bijna overal heel hartelijk ontvangen.

Het verschil tussen arm en rijk zie je ook in de straten. Het ene moment rijd je in een villawijk en letterlijk één straat verder ben je in de townships en zie je hutjes van karton (in het meest luxe geval van flinterdun hout).

Al met al kan ik zeggen dat ik mij hier de komende vier maanden echt wel kan vermaken. Ik weet nu al dat dit de beste ervaring van mijn leven is. Dus, als je de kans nog krijgt om naar het buitenland te gaan, pak hem dan meteen!

Groeten uit Kaapstad,
Faye