Na mijn vmbo-t ging ik naar het mbo in Breda. Deze opleiding ging mij prima af. Ik leerde welke aanpak het beste bij mijn manier van leren aansloot en deed iets wat ik leuk vond. Hierdoor maakte ik het mbo met gemak af. Omdat ik de smaak te pakken had, besloot ik door te gaan studeren aan het hbo. Dat was echter wel andere koek.
Hoewel ik meerdere malen was gewaarschuwd dat het hbo echt anders is dan het mbo moest ik toch even wennen. Ik was gewend aan schoolsucces op het mbo. Van mezelf moest ik dit ook bereiken op het hbo. Dat kon nou eenmaal niet anders.
Zo had ik allemaal doelen gesteld, doelen die ik moest realiseren. Ze stonden op een whiteboard in mijn kamer, ik zag ze dus elke dag:
1. de beste cijfers halen;
2. mijn propedeuse in het eerste jaar halen;
3. alle zes keuzevakken in het eerste jaar doen.
Als ik deze doelen niet zou halen, dan zou ik falen. Een kleine tegenvaller was dat ik iets meer moest leren om hetzelfde schoolsucces te bereiken. Een grotere tegenvaller was dat sommige studenten het beter deden dan ik. Hoe raar het misschien ook klinkt, ik kon hier moeilijk mee omgaan. Sterker nog, dit kon mij enorm demotiveren.
Waarom doe ik zo achterlijk?
Om te bewijzen dat ik hetzelfde schoolsucces kon bereiken heb ik dingen moeten laten die mij eigenlijk gelukkig maakten, zoals een lekkere filmavond of even lekker chillen met vrienden.
Na mijn propedeuse met 60+ punten in het eerste jaar vroeg ik mij af: ‘Was dit het nou?’ Eerlijk gezegd had ik wel iets meer verwacht van het prestigegevoel. Nadat ik m’n doelen had gerealiseerd, was ik er niet zo gelukkig mee als ik had gedacht. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik wat makkelijker ben gaan denken over m’n doelen en m’n perfectionisme.
Maken mijn schooldoelen mij wel gelukkig?
Nu heb ik een nieuw doel: ‘Op een gelukkige manier mijn hbo afronden’. Maar wat is ‘gelukkig’?
Door mijn stage- en werkervaring kwam ik erachter dat mijn opleiding belangrijk is, maar niet doorslaggevend. Je mindset, mentaliteit en houding helpen je veel meer dan je hbo-papiertje. Waarom zou ik dan in godsnaam zoveel uur besteden aan iets wat niet doorslaggevend is? Daarom doe ik nog steeds mijn best, maar wel op een gezond niveau.
Mag ik je een tip geven? Doe je best op school en doe daarnaast lekker je ding, wat dat ook mag zijn. Onze generatie moet nog zo lang werken dat het gewoon zonde van je tijd is om de beste cijfers van iedereen te willen halen.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Leuk stuk: zo herkenbaar!
Zo herkenbaar! Goed dat je dit deelt, de druk van goed presteren en schoolsucces is iets waar ik ook bijna aan onderdoorging. Respect!