Drie jaar geleden stond ik op het punt om aan de opleiding verloskunde te beginnen en had ik nog nooit een bevalling gezien. Ik had slechts een paar keer een baby in mijn handen gehad. Ooit zou ik verloskundige worden, zou ik net als mijn vierdejaars bestuursgenootjes mijn laatste stages lopen en zelfstandig met de diensttelefoon op pad gaan. Slik, volgend jaar is het al zover.

Al drie jaar studeer ik nu aan de Verloskunde Academie Rotterdam. Volgens mij mogen we het officieel niet meer zo noemen, maar ik vind het zo’n mooie naam. Een academie om verloskundige te worden. Precies zoals het is.

Die drie jaar lijken wat de tijd betreft kort, maar als je naar je ontwikkeling kijkt, lijkt de periode juist langer. Je leert ontzettend veel in zo’n korte tijd. En je doet het maar gewoon. Je gaat er staan en pakt na een paar weken of maanden studeren je eerste kind al aan. Hopsakee. Voor je het weet heb je je eerste episiotomie (knip) gezet en hoewel je dacht dat je dat hechten nooit onder de knie zou krijgen, heb je ineens een tweedegraads ruptuur weer netjes aan elkaar zitten.

Al die stadia: de eerste bevalling, eerste knip en de eerste keer hechten ben ik al voorbij. In september begin ik aan mijn laatste jaar. Nog één jaar de tijd om alles te leren van mijn stagebegeleiders. Om fouten te mógen maken, omdat ze toch wel opgevangen worden door de verloskundige. Nog één jaar om te mogen handelen zonder dat je volledig verantwoordelijk bent.

Oef. De verantwoordelijkheid die ik zo geweldig vind aan dit vak drukt nu wel zwaar op mijn schouders. Na volgend jaar ga ik het alleen doen.

Volgend jaar gaat ook het jaar worden waarin ik voor het eerst alleen op pad ga, een cliënt bezoek en haar beleid vaststel. Het wordt het jaar waarin ik het gevoel krijg dat ik dit kan en klaar ben om af te studeren. Hoewel dat gevoel nog heel ver weg lijkt en ik mij nu amper kan voorstellen dat het er ooit gaat komen, hoop ik dat ik over twaalf maanden lachend deze blog terug lees.

Jaar vier, kom maar op. Ik ben (bijna) klaar voor je. Er zullen moeilijke momenten komen, maar ik zal ze overwinnen. Volgend jaar studeer ik af. Volgend jaar word ik verloskundige.