Admir Krasniqi (22, tweedejaars small business) snapt zelf ook niet hoe het zo ver is gekomen, maar begin 2017 woog hij 108 kilo. In drie, vier jaar tijd waren de kilo’s eraan gekomen.

‘Ik stond voor de spiegel en kreeg mijn overhemd niet over mijn buik heen. Het was alsof ik voor het eerst zag hoe zwaar ik was geworden. Daarvoor maakte ik er weleens een grapje over: “Ja, dat zijn allemaal spieren.” Maar ondertussen durfde ik niet meer naar het strand en kon ik geen leuke kleren meer kopen.’

Admir besloot af te vallen, heel rigoureus. ‘Mijn dieet bestond eerst uit Burger King, M&M’s, croissantjes en alles wat verder nog vet, zout en zoet is. Dat liet ik allemaal staan. Ik ging crashen en leefde op een komkommer en tomaat per dag. Dat kan ik niemand aanraden. Ik viel fantastisch af, maar na een vakantie zat het er ook allemaal weer aan.’

‘Daarna ging ik heel gezond eten, maar daar werd ik mentaal niet goed van. Het enige waar ik aan kon denken was lekker eten. Uiteindelijk ben ik de meeste kilo’s kwijtgeraakt door intermittent fasting, een methode waarbij je een aantal uur per dag vast. In vier maanden tijd verloor ik 30 kilo en ging ik van XXL naar een S. Toen ik na de zomer op school terugkwam, herkenden veel studenten en docenten me niet meer.

‘In 2018 wil ik nog een paar kilo afvallen, maar ik wil vooral op gewicht blijven. Het gaat niet om een kilootje meer of minder. Het gaat om levensgeluk. Ik voel me zonder de beperkingen van mijn overgewicht veel gelukkiger.’

Fotografie: Bob van der Vlist
Tekst: Esmé van der Molen