Monique Oudes is logopediedocent én coach op de HR. Ze ondersteunt collega’s uit de hele instelling door te luisteren, vragen te stellen en vooral niet te oordelen. En dat gaat steeds beter: ‘Ik vind overal wat van, maar sinds mijn master begeleidingskunde zijn mijn giftanden getrokken’.

‘Veel mensen denken dat coaching adviseren is, maar dat is het expliciet níet. Ik ga uit van wat iemand zelf kan in plaats van dat ik een ander gedrag opleg. Door gesprekken kan je erachter komen wat je belangrijk vindt, waar je aan hecht en op wat voor manier je wilt veranderen. Als je een advies krijgt, ben je vaak al snel geneigd te gaan doen wat een ander belangrijk vindt. En het is de vraag of dat bij je past.

‘Van nature ben ik eigenlijk nogal oordelend. Ik vind overal wat van. Maar door de master begeleidingskunde ben ik milder geworden. Mijn giftanden zijn getrokken en daardoor heb ik meer ruimte voor een ander perspectief. Ik vind nog steeds van alles, maar in gesprekken ben ik bewuster van mijn eigen oordeel en dat parkeer ik wanneer nodig.

‘Ik ga tijdens een coachings-sessie de confrontatie niet uit de weg. Ongemak ook niet. Soms zeg ik tijdens een gesprek ineens dat ik het idee heb dat we ernaast zitten. Eerst ontregel je en dan kijk je hoe iemand daar tegenover staat. Mensen weten heel veel zelf en het is de kunst om ze dat zelf te laten ontdekken. Ik hoef alleen maar te luisteren en vragen te stellen. Daarmee houd ik ze eigenlijk een spiegel voor.

‘Ik leer van de mensen met wie ik werk. Het bevestigt mijn idee dat het leven zo rijk is aan ervaringen. Ik wandel een tijdje met iemand mee en daarna gaat de ander zelf verder. Het contact is dus betrekkelijk kort, maar meestal lukt het me om een relatie aan te gaan. Je kan dit werk alleen maar doen als je, hoe kort ook, oprecht contact hebt.

‘Ik zie kansen om meer begeleidingskundig werk te doen binnen de hogeschool. Vroeger werden vooral externen ingehuurd om samenwerking te bevorderen, maar ik denk dat we binnen de hogeschool de potentie hebben om dat zelf te doen. En binnen mijn opleiding logopedie is een van de pijlers het ontwikkelen van de logopedist als coach. En dat past bij de ontwikkeling in de gezondheidszorg waarin de behandelaars steeds meer de rol van coach vervullen. Er is nog veel werk te doen!’

Tekst en beeld: Wietse Pottjewijd