Blog Menno: Taal maakt nog meer kapot dan geweld
Blog van MennoGepubliceerd: 4 days ago
Laatst ontvingen wij medewerkers van de afdeling concernstaf de zoveelste dienst-e-mail. Normaal schuif ik ze allemaal in een map, maar dit keer niet. Het onderwerp ‘Communiqué benoeming directeur CcS’, daar had ik meteen oren naar.
De e-mail bevatte een nette professionele pdf met berichtgeving over de nieuwe directeur. Een korte omschrijving van zijn vorige werkzaamheden, zijn capaciteiten, hoe hij werd benoemd tot directeur CsS en een korte quote van de nieuwe directeur. Tot mijn verbazing werd het geheel afgesloten met:
‘De directeur woont in Den Haag met zijn vrouw en twee dochters die allebei nog op de basisschool zitten.’
Het zal waarschijnlijk vaker voorkomen maar dit keer viel het me echt op. Wat hebben zijn relatiestatus en gezinssituatie met zijn werk te maken, dat het in een communiqué moet staan? Wie straks gaat samenwerken met hem zal vanzelf meer te weten komen over zijn persoonlijke situatie. Of niet.
Naast mijn baan ben ik ook actief in de web-developerswereld. Nog nooit heb ik daar meegemaakt dat bij de sprekers vermeld staat wat hun huwelijksstatus en gezinssituatie is. Hier op de HR maak ik het regelmatig mee.
Recent nog werd er een inspiratieboek uitgegeven door de HR, ‘Een ode aan meerstemmigheid’. Een goed informatief boek over diversiteit en inclusiviteit binnen de hogeschool. Elk hoofdstuk is een interview met een medewerker of docent. En bij ieder wordt de intro afgesloten met – opnieuw – huwelijksstatus en gezinssituatie. ‘Hij is single en woont in Rotterdam.’ ‘Zij is getrouwd, heeft 1 kind en woont in Dordrecht.’
Wat is de toegevoegde waarde van deze informatie in een professionele setting? Het is normaal dat je dit van je naaste collega’s weet, maar moet het in documenten, onderzoeksboeken, communiqués en dergelijke? Met het communiqué moest ik een beetje denken aan een dating app. Voor de single collega’s: oei hij is al bezet.
Erg inclusief is het ook al niet want je ziet alleen maar maatschappelijk geaccepteerde huwelijks- en gezinssituaties. Ik heb nog geen situaties als deze gelezen:
‘Lisa is getrouwd met Annie, ze hebben een biologische zoon van Lisa en donor Pieter, die zijn zoon een keer per maand komt opzoeken.’ ‘Michael heeft een polyamoureuze relatie. Hij woont samen met Sandra en date met Jantien en Paula, elk om het weekend.’
Een interessant fenomeen in onze werkcultuur zullen we maar zeggen. Ik ben benieuwd of dit ook standaardpraktijk is in andere werkomgevingen.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Erg inclusief is het ook al niet want je ziet alleen maar maatschappelijk geaccepteerde huwelijks- en gezinssituaties. Ik heb nog geen situaties als deze gelezen:”…”
Geniaal! Ik lig helemaal dubbel. Het opent gelijk een blinde vlek.
Ik ben zelf sinds kort vader en ben trots op mijn kleine poepende snottebel. Naast carrièredoelen is het stichten van een gezin ook een mijlpaal, het geeft een soort status. Toen mijn vrouw zwanger was, werd ze door veel mensen aangesproken, bewonderd. Het is een soort geheim genootschap die overgaat in het genootschap van vader/moeder zijn. Interesse in het opvoeden van kinderen is een gedeelde interesse, zoals het hebben van een hond, een coole sportauto, of van mijn part een modelbouwtreinbaan. Je weet pas dat die genootschappen bestaan als je er deelgenoot van wordt. Soort zoekt soort :).
Geniaal, Darice! Een eyeopener voor velen.
‘Wat hebben zijn relatiestatus en gezinssituatie met zijn werk te maken, dat het in een communiqué moet staan? Wie straks gaat samenwerken met hem zal vanzelf meer te weten komen over zijn persoonlijke situatie. Of niet.’
In mijn optiek is het vermelden van deze huwelijks- en gezinssituaties een kijkje in de wereld van ‘de nieuwe manager’ of ‘de nieuwe directeur CcS’. Een beetje hetzelfde als aangeven dat deze persoon in het weekend fietst, van voetballen houdt of iets dergelijks, niks mis mee toch? geeft de huidige werknemers een aanspreekpunt of iets wat ze gemeen hebben om het over te hebben bij het koffie apparaat.
‘Wat is de toegevoegde waarde van deze informatie in een professionele setting?’
Die 9-5 kantoorbaan is al ‘professioneel’ genoeg, moeten we met zn allen nog formeler worder op het werk door maar geen sprankeltje persoonlijkheid aan iemand te geven door dit soort info te vermelden?
Het hele probleem over ‘maatschappelijk geaccepteerde huwelijks- en gezinssituaties’ kan ik me niet in vinden. Moeten ze dan van ELKE situatie iemand gaan interviewen? je hebt het bijvoorbeeld over een polyamoureuze relatie. Moeten we dan ook nog iemand interviewen met een swinger relatie, een don’t ask, don’t tell relatie, een FWB relatie (kan er nog wel een paar opzoeken, maar hier is de bron voor naslagwerk https://www.plukdeliefde.nl/polywiki/definitie/).
Ik zie graag jouw standpunt op deze laatste vraag.
Mvg
@Martijn Nergens beweer ik dat alle situaties geinterviewd moeten worden. Ik merk alleen op dat in de communique’s (de officiële berichten van de HR) die ik zie, alleen maar maatschappelijk geaccepteerde traditionele situaties zie en nooit iets anders.
@Darice
Ik beweer ook niet dat jij dat beweert :). Wat zou jouw verklaring zijn dat er alleen ‘maatschappelijk geaccepteerde traditionele situaties’ worden vermeld? Heb je dan het gevoel dat alleen mensen met maatschappelijk geaccepteerde traditionele situaties dan worden gekozen voor communique’s? Of is het in jouw ervaring dat er in communique’s de huwelijks- en gezinssituaties niet wordt vermeldt als deze persoon zich in een niet-maatschappelijk geaccepteerde situatie bevindt?
Mvg
Goed verhaal Darice! Bij de uitreiking van die inspiratiebundel hebben we hier ook een discussie over gevoerd. Fijn dat je er een stuk aan hebt gewijd.
Hartelijke groet!