Blog Menno: Taal maakt nog meer kapot dan geweld
Blog van MennoGepubliceerd: 5 days ago
| 
|
Jimmy (23) zit in het vierde jaar van de opleiding facility management. Hij woont in Den Haag op kamers, werkt daar als kok in een Spaans restaurant en reist dagelijks op-en-neer naar Rotterdam. Hij blogt over de dingen die hem opvallen. Zijn eerdere blogs lees je hier.
Het einde van mijn studie komt steeds dichterbij. Heerlijk maar toch ook weer niet. Zodra ik niet meer studeer moet ik namelijk samen met mijn vriend mijn studentenhutje verlaten en op zoek naar een nieuw onderkomen.
Superleuk, want we zijn het delen van keuken, badkamer en toilet allebei wel zat. Maar tegelijkertijd ingewikkeld. De eerste vraag is: waar willen we gaan wonen? Weg uit Den Haag? Liever wel; onze ouders, vrienden en kennissen wonen allemaal in Noord-Holland en Friesland. Maar ja, waar dan in Noord-Holland? Onze portemonnee beperkt de keuze en daarbij moet Schiphol ‘s nachts bereikbaar zijn vanwege het werk van mijn vriend.
Kopen is geen optie want ik heb nauwelijks inkomen. Voor 130.000 heb je een pand dat slechts uit een paar muren bestaat. Verder moet je alles vervangen – als je pech hebt inclusief de fundering. Je trekt dus een beerput aan problemen open die je beter dicht kunt laten.
Maar wat dan wel? Huren is de enige mogelijkheid, maar dan niet te duur: we willen sparen en een huis kopen als de woningmarkt ooit instort. Eerlijk gezegd weet ik het gewoon niet.
Het belangrijkste is nu mijn studie goed afronden. Maar moet ik dan wachten met een nieuw onderkomen zoeken? Dan bestaat de kans dat er helemaal niks meer beschikbaar is. Een hoop struggles dus, waar je dan in je afstudeerjaar mee bezig bent.
Om me heen hoor ik dezelfde frustraties van anderen die met dezelfde ingewikkelde en onbetaalbare huizenmarkt proberen om te gaan. Veel vrienden blijven nog thuis wonen omdat het gewoonweg niet mogelijk is een eigen plekkie te vinden voor een redelijke prijs.
Af en toe heb ik het gevoel dat ik nét nergens van meeprofiteer. In mijn mbo-tijd kreeg ik geen studenten-ov en toen ik startte met mijn hbo-opleiding werd net de basisbeurs afgeschaft. Nu heb ik net als zoveel mensen een studieschuld, wat het krijgen van een hypotheek lastig maakt. Ondertussen doet de huizenmarkt bizar en moet je de banken geld betalen om je spaarcentjes te stallen.
Wanneer worden wij jongvolwassenen eens ergens mee geholpen in plaats van het ‘ja-sorry-wij kunnen-er-ook-niks-aan-doen-verhaal’? Het is tijd dat er een goed plan wordt opgesteld om starters een eerlijke kans te geven op een woning. Want het is nu bijna onmogelijk om een eigen leven en gezin op te bouwen als twintiger.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Voor rond de 100.000 zijn er twee kamer appartementen te koop, maar wellicht niet op de plek waar je wilt wonen (Den Helder, Rotterdam Zuid, Haarlem). Je bent nog (begin?) twintig. Tijdelijk thuis wonen is echt zo slecht nog niet. Het geeft de mogelijkheid om de kosten koper bij elkaar te sparen en om de studieschuld af te lossen. Een paar jaar doorbijten, een goede baan zoeken, carrière maken. Dan een huisje kopen. Met een beetje mazzel sta je al vanaf je 18e ingeschreven voor een huurhuis en kun je daar nu de vruchten van plukken. Het kan zomaar zijn dat er een nieuwe crisis zich aandient. Dan heb je het geld op je rekening staan om voor weinig geld wat leuks uit te zoeken.
Voor de goede orde: Het is absurd om met een hoge studieschuld te moeten starten. Het is ook absurd dat huizen voor mensen met een normaal inkomen onbetaalbaar zijn. Vroeger kocht je een huis op 1 inkomen. Nu heb je twee inkomens nodig.
Macro(-economische) factoren hebben altijd invloed op ons leven. Toen ik mijn minuscule huisje kocht waar van alles mis mee was, was ik SUPER blij dat ik een dak boven mijn hoofd had. 1 jaar later was mijn huis 40% minder waard en dat bleef lange tijd zo. 9 jaar later was het de aankoopprijs waard. In die tussentijd kon ik een gezin wel vergeten.