Blog Corstin: De wereld beweegt
Blog van CorstinGepubliceerd: 20 hours ago
| 
|
Danny Leentvaar (22) is derdejaars student chemische technologie. Hij schrijft voor Profielen met kritische blik op het schoolsysteem.
Yes: we mogen op uitwisseling! Alleen wel jammer dat het land waar we naartoe gaan de mensenrechten op alle fronten schendt …
Ik ben een voorstander van internationalisering. Samenwerken en kennis delen met elkaar is ook goed voor de ontwikkeling van de studenten van de hogeschool.
En er zijn veel mogelijkheden binnen onze school. Bij mij op de opleiding zijn ze druk bezig contacten te leggen in Scandinavië, we werken samen met de Universiteit van Warwick en zelf heb ik meegedaan aan iGEM waarvoor ik naar Boston ben geweest.
Er is alleen een ding dat ik totaal niet begrijp: waarom gaan sommige opleidingen een samenwerking aan in landen waar de mensenrechten geschonden worden?
Twee opleidingen – waarvan ik het weet in elk geval – hebben een uitwisseling in Shanghai, China, of zijn bezig die op te zetten. Ik vind dat de plank hier volledig wordt misgeslagen. Er zijn zoveel mogelijkheden om samen te werken met scholen in beschaafde landen, maar er is voor gekozen om naar een land te gaan waar je als je een afwijkende mening hebt, wordt vastgezet en gemarteld? Een land waar Winnie the Pooh verboden is omdat de president er teveel op lijkt?
Blijkbaar hebben deze twee opleidingen er geen moeite mee om ‘zaken te doen’ met een land dat neigt naar dictatuur en waar vrijheid van meningsuiting niet geldt. Het maakt ze niet uit dat China op grote schaal haar bevolking monitort, afluistert en censureert en minderheden vervolgt.
Zijn de onderhandelaars blind voor alle misstanden? Of doen de mensenrechten er voor deze twee opleidingen echt niet toe? Ik hoop dat ze nog eens goed gaan nadenken of het ethisch wel verantwoord is waar ze aan begonnen zijn en dat ze zich van binnen toch wel een beetje schamen.
Het grote punt: China is enorm belangrijk in de wereldeconomie en dus interessant. Veel van mijn spullen komen helaas ook uit China, daar kun je eigenlijk niet omheen.
Ik hoop alleen toch dat bij alle mogelijkheden die een opleiding heeft om samen te werken, dit niet met een land is waar vrijheid ernstig beknot wordt en mensenrechten geschonden worden. Als je een beetje gevoel in je donder hebt, ga je daar niet naartoe!
Wil je op donderdag (rond lunchtijd) het heetste nieuws van afgelopen week in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Je hebt absoluut een valide punt. Goed geschreven!
Dit zie ik van een andere kant: door met dit soort landen samen te werken op leergebieden kunnen we juist een beweging op gang brengen. Door contact met onze studenten zien zij hoe het is om wel je mening te uiten en hoe democratie bij ons werkt. Juist door hun goedkope goederen aan te schaffen houden we mensenrechtenschennis in stand en doen we onomkeerbare schade aan mens en milieu….
Door samen te gaan werken met landen waar misstanden zijn, kun je van binnenuit de beweging op gang helpen. Door alleen met een vingertje te wijzen van veraf buiten de landsgrenzen, maar ondertussen wel steeds goedkoper hun producten af te nemen, zorg je er (politiek gezien) voor dat de muren alleen maar hoger worden opgetrokken. Dus nee, als één van de opleidingen die contact heeft met China (en Indonesië, Finland, Engeland, Duitsland, de Verenigde Staten, Nieuw-Zeeland, Australië, Zuid-Korea en Zuid-Afrika) voel ik geen schaamte. Wel de wil om het systeem te veranderen.
Het is juist interessant om in een dergelijk land op uitwisseling te gaan. Zeker, omdat China het politieke speelveld wereldwijd gigantisch beinvloed. Je kan natuurlijk zelf beslissen of je daar wel of niet heen wilt. En vanuit een niet-westerse bril kijken naar problematiek en uitdagingen zal bijzonder leerzaam zijn. Zelf ben ik een aantal keer in het land geweest (oa 2 keer als begeleider van een studiereis met 2e jaars bedrijfskunde VT naar Shanghai) en in het midwesten en het verre westen voor een vakantie. Een absolute aanrader. En een tip: Kijk de documantaires van Ruben Terlouw op de NPO, geeft een goede inkijk in de Chinese cultuur.
“Als je een beetje gevoel in je donder hebt, ga je daar niet naartoe!”
Nee, precies dan ga je net als alle andere schijnheilige door met je leven en het gebruiken van producten uit China en veranderd er onder de streep niks, geen enkele Chinese student wordt blootgesteld aan andere denkbeelden.
Ik lees in meerdere van je blogs ongenuanceerde aantijgingen die door de eerste drie reacties al weerlegd worden, waar tevens ook niet meer op gereageerd wordt. Ook mist er een oplossing, nu hoor ik alleen ‘niet gaan’. Ik ben toch wel een iets hogere standaard gewend van profielen. Misschien eerst je stukken eens bespreken met docenten die verstand van de materie hebben of een interview met de organisator van de door jou gehekelde reis? Nu neigt het naar een Telegraaf column (heel hard over een probleem schreeuwen) en dat is een beetje zonde van onze tijd niet?
Over de zin en onzin van boycot van landen die mensenrechten op grote schaal schenden is veel ervaring op gedaan met Zuid Afrika. Met name als de bewoners van dat land weten dat de vrije wereld hen steunt door te boycotten werkt het goed. Nelson Mandela voelde zich gesterkt door deze handelwijze van de westerse landen. Hij werd in 1963 gearresteerd en kwam – mede door druk vanuit het westen – vrij in 1990. China echter lijkt mij een ander verhaal. Hoe kan je de Oeigoeren steunen? Hoe kan je dissidenten in de gevangenis daar steunen? Mij lijkt een oproep tot boycot niet zo effectief en zeker niet zo breed gedragen als voor Zuid Afrika gold. Misschien toch goed om – eenmaal daar aangekomen – laten weten dat we in het westen wel waarde hechten aan de universele mensenrechten.
“… waarvoor ik naar Boston ben geweest.”
De VS dus, een land waar het qua mensenrechten de laatste jaren flink achteruit is gegaan…
“Veel van mijn spullen komen helaas ook uit China, daar kun je eigenlijk niet omheen.”
Wat een flauwe poging om jezelf vrij te pleiten. Je kunt er namelijk makkelijk omheen: doe die spullen weg en koop nooit meer spullen uit China. Een kwestie van ‘willen’, niet van ‘kunnen’.
Internationalisering gaat verder dan samenwerking en kennisdeling. De meerwaarde, voor zowel studenten als docenten, zit hem erin dat ze blootgesteld worden aan andere culturen. Het verruimt de kijk op de wereld enorm! En daarmee hoef je naar mijn mening het niet eens te zijn hoe een land geregeerd wordt.
Ik stoor me in je artikel een beetje aan je stellingname waarin je een land als China als “onbeschaafd” afdoet. Je kunt opmerkingen plaatsen hoe een regering opereert, maar dat betekent niet dat de gehele bevolking onbeschaafd is. Als je je verdiept in de Chinese cultuur en historie, zul je zien dat het tegendeel waar is.
Daarentegen beschouw je landen als de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en de Scandinavische landen als wel beschaafd. Het getuigd naar mijn mening van een vernauwde blik op de wereld. Er is meer op de wereld dan het Noord-Europese en Anglo-Amerikaanse samenlevingsmodel. Guantanamo Bay en de recente casus van de “Windrush Generation” laten overigens zien dat de VS en VK ook geen lieverdjes zijn op het gebied van mensenrechten. En dan heb ik het nog niet eens over het koloniale verleden van een aantal (Noord) Europese landen, Nederland incluis.
Ik ben persoonlijk geen voorstander van een dictatuur, en geloof in gelijkheid en de waarde van mensenrechten. Maar soms zijn de dingen zoals ze zijn. Daar kun je als blogger, student of docent weinig aan veranderen.
Ik heb in een.vorige carrière veel gereisd en in verschillende culturen en landen gewerkt. Ik heb daarvan geleerd om minder vanuit het Nederlandse ideale model naar een land te kijken. Het heeft weinig zin om naar andere landen te kijken en dan te zeggen: “waarom is dit niet als Nederland?” Hoe elk land in elkaar steekt is het resultaat van een lange historie en cultuur. Als je vanuit een cultuur historisch perspectief naar een land kijkt, zul je niet alleen de gebreken zien, maar ook de potentie – en je zult dan ook begrijpen waarom zo’n land nooit als Nederland wordt. .
Je positioneert jezelf als een blogger met een “kritische blik” – ik denk dat je “kritisch” verwart met “ongenuanceerd”. Het zou je naar mijn mening sieren om eerst de nuances van een kwestie te onderzoeken voordat je positie inneemt en er een blog over schrijft.
Ik kan je tenslotte van harte aanbevelen eens verder te kijken dan Nederland, Noord Europa en Amerika en ook eens landen te bezoeken die je als “onbeschaafd” afdoet. Het zal je blik op de wereld verruimen en je meer “humble” maken.
@lavendelblauw: het niveau is eerlijk gezegd nooit echt hoog geweest, toen ik nog naar school ging op de hro werden kritische meningen en feiten al niet getolereerd. Je hebt helemaal gelijk verder en ik sluit me ook aan bij jouw reactie. Ik snap niet dat iemand die zo ongenuanceerd onzin schrijft op een blog, daar ook een podium voor krijgt. Wel genieten van leuke reisjes, en dan achteraf klagen? Niks anders dan hypocriet zijn.
Wij zijn zo’n opleiding waarvan jij vindt dat die zich een beetje zou moeten schamen.
Afgelopen week zijn we namelijk met 15 verpleegkunde studenten teruggekeerd van een studiereis naar Shanghai die we samen met Zadkine college en de Haagse hogeschool twee keer per jaar organiseren. Al 10 jaar lang. Met afgelopen zomer in aanwezigheid van 50 studenten en burgemeester Aboutaleb de viering van de 40e jarige stedenband tussen Rotterdam en Shanghai.
Kritisch zijn we naar elke samenwerkingspartner. In elk land. Telkens weer. En op basis daarvan maken we een afweging wel of niet te gaan.
Een bezoek aan China, en een tegenbezoek van Chinese studenten aan Nederland, geeft studenten inzicht in en een genuanceerder beeld van de gezondheidszorg. De zustersteden Shanghai en Rotterdam hebben te maken met vergelijkbare problemen op het gebied van de dubbele vergrijzing bijvoorbeeld. Studenten en docenten kunnen veel van elkaar leren op dit gebied. Waarbij wij geen politiek in China bedrijven, maar kritische vragen stellen .
Graag nodigen wij je uit om over onze keuze in gesprek te gaan.
Marion van Harn (onderwijsmanager opleiding verpleegkunde)
Rens Martijn (coördinator internationalisering opleiding verpleegkunde)
Mirjam Koning (coördinator internationalisering opleiding verpleegkunde)
Boeie Ruurd, boeie
Hmmm, zojuist teruggekomen van mijn studie trip naar Shanghai 😉
Je hebt gelijk, de mensenrechten in dit land zijn anders en er zijn veel dingen waar wij het niet mee eens zijn.
Maar veel van deze dingen zijn ook super interessant om van dichtbij te zien, hoe reageren de bewoners op de dictatuur? En hoe kijken ze tegen het monitoren aan? Zien zij wel dezelfde negatieve kanten als wij?
Voor mijn studie was deze trip het waardevolste wat ik ooit heb mee gemaakt.
Ik heb geleerd hoe Chinezen in elkaar zitten en hoe ze communiceren, hoe ik hiermee om moet gaan en hoe ik producten en diensten kan ontwerpen die gebruiksvriendelijk zijn voor Chinezen. Ik heb nieuwe trends ontdekt binnen mijn vakgebied en mijn horizon verbreed.
Het is heel interessant om te zien hoe ze in dit land leven en hoe de bewoners hier zelf mee om gaan.
Als je ooit de kans krijgt om op zo’n trip te gaan binnen je studie: DOE HET! Verbreed je eigen horizon, leer andere soorten mensen kennen en ontdek hoe interessant het is om culturele verschillen tegen te komen.
Het blijft natuurlijk een ethisch vraagstuk waar ieder zijn eigen mening over zal hebben.
Ow je wel druk maken om de mensenrechten in china, maar in je eigen land mensenrechtenschendingen (discriminatie, racisme en institutionele discriminatie) ontkennen! Lekker hypocriet hoor, de zaken die ik heb opgenoemd gebeuren vaak tegen (sexuele en etnische minderheden), dit zijn mensenrechtenschendingen en ja die zijn soms statesponsered (etn. profileren bij politie en belastingdienst). Kan je je ook in verdiepen, in plaats van ontkennen als je mensenrechten zo belangrijk vind. Deze post is laat, en geschreven door jouw commentaar op BLM!