Daniël Baak, vierdejaars international business and management studies, werd vorige maand met zijn team tweede bij de NIBS Worldwide Business Case Competition in Charlottetown, Canada. Hij maakte een kapitale fout tijdens de kwartfinales, maar gelukkig kwam het helemaal goed. ‘Er is inmiddels een bijnaam voor mij bedacht: CTRL+S.’

‘Mijn teamgenoten Guus van Haastregt (bedrijfseconomie), Nathan van den Dool (international business and management studies) en Wesley Kruijthof (commerciële economie) kende ik voor de wedstrijd niet. Voor de zomer zijn we bij elkaar ingedeeld en voor het eerst bij elkaar gekomen. Een van de jongens stuurde tegen het einde van de zomervakantie een appje waarin hij schreef: ik weet niet hoe jullie erin staan, maar ik wil deze competitie gewoon winnen. Uit de reacties bleek dat iedereen er net zo over dacht.

‘Na de zomer zijn we begonnen met trainen. Van onze coaches kregen we steeds een casus doorgestuurd om mee te oefenen. In sommige weken kwam ik haast niet aan mijn normale schoolwerk toe. Negentig teams hadden zich ingeschreven voor de competitie, slechts zestien teams mochten meedoen. Twee teams hadden vrijkaarten omdat ze deze keer, of de vorige keer, de organisator waren. De veertien beste teams bleven dus over en dan weet je dat het niveau hoog ligt. We gingen er helemaal voor en het lukte om ons te kwalificeren voor de competitie.

‘De opzet van de competitie was als volgt: elke wedstrijd kregen twee teams dezelfde businesscase voorgelegd waar ze vier uur aan mochten werken. Het plan met oplossing werd vervolgens gepresenteerd aan een jury die de winnaar bepaalde. Omdat vier uur voorbereiding erg kort is, hadden we de taken onderling goed verdeeld. We hadden een leider aangewezen om discussies af te breken als die te lang duurden. Een ander bewaakte de inhoud en dacht na over de rode lijn van ons verhaal. Ook het lezen van de casus hadden we onderverdeeld. Op post-its schreven we kernwoorden en terwijl we die ophingen, vertelden we elkaar welk verhaal erbij hoorde. Zo waren we minder lang bezig met lezen en hadden we toch een goed overzicht. Ik maakte de powerpointpresentaties.

‘Twee van de drie wedstrijden wonnen we en daarmee plaatsten we ons voor de kwartfinales. Daarin moesten we het opnemen tegen team Concordia uit Canada. Dat had een heel goede reputatie en was het enige team dat nog geen enkele wedstrijd had verloren. We wisten dus dat we een sterke tegenstander konden verwachten. De voorbereiding verliep soepel, maar vlak voordat we moesten presenteren ging het helemaal fout…

‘Omdat we de casus sneller hadden opgelost dan normaal, had ik veel tijd voor het maken van de powerpointpresentatie. Het was dan ook de beste powerpoint die ik tot op dat moment had gemaakt. Alles leek goed te gaan totdat ik zeven minuten voor tijd nog wat slides van een teamgenoot moest toevoegen. Ik wilde een scherm met wat oude dia’s afsluiten, maar in plaats daarvan sloot ik onze presentatie af. Ik weet niet hoe het is gebeurd, maar ik had het document niet opgeslagen en alles was weg. Ik kon niet geloven wat er was gebeurd en liet mezelf op de grond vallen. Een teamgenoot dacht even dat ik een hartaanval had gekregen. Alles stopte op dat moment.

‘We kregen een halfuur extra om te kijken of het nog gefikst kon worden, maar het lukte niet. Ik dacht echt dat ik in een nachtmerrie zat. Ik voelde me ontzettend verantwoordelijk, want de powerpoint was mijn taak en in de belangrijkste wedstrijd had ik het gewoon verknald.

‘We zaten allemaal een beetje stil in een hoekje totdat iemand zei: “We gaan gewoon presenteren en we zien wel hoe het gaat.” Een andere teamgenoot bedacht snel een introductie die heel goed aansloot bij de situatie. De casus ging over mensen helpen die geen elektriciteit hadden. We bedachten dat we vanuit hun perspectief, dus zonder elektriciteit, zouden presenteren. Deze opening viel goed en het zette echt de toon. Iedereen wist dat we geen presentatie hadden, maar dat we er wel gewoon voor gingen. De mensen lachten ons toe en de jury zat druk mee te schrijven.

‘Mijn teamgenoten moesten vooral het inhoudelijke gedeelte doen en hadden alles bizar goed onthouden. Ik stond echt verbaasd naar ze te kijken. Ik mocht afsluiten en toen ik het laatste woord had uitgesproken, keek ik op het mobieltje van de timekeeper. We hadden 20 minuten, 0 seconden en 1 milliseconde gepresenteerd. Zo strak waren we nog nooit geëindigd. Er volgde een staande ovatie. Dat was echt een feelgoodmoment. 

‘Het was nog wel even spannend, maar we hadden de kwartfinale gewonnen. De dag erna wonnen we ook de halve finale en de finale hebben we helaas, met het kleinst mogelijke verschil, verloren. Maar wat er in de kwartfinale gebeurde, heeft op mij de meeste indruk gemaakt. Zoiets was nog nooit gebeurd in de 24-jarige geschiedenis van de competitie.

‘Ik denk dat er twee redenen zijn waarom we zo ver zijn gekomen. Ten eerste waren we supergemotiveerd en wilden we allemaal winnen. We hebben er abnormaal veel uren in gestoken om goed getraind te zijn. Ten tweede is de expertise voor dit soort competities binnen onze school ontzettend groot. We hebben toegang gehad tot coaches en alumni die altijd bereid waren om ons te helpen. Daar konden we goed gebruik van maken.

‘Het belangrijkste dat ik heb geleerd, is om met een team te werken aan complexe situaties en dat je elkaar soms best even kan afsnauwen om daarna weer goed door te gaan. Dat is superbelangrijk. Als iets je frustreert dan kan je het niet maken om het voor jezelf te houden. Je moet het in de groep gooien. Hoe lullig of suf het ook is. Je hebt dat nodig, zodat je op het juiste moment kan knallen. Je moet je ego soms even aan de kant zetten in het belang van het team.

‘We hebben elkaar heel goed leren kennen de afgelopen tijd. Op momenten dat druk hoog is, kan het even botsen, maar door het daarna uit te praten met elkaar word je weer betere vrienden. Omdat we nu zo goed op elkaar zijn ingespeeld, blijven we de komende tijd meedoen aan competities met ons groepje. O ja, er is inmiddels een bijnaam voor mij bedacht: CTRL+S.’

Tekst & beeld: Wietse Pottjewijd

Volg ons op Instagram