‘Ik merk nog altijd dat het niet echt comfortabel voelt om hand in hand over straat te gaan’
Loek van Buuren is derdejaars student biologie en medisch laboratoriumonderzoek en het gezicht van HR Pride. ‘De Pride die deze week weer gevierd wordt in Rotterdam vind ik sowieso erg belangrijk. Het zijn dagen waarop ik in het openbaar écht helemaal mezelf kan zijn.’
‘Ik studeer biologie en medisch laboratoriumonderzoek, maar ik ben een beetje gaan twijfelen of ik wel de juiste keuze heb gemaakt. Ik vind het nog steeds een leuke studie maar ik ben de afgelopen jaren best wel veranderd. De opleiding is heel technisch en niet heel sociaal, terwijl ik het ook interessant ben gaan vinden om op sociaal vlak bezig te zijn.
‘Vroeger was ik een game nerd. Tot mijn zestiende of zeventiende heb ik echt niks anders gedaan dan gamen. Ik groeide op in Zwijndrecht in een veilige, knusse omgeving en hoefde ook niet per se iets anders. Ik vond het wel goed zo en had ook nooit de ambitie om uit huis te gaan. Maar toen ik achttien was heb ik iemand ontmoet, en door hem heb ik kennisgemaakt met het Amsterdamse uitgaansleven en de LHBTI-community. Sindsdien weet ik dat de wereld een stuk groter en leuker is.
‘Het verhaal dat hierbij hoort is allesbehalve leuk. Mijn vriend pleegde namelijk zelfmoord omdat hij niet geaccepteerd werd vanwege zijn geaardheid. Ik viel daarna in zo’n diep gat, ik wist het allemaal even echt niet meer. Zijn beste vriend heeft mij toen opgevangen en via hem heb ik eigenlijk iedereen leren kennen met wie ik nu omga.
‘Hij nam me voor het eerst mee naar ‘de Reguliers’ (bekende uitgaansstraat in Amsterdam met veel homohoreca, red.) waar ik ook voor het eerst echt dronken werd. Mijn vriend – die ook uit Amsterdam kwam – wilde mij hier altijd een beetje tegen beschermen, maar toen maakte het me toch allemaal niet meer uit. Ik vond het geweldig en vroeg me af waarom ik het niet eerder had gedaan.
‘Daarna ben ik steeds meer dingen gaan ondernemen. Ik ben voor het eerst naar het festival Milkshake geweest, wat mijn introductie was tot al die verschillende mensen binnen de LHBTI-community. Ik heb mijn ogen uitgekeken: drag queens, mensen die naakt waren, mensen met heel extravagante kleding aan en sommigen ook juist weer niet. Ik vond dat zo mooi om te zien. Ik zag dat iedereen vooral lekker zichzelf was en dacht: waarom ben ik niet zo?
‘Ik ben meer die wereld ingegaan en zag hoe groot de LHBTI-community was en wat mijn nieuwe vrienden, die best wel activistisch zijn, daarin allemaal al hadden bereikt. Ik kijk ontzettend naar hen op en daar kwam mijn motivatie vandaan om zelf ook actief te worden. Vanuit de hogeschool ben ik me via Student Aan Zet gaan inzetten voor de LHBTI-community, en sinds dit jaar ben ik ook ambassadeur van de HR Pride. Ik zal onder andere vrijdag bekendmaken wie de ontwerpwedstrijd heeft gewonnen van de nieuwe regenboogvlag voor de hogeschool.
‘De Pride die deze week weer gevierd wordt in Rotterdam vind ik erg belangrijk. Het zijn dagen waarop ik in het openbaar écht helemaal mezelf kan zijn. Ik merk nog altijd dat het niet helemaal comfortabel voelt om hand in hand over straat te gaan, of om in het openbaar te zoenen met een vriendje. Sommigen zullen misschien denken dat het wel meevalt, maar het is nog niet zo ver met de acceptatie. Vandaar dat het zo belangrijk is om ons te laten zien: als mensen het niet zien dan kunnen ze er ook niet aan wennen. We moeten ernaar streven dat het normaal wordt.
‘Ik merk dat er in Rotterdam op dit vlak wat minder gebeurt dan in Amsterdam, en het lijkt me leuk om dit via de hogeschool meer onder de aandacht te brengen. Wat ik vooral op de korte termijn in het onderwijs belangrijk vind, is dat er meer voorlichting over gegeven wordt. Ik vind het jammer dat je als LHBTI-er op jezelf aangewezen bent. Je wordt de wereld ingestuurd en alles is zo heteronormatief. Elk lesboek dat je leest, overal zie je bijna alleen maar heterokoppels. Ik zou willen dat dit diverser wordt om te laten zien dat het ook anders kan.
Tekst en foto: Wietse Pottjewijd
Wil je op donderdag (rond lunchtijd) het heetste nieuws van afgelopen week in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Wat ben je een mooi en sterk mens! Ontzettend knap na zoiets ingrijpends het weet om te buigen naar het strijden voor de normen en waarden van LHBTI acceptatie
We zijn er nog lang niet als het gaat over homo-acceptatie! Het verhaal van Loek spreekt hierin voor zich.
Ik heb het geluk gehad om Loek les te mogen geven. Door altijd zichzelf te zijn is hij een voorbeeld voor anderen. Hij inspireert hiermee mensen die nog uit de kast moeten komen, maar draagt ook een goed steentje bij in de acceptatie van homo’s onder de “gewone” student (ik weet dat die niet bestaat, maar je snapt wat ik bedoel!). Iedereen houdt van Loek, hetero of homo! Als we allemaal ons steentje bijdragen zoals Loek, dan komen we er (uiteindelijk) wel! – Mike
Wat een mooi interview, Loek! Ik ben ontzettend trots op je. Ik vind het fantastisch dat je sinds dit jaar het nieuwe gezicht van HR Pride bent!
We kunnen ons geen betere ambassadeur wensen!
Ralph Bax, docent BML
Trots op mijn stoere student !!
Beste Loek, Als je zo eenduidig geprezen wordt dan zou het wellicht raadzaam zijn je af te vragen of je daar echt iets mee opschiet. De meewarigheid van de maatschappij over het ‘bittere lot van afwijzing’ wat schiet je daar nu mee op. Just dat collectieve ach en wee van velen drijft de homoseksuele medemens in een isolement waar je werkelijk aan jezelf bent overgelaten. Voor een korte tijd voelt het misschien prettig aan…. maar waar waren die mooie vrienden van het homo uitgaansleven waar jij zo euforisch over bent, toen je vriend de dood verkoos. Was het wel de afwijzing van buitenaf door die boze anti-homo maatschappij of was het wellicht toch de innerlijk afwijzing die het leven voor hem ondraaglijk maakte… De overheid heeft volgens mij uit oogpunt van politieke winst een luchtbel gecreeerd van opgelegde acceptatie van gedragingen waar niemand echt blij mee kan zijn. Wat de pride beweging doet is in feite zichzelf buitenspel te zetten voor maatschappelijk integratie. Ik noem je een voorbeeld. Niemand maar dan ook niemand die werkelijk mee wil tellen wil zich laten kennen op het punt van zoiets als seksuele voorkeur. Daar kun je geen diploma voor krijgen. Wat telt is hoe nuttig je kunt zijn voor je medemens en wat je daarvoor wilt presteren. Het uit de kast komen is vooral een mediavoordeel. Als ik medemensen ontmoet dan wil ik niets en helemaal niets leven wat ze seksueel voelen of denken. Dat zijn geen criteria waarop je zelf beoordeeld zou willen worden. Immers als je bent zo als je bent, wat onderscheidt jouw dan zozeer dat je persee wilt dat dit door anderen geaccepteerd wordt. Wees human- wees mens. Niemand zit te wachten op je seksuele visitekaartje dan alleen mensen die dit voor hun eigen belang zouden willen mis- of gebruiken. Je komt niet uit de kast in feite maar laat je uit je tent lokken. Met alle dramatische gevolgen van dien want zoals je al gemerkt hebt leidt dat in niet in die mate tot acceptatie als je zou wensen. Wat COC en de homopride doen is in feite een soort massa hypnose. Steeds maar weer de mantra herhalen dat het acceptabel is terwijl iedereen dat voor zichzelf moet uitmaken. Duw het anderen niet door de strot. Niemand loopt te koop met zijn hetero zijn dus waarom moet je zo pushen op je homozijn. Ik voorzie dat dit gaat uitlopen op een bittere teleurstelling. Nogmaals homo zijn is geen prestatie en je hoort me ook niet zeggen dat het een wanprestatie is. Maar wat de pridebewegingen nastreven dat is echt wel een wanprestatie. Loek, laat ze dat lekker zelf opknappen en concentreer je op je toekomst en de echte prestaties die je wilt leveren. Vergooi je leven niet aan een luchtbel. Ik wens je oprecht succes toe en echt geluk.