Peter van Oosten zorgt voor de werkplaats bij werktuigbouwkunde en leert studenten wat er gebeurt op de werkvloer. ‘Je moet een keer tijdens het lassen je hand branden aan een stuk metaal om echt te begrijpen hoe het werkt.’

‘Ik ben praktijkdocent bij werktuigbouwkunde. Mijn collega en ik zorgen dat de werkplaats op orde is, de machines veilig werken en alles op voorraad is. Wij ontwikkelen onze eigen modules voor eerstejaarsstudenten en begeleiden en instrueren de studenten zodat ze veilig aan het werk kunnen.

‘Het leuke van dit werk is dat ik jonge mensen enthousiast kan maken voor het vak techniek. Het worden natuurlijk geen lassers of draaiers, maar ze moeten wel bekend zijn met wat zich afspeelt op de werkvloer. Het kan best dat ze straks werkvoorbereiding gaan doen of leidinggevende worden van een werkplaats, en ook als ze gaan ontwerpen of construeren moeten ze wel een idee hebben van de praktijk.

‘Ik begon dertig jaar geleden met dit werk en sindsdien is er veel veranderd. Een eerstejaarsstudent heeft nu ongeveer vier lesuren per week in de werkplaats en dat is een stuk minder dan vroeger. Het is wel logisch en op zich is het niet erg. Andere vakken en ICT zijn nu eenmaal belangrijker geworden. Toch zou ik het erg jammer vinden als de werkplaats helemaal zou verdwijnen en we straks voor de draaibank, freesbank en het lassen allemaal simulatieprogramma’s krijgen. Ik hoop niet dat ik dat meemaak.

‘Ik denk ook niet dat het zal gebeuren. Mensen zitten al zoveel achter de pc. Ik zeg altijd heel plat: je moet een keer tijdens het lassen je hand branden aan een stuk metaal om echt te begrijpen hoe het werkt. Je moet de lucht die van het metaal afkomt een keer geroken hebben. Dat is de praktijk, daar leer je van en dat blijft het beste hangen. De praktijk is niet een programmaatje op de pc.

‘We gaan ook met de tijd mee. Eerst hadden we een verouderde werkplaats met veel afgeschreven machines, maar inmiddels zijn veel machines en gereedschappen vervangen door nieuwe spullen. Je kunt niet blijven hangen in dertig jaar geleden. Er komen nieuwe technieken. Die moet je gebruiken en aan de studenten laten zien. We hebben nu bijvoorbeeld een CNC plasmasnijder gekocht: een heel modern ding waar je leuke dingen mee kunt doen. Helemaal klaar met vernieuwen zijn we nog niet. We zouden graag nieuwe draaibanken krijgen, want die zijn ook sterk verouderd.

‘Ik ben nu 55 en hoop hier nog zeker tien jaar te werken. Ik heb er plezier in, dus ik zou ook niet willen stoppen. Dertig jaar is best lang maar het enthousiasme van studenten zorgt ervoor dat het werk leuk blijft. En om fris te blijven doe ik naast mijn werk genoeg andere leuke dingen. Ik ben nu een replica-oldtimer aan het bouwen: een Porsche 356. Daar ben ik wel drie à vier jaar mee zoet. Daarnaast reis ik veel, want mijn vrouw heeft haar eigen reisbureau. Af en toe een mooie reis maken helpt om even het hoofd leeg te maken. Als ik dan weer terug ben, heb ik allemaal nieuwe ideeën.’

Tekst en beeld: Wietse Pottjewijd

Volg ons op Instagram