Blog Menno: Taal maakt nog meer kapot dan geweld
Blog van MennoGepubliceerd: 3 days ago
| 
|
Rajiv is hogeschooldocent, afstudeercoordinator op de Rotterdam Academy, opleiding Ad ondernemen én CMR-lid. Lees zijn eerdere blogs.
Een paar weken geleden deed ik via een filmpje op LinkedIn een oproep tot het inspirerender maken van het onderwijs.
Denk aan campussen waar sport, theater, cultuur en andere dingen die ons bezighouden in het leven, gefaciliteerd worden. Of het aantrekken van de (non-)profitsector om kennis, netwerk en geld de school binnen te halen. Naar aanleiding van die oproep raakte ik in gesprek met wat docenten, onderwijsmanagers, een directeur en studenten.
Het geluid uit die gesprekken was duidelijk. Het onderwijs zoals het nu is, is ‘saai, niet inspirerend, een moetje, even snel naar school en dan weer weg’. Er is ‘weinig te doen op school’, studenten komen vooral voor hun diploma, gaven ze aan. Jammer!
Ik moet denken aan mijn eigen studietijd op de Erasmus Universiteit die vandaag de dag het campusgevoel nog sterker heeft neergezet. Een sporthal, cafés, restaurants, onderwijs, theater, dans en nog veel meer op één plek. Soms was ik daar hele dagen tot ’s avonds laat, omdat ik meer kon doen dan alleen les volgen. Er ontstonden vriendschappen en relaties, indirect gefaciliteerd door de universiteit.
Later bezocht ik campussen in Amerika. Ik wist niet wat ik zag. Bedrijven, gemeentelijke instellingen, welzijnsinstellingen en belangenverenigingen zijn gehuisvest in en rondom de scholen en er wordt nauw samengewerkt. Alles is één.
Ook leisure is geïntegreerd in het systeem. Denk aan een bowlingbaan, poolcentrum en discotheek. En na het uitgaan is het 10 minuten lopen naar je huisje.
Dit idee van een campus, de school als plek waar je kunt wonen, werken, leren en recreëren (wwlr), heb ik getoetst bij de mensen met wie ik over dit onderwerp sprak. Soms met plaatjes en videobeelden erbij. Iedereen knikte keihard ja. Een plek waar je kan wonen, werken, leren en recreëren. Klinkt gaaf toch?!
Maar waarom zouden we dit moeten doen, kun je je afvragen. Het antwoord hierop is in de kern dat je als mens niet alleen leert van het onderwijs, maar ook van alle andere dingen die je naast het onderwijs doet. En als je die verschillende aspecten van leren in het leven zoveel mogelijk kan combineren en delen met je netwerk, haal je er meer uit als mens. Waarom dus niet dit idee omarmen? Wij bieden alles aan waar je maar van kan leren in het leven, niet alleen tijdens je studie, maar ook na je studie.
Ik geloof dat je het onderwijs hiermee sexyer maakt en het beroep van docent aantrekkelijker wordt. Dat geldt in ieder geval voor mij.
Nu het wat en waarom duidelijk zijn, vraag ik je na te denken over het hoe? Hoe gaan we dit mogelijk maken en faciliteren? Of zie jij dit totaal anders?
Think about it!
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Het bouwen van een campus is op zich een leuk idee. Maar, het zal het onderwijs ook veel duurder maken. In de Verenigde Staten is een studie zo’n $100.000. Wie gaat deze prijs betalen? De student. Onderwijs zal alleen nog maar voor de rijken zijn, tenzij je studenten opzadelt met een enorme studieschuld.
Als de prijzen van het onderwijs dus stijgen, zal de ongelijkheid in de samenleving toenemen, wat oneerlijk is. De jeugd heeft/wil de toekomst en als je een campus zou bouwen waardoor de collegegelden exponentieel zouden stijgen dan hebben alleen de kinderen van de rijken de toekomst. Of de jeugd de toekomst heeft is natuurlijk überhaupt al discutabel met klimaatverandering and what not, maar dit maakt het er zeker niet beter op. En zou de bouw van zo’n campus niet heel veel CO2 uitstoten en daardoor het probleem van klimaatverandering alleen maar erger maken? En die kosten worden natuurlijk ook weer oneerlijk verdeeld, waardoor de rijken nog rijker worden en de armen nog armer. Studeren is voor iedereen en dat moet ook zo blijven. Een campus bouwen lijkt mij daarom geen goed idee. Een ander probleem waar, overigens, Amerikaanse campussen ook last van hebben is de rape culture. 51% van de vrouwen op campus in de Verenigde Staten is weleens verkracht. Om eerlijk te zijn, dit kan natuurlijk ook komen door het seksistische beeld dat de Amerikaanse President afgeeft op de cultuur, maar ik ben niet bereid deze theorie te testen. Als jullie dit al doen, leg dan op z’n minst zonnepanelen op de daken van de campus, zodat de uitstoot van zo’n campus beperkt kan worden.
Waarom dus niet dit idee omarmen? Wel, omdat dit idee het hoger onderwijs gelijk ook exponentieel duurder maakt. Leuk dat de verenigde staten campussen hebben om studenten te huisvesten en allemaal activiteiten daaromheen te organiseren, oprecht. Maar het hoger onderwijs in de Verenigde Staten is ook ongelooflijk duur, denk aan zo’n $100.000 per student (zoals Boze Rode Alien ook al zei). En die kosten komen hoe dan ook bij het individu terecht, het zij via belasting, het zij via het omhoog gaan van de prijs van diensten en producten (als je bedrijven wil belasten hiervoor) het zij via nog hogere collegegelden.
De ervaringen van de individuele studenten verbeteren is op zich wel een nobel doel. De vraag is of dat het geld waard is. Vooral als je bedenkt dat het hoger onderwijs al genoeg problemen heeft van zichzelf. Het hele feit dat een diploma geen voorsprong meer geeft in de arbeidsmarkt, maar een voorwaarde is om überhaupt te kunnen concurreren (zouden we dat inflatie van het diploma kunnen noemen?) is al genoeg reden om een campus heel veel lager op de lijst te zetten van dingen die de HR zou kunnen doen om beter onderwijs te leveren. Vooral omdat die inflatie van het diploma heel veel problemen met zich oplevert: een tekort aan lokalen, te hoge kosten omdat sommige studenten veel te lang over hun studie doen, het dalen van het niveau, noem maar op. Allemaal problemen die de HR stomweg individueel aanpakt zonder het verband er tussen te zien.
Dat tekort aan lokalen komt omdat het tegenwoordig zo belangrijk is dat iedereen een diploma heeft, waardoor de stroom aan studenten groeit en gebouwen die voorheen voldoende waren om studenten les te kunnen geven te klein worden. Als iedereen een diploma heeft, dan is er dus niets bijzonder aan het halen van een diploma. Werkgevers verwachten wel diploma’s van hun sollicitanten, waardoor het dus wel een voorwaarde is om überhaupt te kunnen starten met concurreren in de arbeidsmarkt.
De hoge kosten van studenten die zo lang over hun studie doen is ook het gevolg van dat streven om iedereen een diploma te geven. Als je iedereen toe wil laten zul je eisen moeten verlagen, omdat niet iedereen even slim is en dezelfde persoonlijkheidseigenschappen heeft. Als je die intelligentie of persoonlijkheidseigenschappen mist (of niet genoeg van hebt), dan is het ook niet raar dat je er op z’n minst langer over doet. Dat is op zich ook niet erg, als je het zou leren door in het begin heel weinig betaald te krijgen door een werkgever waar je het leert (want dat kan natuurlijk ook gewoon) of bij een MBO opleiding. Maar nu is het op kosten van de scholen, in het hoger onderwijs, die afhankelijk zijn van geld vanuit de overheid en collegegeld. Geen wonder dat het duurder wordt en geen wonder dat het hoger onderwijs moeite heeft de begroting sluitend te krijgen. Geen wonder dat ze vervolgens ook hun oplossingen gaan zoeken bij de BSA (waar ze overigens al wel in de goede richting aan het zoeken zijn), geen wonder dat docenten hoge werkdruk hebben en geen wonder dat het niveau omlaag gaat. Ik kan meer geen-wonder-dat’jes invoegen maar ik hoop dat het punt inmiddels duidelijk is ;P
Er zouden meerdere manieren om van waarde te worden in de samenleving, waardoor men hun brood kan verdienen, moeten zijn. Hoger onderwijs is er eentje van, maar op het moment niet de meest handige. In plaats van betalen om een grotere kans te krijgen op een baan, zoals vroeger, betaal je nu nog meer om überhaupt te kunnen concurreren in de arbeidsmarkt. Maak concurreren in de arbeidsmarkt toegankelijker en verlicht de druk op het hoger onderwijs. Maar nog belangrijker: als je deze problemen niet oplost en toch een campus bouwt zul je om moeten gaan met een enorme groei van het aantal studenten en daardoor een campus die eigenlijk nooit af is.
Tjee, het hogeschooldiploma als hygiënefactor…pijnlijk!!!
Ik denk dat Rajiv niet persé veel geld zou willen steken in ‘campusgebouwen’ maar doelt op een aanstekelijke ‘vibe’ en een ‘raison d’être’ van ons hogeschooldorp in de prachtige stad Rotterdam.
De levenslust van Rajiv vind ik persoonlijk juist heel aanstekelijk; hij is docent in hart en nieren en wil niet alleen bijdragen aan het kwalificeren van zijn studenten (want daarmee veroorzaak je m.i. juist diploma-inflatie!) maar ook aan het socialiseren en aan de persoonlijke vorming van elke individuele student.
Rajiv, nogmaals: jammer dat je niet in de CMR gekozen bent, volgende keer beter?! 😉
En weer eens een koffietje doen?
hartelijke groet,
Simone
Een campus…. lijkt mij wel echt gaaf!! Maar alles wat erbij komt kijken zoals eerder al is beschreven, dat maakt het toch minder aantrekkelijk.
Dank allen voor de reactie op mijn blog!
Natuurlijk moet je kijken naar kosten. Maar vaak gaat het om het bundelen van dat wat er al is. We hebben al sport-, theater- en cultuurverenigingen. Het gaat me om het integreren en socialiseren van het onderwijs!