| 
|
Evi is 24 en studeert illustratie aan de Willem de Kooning Academie. Ze schrijft over ongemakkelijke of verwarrende situaties die ze tijdens haar studie herhaaldelijk tegenkomt. Lees hier haar eerdere blogs.
Je staat onder de douche, en ineens heb je het. De cruciale woorden of beelden die jouw project gaan maken, vallen je plotseling in. Je rent de douche uit en valt keihard op je muil, maar dat maakt niet uit want er is een idee.
Je opent je schetsboek, pakt je pen, schrijft de woorden ‘gedicht met film’ op en tekent er een vierkant bij. Het vierkant kan staan voor een stuk muur of de vorm van de film, zoiets.
Zo: weer een geniale toevoeging op die drie pagina’s waar je de afgelopen weken zo hard aan hebt gewerkt. Gedicht met film + vierkant? Toen je onder de douche stond, had je toch echt wel meer in je hoofd dan deze twee vierkante centimeter bladvulling.
Het nieuwe idee heeft zich gemengd met anderen geniale invallen zoals ‘iets met symboliek’ of ‘een mini documentaire’ (staat gelijk aan: klein onprofessioneel filmpje = soort gedicht met film eigenlijk). De teleurstelling is groot wanneer je beseft dat je alleen maar meer verwarring hebt veroorzaakt in je hoofd. Wat een ellende. Maar ach, je hebt nog drie maanden. Genoeg tijd om nog vijf keer van idee te veranderen, jezelf voor van alles uit te maken en het vreselijk druk te hebben in je hoofd.
Met al je ellendigheid sleep je jezelf naar school. ‘Nou, brand los!’ zeggen de leraren, en kijken vol hoop naar je schetsboek. ‘Ja nou, eh kijk, vrede op aarde en, eh, ik heb het druk, en eh, de wereld, stress!’, stamel je. ‘Weer zo een’, denken de leraren, droppen hun eigen tien ideeën erbij en met een nog voller hoofd vertrek je weer.
Twee uur later krijg je de opdracht een illustratie te maken bij een bestaand gedicht. Je hebt vier uur de tijd. De gedichten worden voorgelezen en vier uur later hangen er twintig superinteressante illustraties aan de muur. Goh, iets wat af is, en het is nog mooi ook.
Een korte bedenktijd zorgt er vaak voor dat je meer moet vertrouwen op je eigen kunnen en sneller aan de slag gaat in plaats van al je opties open te leggen. En het hebben van meer fysieke eindresultaten geeft je daadwerkelijk iets om op te reflecteren, in plaats van je eigen gedachten.
Het hbo richt zich op zelfstandigheid, dat snap ik, en een kunstacademie op autonomie. Maar ontwikkelt autonomie zich niet sneller als je meer lijntjes hebt waarbinnen of waarbuiten je kunt kleuren? Dingen maken zorgt soms voor een frisse blik op je eigen kunnen.
Al klinken kortere deadlines of meer opdrachten voor sommigen waarschijnlijk als extra stress, ik denk dat er wat te zeggen valt voor meer vaart in de werkflow. Ik denk soms oprecht dat studenten aan creatieve opleidingen met het dubbele aantal deadlines een stuk minder gestrest zouden zijn.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Interessante analyse. Ook bij bedrijfskunde, een iets minder creatieve opleiding, zie ik dat studenten te lang treuzelen en met ideeën blijven zitten. Dus kunnen kortere deadlines helpen. Echter, niet alle opdrachten passen binnen een 4 uur frame. Een grote business case of een groot kunstproject kent eenmaal een verre deadline. Wat dat betreft moeten leerlingen knopen leren doorhakken. Natuurlijk kun je niet voorspellen wat de beste keuze zou zijn. Maar je hoeft ook niet de beste keuze te maken. Want de manieren die je onderweg vindt om onder de limitaties van je gekozen project vandaan te komen zijn vaak wat een project innovatie, creatief en uniek maken.