Docent en storyteller Saskia Klinkenberg maakt met haar studenten een podcast als afsluiting van de minor kansrijke zorg. ‘De podcast gaat over studenten en de kwetsbare moeders die ze tijdens hun stage hebben begeleid. Ik ben van oudsher theaterdocent dus het werken met verhalen zit ook wel een beetje in mij.’

‘Ik denk dat het in de zorg belangrijk is dat we naar verhalen luisteren in plaats van al die protocollen en procedures. Voor mij is dat het startpunt, daarmee kun je ervoor zorgen dat je zorg aansluit en erachter komen wat iemands hulpvraag echt is en waar iemand thuishoort. Ik ben van oudsher theaterdocent dus het werken met verhalen zit ook wel een beetje in mij.

‘De podcast gaat over studenten en de kwetsbare moeders die ze tijdens hun stage hebben begeleid. Dit zijn bijvoorbeeld moeders met schulden of zonder huis. Gaandeweg schrijven de studenten hun verhaal, zo merken ze – terwijl ze eraan werken – wat er nog aan ontbreekt en kunnen ze daar een volgende keer naar vragen. Op die manier maken ze het plaatje van de cliënt compleet en de moeders voelen zich heel erg gezien en gehoord.

‘De podcast gaat over studenten en de kwetsbare moeders die ze tijdens hun stage hebben begeleid.’

‘De studenten maken tijdens de minor verschillende verhalen. Een over zichzelf, een verhaal van een moeder, en ze schrijven een verhaal over de opbrengst. Er zit ook nog een brief uit de toekomst in waarmee we deel drie van de podcast afsluiten. Ze mogen zelf kiezen welke verhalen ze willen gebruiken voor de podcast.

‘Het begin van de minor is altijd lastig want dan is er veel weerstand; dan kan ik de studenten soms wel achter het behang plakken. Maar als ze eenmaal aan de verhalen werken dan verdwijnt dat. Ze vinden het aan het begin ook eng om zichzelf terug te horen en om zomaar naar iemands persoonlijke verhaal te vragen. Ze waren gewend om gewoon met een vragenlijstje te werken. Maar waarom zou je dat niet doen? Wees nieuwsgierig, zeg ik tegen ze, luister, vraag door en oordeel niet gelijk. Geef soms ook iets van jezelf. In de gezondheidszorg kan het allemaal zo snel gaan. Luister eens naar elkaar. Mijn doel is om zo het sociale en medische met elkaar te verbinden.

‘Het begin van de minor is altijd lastig want dan is er veel weerstand.’

‘Aan het einde interview ik de studenten over de keuzes die ze hebben gemaakt; een stukje bewustwording. Ik wil ze laten ontdekken wat ze precies met hun verhaal willen zeggen, wat hun visie en inzichten zijn. Ze geven vaak aan dat ze hierdoor even stilstaan om na te denken waar ze eigenlijk voor staan. Een student noemde het sneaky leren. Dat vond ik zo leuk. Ze leren iets zonder het meteen door te hebben. Het laat zien dat verhalen dwars door alle structuren gaan, die houden zich niet aan regels of formats.

‘Als de verhalen eenmaal klaar zijn, dan zijn ze er zo trots op. En terecht! Het zijn zulke mooie vrouwen die allemaal een verhaal te vertellen hebben. Die ergens voor staan. En ze hebben het uiteindelijk allemaal fantastisch gedaan. Ze zeiden na afloop dat de verhalen ineens veel meer binnenkwamen, terwijl ze de verhalen al wel kenden van elkaar. Zo’n podcast heeft toch meer impact. En wat ik mooi vond om te zien is dat de studenten allemaal hun stem durven te laten horen en te laten zien wie ze zijn. Dat vind ik fantastisch en dát is de kracht van verhalen.’

De podcast vind je hier.

Tekst en foto: Wietse Pottjewijd

Volg ons op Instagram