| 
|
Jimmy (23) zit in het vierde jaar van de opleiding facility management. Hij woont in Den Haag op kamers, werkt daar als kok in een Spaans restaurant en reist dagelijks op-en-neer naar Rotterdam. Hij blogt over de dingen die hem opvallen. Zijn eerdere blogs lees je hier.
Ongelooflijk hoe de hysterie als een olievlek Nederland bedekt. De kantoren, scholen, treinen en supermarkten zijn bijna leeg en verjaardagsfeesten worden afgezegd. Moet ik erin meegaan of mijn nuchtere gedachten volgen? Ik weet het niet.
In januari startte de berichtgevingen over China waar het coronavirus voor de aanval koos en zich al snel over een groot gebied verspreidde. Toen dacht ik nog: ‘Nou zo lang het daar is: prima, dan hebben wij er geen last van.’ Maar ja inmiddels zijn we nog geen tien weken verder en heeft tante Corrie Ona ons land bereikt en zich genesteld.
Ik zit inmiddels al een aantal weken op mijn afstudeerplek in Amsterdam. Hier op kantoor – waar het regelmatig net een aflevering van Toren C is – reageert iedereen totaal anders. De een komt al sinds de eerste besmetting in Nederland met de auto naar het werk omdat ze bang is in het ov besmet te worden, maar klaagt onophoudelijk dat de parkeerkosten zo hoog zijn. De ander maakt er grapjes over en blijft handen geven en extra uitbundig hoesten en niezen. Sommigen zijn panisch en willen om de tien minuten hun handen wassen en het liefst permanent met desinfectiegel bedekt zijn.
Na de persconferentie van de regering afgelopen donderdag is half Nederland maar toiletpapier gaan hamsteren en thuis gaan werken. Waarom toiletpapier? Sinds wanneer is onze eerste levensbehoefte toiletpapier?
Ik probeer er een beetje nuchter onder te blijven en volg wat er feitelijk in Nederland gebeurt. Het vervelende wat het virus met zich meebrengt is dat je onbewust iemand kunt besmetten, met mogelijk vreselijke gevolgen voor mensen met een zwakke gezondheid. Maar ondertussen ontkom je er niet meer aan, want er is geen duidelijk beeld van het aantal besmette mensen, niet iedereen wordt getest.
Ik snap er niks meer van en weet niet echt hoe ik ermee om moet gaan. Moet ik nu ook thuis gaan werken of kan ik gewoon zonder problemen op kantoor aan het werk? Ook mijn stage-werkgever geeft mij geen duidelijkheid; ze zeggen dat je op kantoor mag werken, maar ook thuis, net wat je zelf wilt. Ze hebben namelijk meer last van de economische coronacrisis dan van het virus. De omzet neemt een duikvlucht waar we allemaal iets van gaan merken.
Kortom: bedankt Tante Cor, je zet de hele wereld op zijn kop, en ook nog precies op het moment dat ik aan het afstuderen ben en interviews moet gaan afnemen.
Wil je op donderdag (rond lunchtijd) het heetste nieuws van afgelopen week in je mailbox ontvangen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief. De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Bizar hoe in twee dagen je idee waarschijnlijk totaal veranderd is.
Recent zag ik een talkshow interview waarin “celebrity-scientist” en astrofysicus Neill DeGrass Tyson werd gevraagd wat hij dacht van de coronavirus-situatie. Hij gaf een prachtig antwoord: dit is een test. Hij bedoelde dit niet als iets metafysisch of een test van onze weerstand, maar een test om te kijken of we in staat zijn als mensheid om naar medische experts te luisteren.
Mijn persoonlijke conclusie: we zijn massaal gezakt voor deze test. Waarom denkt iedereen dat ze de expertise hebben om deze situatie goed te kunnen inschatten? Iedereen is opeens medisch expert geworden die denkt dat zijn/haar “nuchtere verstand” een rol moet spelen in het beslissingsproces.
Eenvoudige maatregelen als afstand houden, handen wassen of contact vermijden zijn geen “hysterie”, het zijn simpele maatregelen die de infectie kunnen perken. Uitspraken als “Je ontkomt er niet aan” zijn zelfvervullende voorspellingen, als je dit denkt en doorgaat alsof er niets aan de hand is, verhoog je het risico op besmetting.
Je nuchtere verstand gebruiken, is het advies van het RIVM opvolgen en het beleid van de overheid aanhouden zodat we als samenleving deze situatie weerstand kunnen bieden. Je nuchtere verstand gebruiken is niet de onbekende factoren, zoals gebrek aan infectiecijfers wegens weinig testen, zelf in te vullen met eigen verzinsels. Maatregelen als isolatie zijn JUIST omdat we niet goed in beeld hebben hoeveel mensen zijn geinfecteerd. Mensen die gewoon doorgaan met massaal naar kantoor komen zijn net zo zot als degenen die massaal toiletpapier hamsteren.
Verstoort het virus je plannen? Jammer dan. Zoals John Lennon oorspronkelijk en later Acda en de Munnik zongen, “Het leven is wat je gebeurt terwijl je andere plannen maakt.” Deze pandemie is een prachtgelegenheid om de zwaktes van ons vermogen met rampen om te gaan bloot te leggen; individueel, economisch en medisch. Dit zal niet de laatste ramp zijn, hopelijk zijn we beter voorbereid op de volgende.