| 
|
Senad Delic is geboren en getogen in Oostenrijk en woont sinds oktober 2017 in Nederland. Hij volgt de lerarenopleiding Duits, daarnaast is hij (slam-)dichter en schrijver. Hij schrijft vooral satirische stukken en anekdotes uit zijn leven als expat in Nederland.
Hoe vaak ik ook zeur op het Nederlands neoliberalisme en de monarchie ben ik wel bereid om te bekennen dat ik het grote deel van de Nederlandse cultuur gewoon sympathiek vind – bitterballen, het levenslied, tv-programma’s met veel te veel naakte mensen, grachten…
Ik heb het genoegen met een heel mooi land en voel me hier thuis (zolang ik maar niet richting Den Haag hoef te kijken).
Er zijn echter een aantal culturele verschillen tussen Oostenrijk en Nederland waar ik nog niet helemaal aan heb kunnen wennen. Hier is een compacte lijst.
1 Mensen riskeren hun leven om een straat over te steken
Bij een zebrapad heeft de voetganger automatisch voorrang, je zou daar dus overheen kunnen lopen om naar de overkant te komen. Dat is in ieder geval hoe het in theorie werkt.
Nederlanders vertrouwen deze theorie blind. Ze lopen gewoon. Het boeit hen niet of er een vrachtwagen aankomt of een auto – want niemand ontneemt hen het wettelijk recht om de straat over te steken! Voor deze rechten lieten onze voorouders dapper in het gevecht hun leven!
Ik ben daar nog een stukje voorzichtiger (tot frustratie van de bestuurder). Ik blijf namelijk een tijdje staan en houd direct en intens oogcontact met de bestuurder zodat ik heel zeker weet dat hij even stopt en mij niet platrijdt.
2 Je hebt voor elk probleem een eigen politieke partij
50Plus is een partij voor de belangen van ouderen, PVV is oorspronkelijk een nog meer conservatieve afsplitsing van de VVD, JA21 is een conservatieve partij die het antisemitisme van de FvD te ver vond gaan, Partij voor de Dieren zet zich in voor dierenrechten. Et cetera, et cetera.
Ik heb het gevoel dat men in Nederland, in plaats van het programma van een al bestaande partij te bewerken of te verfijnen door zichzelf intern te organiseren, meteen afsplitsing als de enige oplossing ziet.
De Nederlandse Tweede Kamer telt daarom 18 politieke partijen. Dat zijn bijna drie keer meer partijen dan het Duitse parlement of het Oostenrijkse parlement. Gek, hé?
3 Poëzie is in Nederland daadwerkelijk cool
Deze alinea schrijf ik vooral met bewondering in plaats van verontwaardiging of shock.
Ik ben heel blij om te zien dat in Nederland veel media-aandacht en culturele subsidie besteed wordt aan poëzie. Er wordt elk jaar een Dichter des Vaderlands benoemd, er zijn dichterswedstrijden, er zijn (in ieder geval in de Randstad) prominente poëzie-secties in boekwinkels – dat vind ik gewoon heerlijk om te zien. Een fijne afwisseling van BN’er-biografieën en het zoveelste boek over Willem Holleeder.
Wat voor culturele verschillen hebben jullie in het buitenland meegemaakt? Ik ben benieuwd naar andere perspectieven.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Hoi Senad, altijd leuk jouw blogs. Doet Oostenrijk wel echt onder voor Nederland qua neoliberalisme (OeVP) en populisme (FPOe)?
Ik heb een vriendin uit Zwitserland die in Eindhoven studeert. Zij verbaast zich telkens weer over hoezeer mensen in Nederland op zichzelf zijn aangewezen, ze is een veel behulpzamere overheid gewend. Is dit iets wat je ook herkent als Oostenrijker? Het is makkelijk die twee Alpenlanden als duo uit te lichten en te generaliseren, maar niet per se juist natuurlijk.
Wat denk ik wel helpt bij het ‘blind’ vertrouwen op de theorie dat auto’s stoppen voor een zebrapad, is dat in Nederland de auto’s over het algemeen ook echt stoppen voor een zebrapad. Dat heb ik in andere landen weleens anders meegemaakt: dat je je afvraagt: waarom hebben ze nog de moeite genomen zebrapaden en stoplichten te plaatsen?
Wat denk ik bijzonder is aan Nederlanders, is dat ze zich aan de regels houden. Niet dat ze roekeloos hun leven riskeren