Lynn Groenewegen is tweedejaars sportmarketing & management en speelt dit jaar met Feyenoord in de Eredivisie. ‘Ik debuteerde de eerste wedstrijd van het seizoen tegen ADO Den Haag. Ik heb zo’n dertig minuten gespeeld, dat gaf een heerlijk gevoel.’

‘Ik heb drie broers daarom wilde ik als kind sowieso iets stoers doen. Op de basisschool waren alle jongens aan het voetballen en ik dacht: waarom zou ik dat niet kunnen? Ik mocht eerst niet meedoen omdat ik een meisje was, maar toen de docent zich ermee bemoeide kon het toch. Ik vond het meteen heel leuk, het allerleukste was dat daarna alle jongens mij opeens wel in hun team wilden hebben. Dat gaf zo’n lekker gevoel. Dat ze eerst zo stoer deden en daarna toch naar mij toekwamen.

‘Met zeventien jaar ben ik de jongste uit het team.’

‘Inmiddels zit ik in het eerste vrouwenteam van Feyenoord en speel ik in de Eredivisie. Met zeventien jaar ben ik de jongste uit het team. Ik debuteerde de eerste wedstrijd van het seizoen tegen ADO Den Haag. Ik heb zo’n dertig minuten gespeeld, dat gaf een heerlijk gevoel. Je naam wordt omgeroepen en de wedstrijd werd ook nog eens uitgezonden zodat ik hem thuis kon terugkijken. Ik was niet zenuwachtig en had er gewoon heel veel zin in. Ik heb op mijn leeftijd eigenlijk niets te verliezen, als ik een fout maak: ‘boeien’, dan probeer ik hem weer goed te maken. Natuurlijk schiet je er het liefst drie binnen en roept iedereen je naam, maar die verwachting moet je nu nog niet hebben van jezelf.

‘Omdat ik nu in het eerste zit heb ik het dit jaar wel extra druk. We trainen meer, gaan vaker samen dingen doen en eten ook op de club. Doordeweeks heb ik meestal één dag vrij, de rest van de dagen heb ik les en moet ik trainen. Donderdag is vaak mijn vrije dag maar dan ga ik meestal wel hardlopen of met de hond een uur of twee uur lopen wat ook heerlijk is. Op zaterdag trainen we en de wedstrijd is altijd op vrijdag of zondag: voetbal wordt voor mij steeds meer een lifestyle en dat vind ik heel gaaf.

‘Voetbal wordt voor mij steeds meer een lifestyle en dat vind ik heel gaaf.’

‘School met voetbal combineren is alleen wel lastig. Vooral aan het begin van dit jaar mistte veel lessen omdat ik in de verkeerde klas zat. Ik moet elke dag om twee uur weg om te trainen terwijl de lessen vaak ook in de middag waren. Daardoor was ik er vaker niet dan wel, en wist ik dus ook niet echt waar we mee bezig waren. Dat vond ik echt wel kloten, want je wil gewoon bij zijn. En als het op school niet goed gaat werkt dat ook mentaal door waardoor het voetballen ook even wat minder ging. Nu ben ik van klas gewisseld en gaat het beter. Ik probeer een goede band op te bouwen met mijn docenten zodat ze ook echt zien dat ik er wel echt voor wil gaan, maar dat voetbal wel op nummer één staat.

‘Toch ben ik nog wel aan het twijfelen of ik misschien niet beter een tussenjaar kan nemen. Ik vind een studie heel belangrijk maar misschien is dit niet helemaal het goede moment. Je kunt maar voetballen tot je dertigste, daarna heb ik nog vijftig jaar van mijn leven over. Waarom zou ik dan nu al iets moeten doen voor daarna? Daar zit ik nu over te twijfelen en binnenkort moet ik de knoop doorhakken. Ik wil nu gewoon heel veel in mezelf investeren, nog fitter worden, nog beter worden. Als ik wel doorga dan moet ik een goede planning maken met mijn topsportcoördinator en mentor, zodat ik zowel op het veld als op school goed kan presteren.

‘Ik wil nu gewoon heel veel in mezelf investeren, nog fitter worden, nog beter worden.’

‘Als ik stop met school ben ik mijn studenten-ov en studiefinanciering wel kwijt. Daar moet ik ook rekening mee houden, want dan kan ik dus niet meer gratis reizen naar de training. Dat zijn bijzaken die ook wel een rol spelen. Ik verdien met voetballen nu veel te weinig om van te leven. Ik neem er wel genoegen mee en ben er ook harstikke blij mee, maar als ik een tussenjaar neem dan moet ik ook echt wel wat ernaast doen.

‘Mijn mannelijke leeftijdgenoten bij Feyenoord kunnen de hele dag op de club zijn omdat ze al genoeg verdienen. Ik vind het natuurlijk jammer dat dit voor vrouwen bijna niet mogelijk is. Voetbal is alles wat ik wil, maar er mijn volledige lifestyle van maken dat kan nog niet. Vroeger vond ik dat oneerlijk maar ik kan er zelf toch niets aan veranderen dus ik ga me er ook niet te druk over maken.

‘Ik denk wel dat er steeds meer mee verdiend kan worden, onze coördinator zegt ook dat het budget elk jaar groter wordt. De competities worden ook groter en je ziet dat er steeds meer meiden op voetbal willen. Ik krijg weleens dm’s van meisjes van dertien die vragen wat de beste voetbalschoenen zijn en hoe ze beter kunnen worden. Dat vind ik echt wel lachen. Dan merk je dat het leeft.

‘Ik verdien met voetballen nu veel te weinig om van te leven.’

‘Mijn droom en ambitie is om in het Nederlands elftal te komen en in het buitenland te spelen. Met mijn leeftijd zou ik nu voor de vrouwen onder 19 kunnen worden opgeroepen, maar dat is nog niet gebeurd. Dat komt denk ik omdat ik nog niet zo heel veel heb gespeeld. Ik moet nu ook nog niet te groot dromen, op dit moment is mijn eerste ambitie een vaste basisplek bij Feyenoord.’

Tekst en foto: Wietse Pottjewijd