Op dit moment verheug ik me behoorlijk op die dag. Alsof de kerstman langs komt in juni. Geen zorgen, geen druk én geen lange broeken meer. Of zouden die lange broeken ook een twijfelgeval zijn met al die klimaatverandering?

De volgende dag sta ik op met een kleine kater, zonder opleiding, fulltime baan of reden om het huis uit te gaan (een beetje zoals het afgelopen jaar, herkenbaar?) En dan? Wat komt er dan?

Ik heb vaak moeite om me een beeld te vormen van mijn toekomst na mijn studententijd. Ik hoor je denken: ‘San, rek je studententijd dan!’ Maar daar is mijn studieschuld nét iets te hoog voor en mijn online-lessen-tolerantie iets te laag.

Zonde, niet? Dat schulden die een aantal jaar geleden nog niet bestonden, vanwege goede investeringen in het onderwijs, mij nu tegenhouden om mijn kennis te verbreden. Kunnen onze schulden ook niet gewoon ‘vergeten’ worden?

Ik reken er niet op, dus het wordt tijd om een grotemensenbaan te zoeken. Daar heb ik nogal wat eisen voor: geen vieze gore automatenkoffie, geen radio met dezelfde liedjes voor de komende maand en liever geen twintig verschillende meningen over iets wat diezelfde middag af moet.

Een respons als: ‘Dat zal je ongetwijfeld houden, waar je ook terechtkomt’, vind ik iets te makkelijk. Ik wil iets wat bij me past, waar ik me goed voel en ik mijn ei kwijt kan. Anders valt het inderdaad ongetwijfeld tegen, waar ik ook terechtkom.

Gelukkig heb ik nog even om me te verdiepen in alle mogelijkheden. Jullie tips voor het vinden van een nieuwe baan of het opzetten van een eigen bedrijf zijn meer dan welkom. Want ik weet natuurlijk dat de kerstman niet bestaat (en al helemaal dat-ie niet in juni langskomt), maar dat je soms alsnog cadeautjes krijgt.

Volg ons op Instagram