Blog Donna: Kwart eeuw crisis
Blog van DonnaGepubliceerd: 1 day ago
| 
|
Sanne Groen (21) is tweedejaars student crossmediale communicatie aan de Rotterdam Academy. Ze schrijft voor Profielen over alles waar zij van *aan* gaat.
Ik wil, ik wil, ik wil. M’n moeder noemde me vroeger al Rupsje Nooitgenoeg. Stiekem begin ik dat nu te beamen. Los van het feit dat ik tegen een gloednieuwe Tesla geen nee zeg, heb ik het hier over: teveel van mezelf willen.
Vorig jaar tijdens de eerste lockdown ben ik gaan beseffen dat dit hét moment is om mezelf te verbeteren. Om tijd te nemen voor de dingen waar ik meer aandacht aan wil besteden. Waarschuwing: dat zijn er een hoop.
Vaak heb ik de neiging om ergens zo diep in te duiken, er zo volledig voor te gaan, dat ik er niet meer bewust mee bezig ben. Aan mij de taak om mezelf op een bewuste manier te verbeteren. Waar begin ik? Vier keer in de week sporten.
Maar ik begin ook met een ochtendroutine vanaf 6.30, elke dag meer dan 7.000 stappen, niet meer elke dag mijn haar wassen, van mijn nagelbijtgewoonte afkomen, vegetarisch eten én de welbekende schermtijdvermindering.
Oh ja, en daarnaast ben ik ook ‘gewoon’ aan het afstuderen. Of dat niet al genoeg tijd en energie kost.
Zoals ik al zei, ik wil teveel. Teveel in een keer.
In vijf maanden heb ik vier van de zeven doelen gehaald. Maar kon dit niet effectiever?
Het duurt 66 dagen voordat iets een gewoonte is. Waar ik half werk verrichtte en gelijk aan zeven verschillende dingen tegelijk begon, kan ik gedurende 66 dagen beter met twee doelen starten. Bevalt dit? Dan maak ik eerst de 66 dagen af voordat ik een nieuw doel aan m’n lijstje toevoeg. Zo niet, dan neem ik er een ander doel voor in de plaats.
Ik zou meerdere dagen achter elkaar op de automatische piloot kunnen doorbrengen. Door bewuster te zijn en (iets te veel) doelen te stellen heb ik meer aandacht voor mij en de mensen om mij heen.
Dus, luister naar jezelf. Pak die hardloopschoenen, schildersezel of bakvorm en geniet. Neem een stapje in de goede richting. Maar welke richting dit voor jou ook is: wil niet teveel.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Play the infite game instead of the finite game…. Een doel heeft een eindpunt, een reis niet. Wil je 6 kilo afvallen? Of wil je een gezond lichaam? Om een gezond lichaam te houden zul je moeten blijven bewegen. Wanneer en hoeveel tijd besteed je aan bewegen?
Wil je afstuderen? Of wil je jezelf ontwikkelen? En hoeveel tijd plan je dan in voor die ontwikkeling?
Ik ben zelf dol op het Hoshin Kanri model. Dit model is oorspronkelijk bedoeld (voor bedrijven) om van Strategie naar jaarplannen naar activiteiten door te plannen en hier indicatoren aan te hangen. Voorbeeld:
Strategie: Gezond leven
Jaarplan: Bewegen en gezond eten
Activiteiten: Altijd ontbijten, fruit eten als tussendoortje en bewegen
Indicatoren: 7000 stappen per dag afleggen minimaal, vetpercentage van X %, etc.
Je kunt er zelfs personen aan koppelen.. (Google maar eens).
Het model geeft goed zicht op waar je mee bezig bent en is aan te passen als je ziet dat dingen niet werken. Vertaal zaken naar dagelijkse activiteiten en deel rustig de week in. Maar bouw ook “slack” momentjes op waar je helemaal niks hoeft of moet.
Vier van de zeven doelen vind ik nog steeds netjes, als je de lat hoog legt voor jezelf. Truuk is of je daarmee om kan gaan en je het niet halen van die andere kan accepteren.
Zelf gebruik ik een iets andere methode, ik schaal mijn doelen veel te hoog in en zorg voor gedeeltelijk succes op alle vlakken, en zie de hogere lat als een langer-termijnsdoel. Zo probeer ik al een jaar lang minstens 4x per week thuis te sporten, en ben ik tevreden zolang ik de 3 consistent haal en soms de 4.