Blog Menno: Taal maakt nog meer kapot dan geweld
Blog van MennoGepubliceerd: 4 days ago
| 
|
Marijn Prins is laatstejaars student marketing of social business aan de Hogeschool Rotterdam Business School (HRBS). Hij is voorzitter van de Rotterdamse studentenvakbond STUUR en pleit voor onderwijs dat beter aansluit op zijn ideale maatschappij
Foto: Paul van der Blom
Vier maanden geleden schrok ik mij rot. Middenin de lockdown besloot de hogeschool vier ton uit te geven. Maar niet aan onderwijs. Geld bedoeld voor onderwijs werd gebruikt om de cafetaria’s overeind te houden.
Alle studenten en medewerkers kregen tien euro op hun HR-pas om uit te geven in de horeca.
Op het eerste gezicht is dit echt een leuke actie natuurlijk. Bedoeld als gebaar naar de studenten en de werknemers van de cafetaria’s volgens Ron Bormans (voorzitter College van Bestuur). Jammer dat de mensen in de cafetaria’s al grotendeels ontslagen waren. Die mensen heeft Ron niet kunnen ondersteunen.
In plaats daarvan proberen we bedrijven overeind te houden. Een nobel doel, maar je kunt je wel afvragen waarom daar sowieso bedrijven met een winstoogmerk zitten. Om de winst van die bedrijven te verzekeren betalen we als studenten en medewerkers al sinds jaar en dag extra voor ons broodje in de cafetaria.
Zijn de cafetaria’s er om studenten en medewerkers van lekker, gezond en betaalbaar voedsel te voorzien, of om winst te maken? Natuurlijk hoort een bedrijf winst te maken. Maar een bedrijf met winstoogmerk is niet de enige optie.
Wat nou als we het beste halen uit deze slechte situatie? In plaats van cafetaria’s redden, hadden we het geld ook kunnen gebruiken om het zelf te organiseren. De werknemers kunnen we overnemen. En we kunnen er cafetaria’s zonder winstoogmerk neerzetten. Georganiseerd vanuit de hogeschool zelf.
De hogeschool Rotterdam is niet de enige onderwijsinstelling die de keuze maakt voor een bedrijf met winstoogmerk, in plaats van zelf organiseren. Waarom maken ze deze keuze? Ik vroeg het aan de hogeschool.
Er waren een aantal redenen voor. Allereerst: Als de hogeschool zelf de medewerkers van de cafetaria’s in dienst neem, dan vallen die medewerkers mogelijk onder de onderwijs-cao. Als je het uitbesteedt, hebben ze andere arbeidsvoorwaarden. Bijvoorbeeld minder vakantiedagen. Ethisch discutabel wat mij betreft.
Ten tweede heeft uitbesteden een schaalvoordeel. De bedrijven achter de cafetaria’s hebben veel locaties, dus kunnen ze dingen efficiënter doen en dat is goedkoper. Dat is natuurlijk waar, maar de hogeschool heeft met 43.000 studenten en 4.000 medewerkers al een behoorlijk schaalvoordeel.
Ten derde is het makkelijker. Ze hoeven maar één bedrijf in te huren in plaats van tientallen contracten te regelen, mensen in dienst te nemen en de cafetaria’s draaiende te houden. Dit klopt. Maar op zichzelf natuurlijk geen reden om hiervoor te kiezen.
We moeten naar een cafetaria toe die niet werkt voor winst, maar voor de studenten en medewerkers. Niet een focus op winst, maar op gezond, lekker en betaalbaar voedsel.
En is de hogeschool nou niet groot genoeg voor dat schaalvoordeel? Organiseer het dan samen met de Erasmus Universiteit, samen met het Zadkine, en als het nodig is samen met het gehele onderwijslandschap van Nederland. Met meer dan een miljoen studenten in heel Nederland lijkt het schaalvoordeel me duidelijk.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Wat voor haken en ogen zitter er aan als je Erasmus en Zadkine erbij trekt? Ik vermoed, maar weet niet zeker, dat je dan ook een bedrijf bent en dan ben je gebonden aan regels. Het is oneerlijke concurrentie als je als Hogeschool wel bij Erasmus en Zadkine eten mag aanbieden, maar een bedrijf niet.
Alleen binnen de Hogeschool: Hebben de de capaciteiten in huis om zoiets te doen? Nu vangen we elke maand huur, zonder bedrijfsrisico. En bij de selectie van bedrijven zit dat gezonde er wel in. Ik vind het een goed idee, maar het is niet zo 1,2,3 gedaan ;-). De medewerkers die nu ontslagen zijn, hadden we anders op de payroll gehad. Geen idee of dat gelijk staat aan 400.000 euro.
Om in jouw idee mee te gaan: Kunnen we studenten van Hogeschool Rotterdam niet via randstad inhuren? Dat is een win- win- En dan vooral studenten die een gerelateerde studie volgen. Kleine vaste kern management zou mooi zijn.
En dan nu de hamvraag: Hoe kun je ervoor zorgen dat jouw idee werkelijkheid wordt?
Hoi Joeri,
Je maakt een paar goede opmerkingen. Wat betreft oneerlijke concurrentie. Je zou het bijvoorbeeld als stichting kunnen inrichten. De Hogeschool, Erasmus en Zadkine zitten als bestuur in de stichting en bepalen de richting. Het is een stichting dus kan er geen winst gemaakt worden. Ik weet eerlijk gezegd niet of de hogeschool een openbare aanbestedingen moet doen en of dat anders werkt als je het zelf organiseert. Misschien zijn er mensen in de reacties die hier meer kennis van hebben?
“De medewerkers die nu ontslagen zijn, hadden we anders op de payroll gehad. Geen idee of dat gelijk staat aan 400.000 euro.”
Dit is nu natuurlijk een uitzonderlijke situatie. Het zou best kunnen dat het wat duurder was geweest. Maar dan hadden we het wel uitgegeven aan mensen in dienst houden, in plaats van het overeind houden van bedrijven. Als school neem je hier zeker risico op je. Ik vermoed echter dat school cafetaria’s een goede investering zijn. Ze hebben vaak een monopoly positie op voedsel. Dit zou je financieel best stabiel moeten maken. Met uitzondering van uitzonderlijke situaties als nu natuurlijk.
Ik denk dat het zeker een interessant idee is om studenten in te huren om het werk te doen. Ik weet niet of wij op onze hogeschool opleidingen hebben die hier actief mee bezig zijn. Maar op het zadkine bijvoorbeeld zeker wel. Als een New York Pizza kan werken met studenten. Dan zou je denken dat wij het ook zouden moeten kunnen. Stof tot nadenken!
De hamvraag: Het spreekt voor zich dat dit niet van de ene op de andere dag geregeld is. Er moet onderzocht worden of het daadwerkelijk zorgt voor beter, gezonder en goedkoper voedsel. En belangrijk, verschillende scholen moeten gaan samenwerken. Ik ben mij er van bewust dat dit erg ingewikkeld is.
Daarom is het belangrijk dat het gesprek erover begint. Ze hoeven niet persé mijn plan uit te voeren. Maar we moeten wel beginnen met ons afvragen of dat wat we als standaard zien, ook echt de beste manier is. Als de bestuurders van verschillende scholen het gevoel krijgen dat studenten en medewerkers het belangrijk vinden. Bestaat de kans dat ze gaan kijken wat er mogelijk is.
De HR moet de catering inderdaad aanbesteden Marijn.