| 
|
Jennifer Schoolenberg is vierdejaarsstudent aan de opleiding social work. Ze schrijft het liefst over de belevenissen die het hbo met zich meebrengt, geeft ‘tips and tricks’, maar durft ook haar mening te geven wanneer daar het moment voor is.
Foto: Paul van der Blom
‘Wat gruwelijk dat mensen zo vermoord worden,’ zei mijn moeder tijdens het kijken van Squid Game. Zelf vind ik het echt een toffe serie. Wat zegt dat over mij als persoon? En zou dat ook te maken hebben met mijn stagekeuze?
Squid Game in het kort: 456 mensen nemen deel aan een wedstrijd om een heel hoog geldbedrag. In het dagelijks leven worden ze achternagezeten door schuldeisers. Om het bedrag te kunnen winnen, worden er bekende kinderspelletjes gespeeld. Houd je je niet aan de regels, dan word je vermoord.
Ondanks de kritiek die de serie krijgt vanwege de gruwelijkheid is Squid Game razend populair. Waarom ik kijk? Is het het geweld? Nee. Het gaat me om hoe slim en doordacht het gemaakt is. Alle spellen zijn tot in detail uitgedacht en zit er een heel netwerk van honderden mensen achter de organisatie die duistere geheimen met zich meedragen.
Ook in het dagelijks leven hebben we met z’n allen best wat interesse voor geweld of heftige situaties. Kijk maar naar het aantal mensen dat bij een ongeluk gaat staan kijken. Ik wil ook altijd weten wat er gebeurd is (al zou ik zelf niet snel blijven staan kijken).
Hoe komt het nou dat we stiekem best aangetrokken worden door geweld en heftige situaties? Volgens psychologe Suzanne Oosterwijk van de UvA is het heel normaal. Het zou ons namelijk helpen om de wereld beter te begrijpen. Je maakt geweld in de meeste gevallen niet dagelijks mee en je inleven in zo’n situatie is dan lastig. Volgens Oosterwijk proberen we hiermee een onzekerheid op te lossen. We willen weten hoe zou het zijn om in zo’n situatie te zitten.
En ineens begreep ik beter waarom ik voor mijn stage heb gekozen. Zoals ik in een eerdere blog schreef, loop ik stage binnen het gedwongen kader van de GGZ. Mensen daar zijn gedwongen opgenomen, vanwege hun mentale gezondheid of omdat ze een misdaad gepleegd hebben. Dus ook tijdens deze stage kom ik regelmatig geweld en heftige situaties tegen. Ineens snapte ik: dit trekt me aan omdat ik nieuwsgierig ben naar hoe mensen denken die een misdrijf begaan of die zware mentale problemen hebben. Zaten er vroeger misschien ook schuldeisers achter hen aan?
Mijn interesse voor Squid Game en de cliënten die ik tegenkom tijdens mijn stage komen dus voort uit hetzelfde: een grote nieuwsgierigheid en de wens om te willen weten hoe het is om in hun situatie te zitten. Wat zou ik doen? En wat zou jij doen?
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
De gruwelijkheid van zulke series is juist het punt. Zonder gruwelijkheid heeft het lang niet zoveel impact. Squidgame draait niet om de spelletjes maar om de personen, hun situaties, hun denkwijzen, hoe ze denken over en reageren op de situatie en wat zulke gruwelijkheid, die mogelijk in ons allen zit, naar buiten kan brengen. Daaronder vallen evengoed de organisatoren, die met een god-complex op dehumanizerende wijze neerkijken op deze wanhopige mensen.
Het test de grenzen van onze moraliteit en dat gaat niet vanuit een comfort-zone. Het is heel gemakkelijk om de juiste keuze te maken wanneer er niets op het spel staat, of tenminste niets wat je niet reeds bereid bent op te offeren. Squidgame sluit zich daarbij aan bij een reeks van films en series die dergelijke principes onder de loep nemen in een fictieve setting. We weten al heel lang dat naast onze beschaving en stabiele structuren we ook sterke, emotionele driften hebben die evengoed ons gedrag bepalen.
Laten we zulke ideeën vooral in gedachten-experimenten onderzoeken zodat we beter begrijpen hoe we in de realiteit beslissingen maken. Overigens zonder daarbij uit het oog te verliezen dat dit fictie is en geen absolute waarheden bevat, maar herkenbare concepten die ons aan het denken kunnen zetten. Als je daarmee uit je comfort-zone geshockeerd wordt, des te beter, daar leer je meer van. Kijkt je moeder nog verder, Jennifer? 😀
@S. Heikamp Ja zeker weten. Kijk maar naar de geldachtenexperimenten die er in de filosofie gebruikt worden. Mijn moeder heeft hem inmiddels afgekeken… toch willen weten hoe het afloopt hè haha