‘Werken met studenten is mijn leven, mijn droom’
Jamil Fatta is instructeur bij de opleiding bouwkunde en droomt ervan om ooit weer als docent voor de klas te staan. ‘Het doel in mijn leven is mijn kennis en ervaring doorgeven aan jonge mensen.’
‘Ik ben zestig jaar, heb een vrouw en zes kinderen. Mijn oudste dochter woont nog steeds in Syrië met haar man en twee kinderen, de rest woont hier in Nederland en eentje in Turkije. Omdat ik in Moskou mijn PhD in de architectuur heb behaald is mijn tweede taal Russisch. Maar dat probeer ik te vergeten, want ik heb er alles voor over om zo goed en snel mogelijk Nederlands te leren haha.
‘Tussen 1991 en 2013 werkte ik als docent en decaan aan de universiteit van Damascus. Ook was ik ongeveer zeven jaar in dienst bij een particuliere universiteit in Syrië en had ik mijn eigen architectenbureau. Maar vanwege de oorlog in Syrië ben ik in 2013 met mijn gezin naar Jordanië gevlucht. Ik ben toen mijn huis, het architectenbureau, eigenlijk alles verloren. Ook heb ik iedereen die in Syrië is gebleven – mijn oudste dochter, vader en moeder, broers en zussen – sindsdien niet meer gezien.
‘Ik ben toen mijn huis, het architectenbureau, eigenlijk alles verloren.’
‘In Jordanië heb ik in totaal bij vier universiteiten gewerkt. Er was veel vraag naar professoren en ik kon in het Arabisch lesgeven wat het voor mij makkelijk maakte. Ik woonde er vier jaar met mijn gezin. Maar ik wist niet hoelang we er konden blijven, want het was niet zeker dat ik jarenlang werk zou hebben. Daarnaast was er geen hele goede toekomst voor onze kinderen, want in Jordanië woonden veel Syrische vluchtelingen waardoor er een tekort aan docenten was. Onze kinderen – die vanwege het tekort alleen ’s middags naar school konden – zouden zich niet optimaal kunnen ontwikkelen. We besloten daarom naar Europa te gaan. Twee van onze kinderen zijn vooruit gegaan. Het was moeilijk om hen te laten gaan, maar ik moest geld verdienen want de reis was heel erg duur.
‘Toen we weer bij elkaar waren in Nederland hebben we eerst een tijdje in een AZC gewoond. Daarna kregen we een huis in Rotterdam via Stichting Nieuw Thuis Rotterdam (SNTR). Deze stichting begeleidt tweehonderd Syrische gezinnen en heeft ons drie jaar met van alles geholpen, zoals het contact met de gemeente en de taalschool. Dat doen ze heel erg goed. Zelf heb ik ook Syrische studenten geholpen van de TU Delft.
‘Bij Superuse, een architectenbureau in BlueCity in het voormalige Tropicana, heb ik mijn eerste stage gelopen. En via SNTR kwam ik uiteindelijk terecht bij Hogeschool Rotterdam voor wederom een stage van zes maanden. Ik heb veel lessen bijgewoond van goede docenten en ook veel met studenten gesproken. De docenten en onderwijsmanager hebben mij heel goed geholpen met heel veel dingen zoals de taal. Daarnaast probeerde ik zoveel mogelijk boeken te lezen om mijn Nederlands te verbeteren. Ik heb ook drie goede taalcoaches en het gaat goed met mijn Nederlands.
‘De docenten en onderwijsmanager hebben mij heel goed geholpen met heel veel dingen zoals de taal.’
‘Vorig jaar wilde de bouwkundeopleiding een project opzetten waarbij studenten huizen ontwerpen voor vluchtelingen in het zuiden van Turkije en noorden van Syrië. Ik heb daarbij geholpen want ik ken de regio en heb daar goede contacten. Vluchtelingen die daar nu nog in een tent wonen moeten uiteindelijk zo’n huis krijgen. Dit jaar doen we het nog een keer. De bedoeling is dat het niet alleen bij ontwerpen blijft, maar dat het project ook daadwerkelijk ter plekke uitgevoerd gaat worden door onze studenten.
‘Ik heb 25 jaar met studenten gewerkt en nog altijd heb ik contact met studenten in Syrië en Jordanië. Werken met studenten is mijn leven, mijn droom, daarom is het voor mij zo belangrijk dat ik de taal goed leer spreken. Het doel in mijn leven is mijn kennis en ervaring doorgeven aan jonge mensen, en het is geweldig dat ik dat met hulp van heel veel Nederlandse mensen en instanties nu ook in Nederland kan doen. Daarvoor ben ik enorm dankbaar en daarom vind ik het zo fijn op de hogeschool.
Tekst: Wietse Pottjewijd
Foto: Jamil Fatta
Schrijf je in voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
Mooi verhaal en een aanwinst voor HR! Veel succes en plezier met inspireren Jamil!
Beste Jamil, wat een heftig verhaal deel je met ons. Ik ben er van onder de indruk en heb er bewondering voor hoe jij je kracht blijft behouden en inzet. Wat geweldig dat jij onze collega bent! Wat een aanwinst.
Gr. Amanda Tol van Casand
Jamil, dank voor je verhaal! Een inspiratiebron!