De laatste zes weken heb ik een creatieve block. Mijn camera ligt stof te vergaren en ik heb een aantal blogs in draft staan die ik maar niet af kan maken. Ik ben creatief leeg. Ideeën heb ik wel, maar beginnen om iets ermee te doen lukt me niet.

Uitgebreid koken lukt alleen als een van mijn favoriete chefs een nieuw recept uitbrengt dat mij lekker lijkt. Anders is het weer een afhaalmaaltijd; gelukkig zijn er gezonde afhaalmaaltijden anders had ik een tweede probleem.

Een internetzoektocht wijst uit dat bijna iedereen wel eens te maken krijgt met een creatieve block. De redenen kunnen variëren van stress, burnout tot familie- of geldproblemen. In mijn geval ligt het waarschijnlijk aan het feit dat de dagen langer worden en het langer licht is. Heel ironisch voor iemand die geboren en getogen is op Aruba, maar ik ben dus het best gemotiveerd om achter de laptop te zitten als het buiten regenweer is en er niet de hele dag felle zon in de woonkamer schijnt.

Daarbij kan het ook zeker liggen aan stress en een soort burnout of coronamoe-situatie. Hoewel men hier en in andere landen doorgaat alsof de pandemie voorbij is, zijn we nog niet zover. De dreiging van nieuwe problematische varianten is reëel en long covid is nog steeds een probleem. Gelukkig maak ik ondertussen genoeg antistoffen aan met het vaccin om me wat meer te kunnen ontspannen. Maar ik ben nog niet gewend aan weer overal heen te gaan en iedere dag onder de mensen te zijn. Ik sta daarin niet alleen, velen hebben moeite om weer te wennen. Dit kost allemaal veel energie. Als ik eenmaal weer thuis ben wil ik niks meer doen dan een goed boek lezen of een serie kijken. 

Ideeën om foto’s te maken of voor mijn eigen blog heb ik wel genoeg, maar de motivatie dus niet. En als ik er wel aan begin ben ik zo perfectionistisch bezig dat ik niet tevreden ben en halverwege stop. En dan peins ik weer over hoe ik uit die sleur kan komen en dat maakt me dan weer extra gedemotiveerd. Het is een vicieuze cirkel.

Gelukkig lukt het wel om te werken. Waarschijnlijk omdat werk gepaard gaat met verwachtingen van collega’s en deadlines om te halen. In tegenstelling tot dingen voor jezelf maken waar niemand van weet en niemand van verwacht dat je iets levert. ’Moeten’ werkt motiverend. Over dit blog heb ik het hele weekend lopen tobben maar op de dag voor de deadline komen de woorden.

Toch word ik er het gelukkigst van als ik foto’s kan maken en iets schrijven en dat delen met anderen. Hopelijk lost het probleem zich binnenkort vanzelf op, en anders hopelijk in de zomervakantie wanneer ik geen enkele verplichting heb en dan ook niet hoef te stressen dat niks lukt.

Volg ons op Instagram