Sinds een paar jaar is er een ‘generatie-oorlog‘ gaande, tussen ‘boomers’ en ‘millennials’ – de termen waarmee twee generaties elkaar afwijzen en beledigingen.

Boomers: de generatie die profiteerde van werken van 9 tot 5, voor een goede prijs een huis konden kopen, vroeg met pensioen kunnen en nu een goed pensioen hebben. Millenials die niet fulltime willen werken of lui zijn en hun avocadotoast en luxe koffie niet willen overslaan om een huis te kunnen kopen.

Er wordt veel over geschreven. Elke keer als er in een krant of tijdschrift een artikel of column staat over boomers en millennials (ook wel: generatie Y) merk ik dat men niet eens de moeite genomen heeft om te kijken welk leeftijden in welke generaties vallen en te benoemen dat ‘de’ millenial en ‘de’ boomer niet bestaan. En zulke opvattingen wakkeren nog meer de frustratie tussen generaties aan vanwege de vooroordelen.

Japke-d. Bouma schreef recent een column over de jongere generatie. Haar boodschap: bedrijven moeten ze willen hebben en de veertigers en vijftigers moeten zich aanpassen aan die woke jonge mensen, want het is de nieuwe generatie en dingen veranderen nu eenmaal. Daar ben ik het mee eens. In de niet zo verre toekomst zal er een tekort optreden van jonge werknemers vanwege de dalende geboortecijfers. Dus als bedrijf doe je er goed aan nu jonge mensen in dienst te nemen. En doe het niet zoals veel ICT-bedrijven bijvoorbeeld, die eisen dat nieuwe medewerkers jaren werkervaring hebben.

Haar column verloor voor mij een beetje kracht toen ze het over jonge twintigers had als millennials. Want millennials zijn voornamelijk dertigers. De jongste millennial is 27 jaar en de oudste 41 jaar. Tussen de millennials en de boomers in zit generatie X, oftewel ‘de verloren generatie’. De jongste werkende generatie is nu generatie Z. Dus: generaties Alpha en Z zitten op school, een deel van generatie Z werkt al. De millennials zijn allemaal in de werkende leeftijd, net als generatie X ook. De meeste boomers zijn met pensioen. Opnieuw is dit een generalisatie want het kan best zijn dat een millennial nog steeds aan het studeren is. Zo zwart en wit is het niet.

Als ‘oude millennial’ herken ik me ook niet in het stereotype beeld dat van millennials geschetst wordt van kinderen die opgevoed zijn met de boodschap dat ze speciaal zijn en niks fout kunnen doen. Ik moest hard studeren op school, ik moest naar het hoger onderwijs in Nederland en mijn opvoeding was streng. En ja, ik hou van mijn luxe koffie en avocado maar van al dat geld dat ik eraan uitgeef in een jaar zal ik niet eens een maand huur in de Randstad kunnen betalen. Laat staan een huis kopen.

Volg ons op Instagram