Blog Menno: Taal maakt nog meer kapot dan geweld
Blog van MennoGepubliceerd: 6 days ago
Als je er goed over nadenkt, is het verwonderlijk hoe studenten met hun docenten en hun lessen omgaan. Als ze de moeite nemen om in de les te verschijnen, dan klappen ze steevast hun laptop open om daarachter te verdwijnen. Soms kijken ze op, waarna ze weer in hun scherm verdwijnen. Shoppen op Zalando, whatsappen of eindeloos door hun feeds scrollen.
Als docent is het je taak om studenten dusdanig te boeien, dat ze op blijven letten, aantekeningen maken en nieuwsgierig worden. Ik krijg soms het gevoel dat ik ze lastigval met mijn kennis, opgedaan tijdens vijfentwintig jaar werkervaring. En nee, simpelweg bevelen dat ze hun laptop dichtklappen en opletten werkt dus niet bij Generatie Y en Z.
Zeker als je zelf wat minder in je vel zit is het lastig om contact te maken met je studenten. Lesgeven is een wisselwerking, net als iedere menselijk interactie: wat je erin stopt, krijg je terug. Als je dus even weinig te geven hebt, krijg je weinig terug. Studenten voelen haarfijn aan of je vol energie zit en graag met ze aan de slag wil, of dat je het allemaal wel even prima vindt. Het laatste geval grijpen ze graag aan om even niet aan het werk te gaan. Want ze hebben het al zo druk. En soms worden docenten, met al hun goede intenties, afgesnauwd, voor gek versleten of genegeerd.
Beste studenten, schraap wat consideratie bij elkaar. We kunnen niet continu de vrolijke, boeiende, interessante docent zijn. Wij doen vaak ook maar wat, ondanks onze professionaliteit. We maken fouten. We vergeten wel ’ns dingen. We hebben onze ups en downs. We hebben een privéleven, wat niet altijd vlekkeloos verloopt. We maken ons zorgen over de kostencrisis, onze hypotheek en onze kinderen. Ook wij hebben te maken met lekkende badkamers, schulden, verslavingen en echtscheidingen. Soms worden wijzelf of onze geliefden ziek. Soms sterft er iemand in onze omgeving. Net als bij jullie. Docenten zijn eigenlijk net mensen.
Dus gedraag je niet altijd als een veeleisende consument (hoewel je recht hebt op uitstekend onderwijs). Formuleer je berichten en vragen wat empathischer. Nee, kennis vergaren is niet stom. Het is slim. Dus haal het maximale uit je collegegeld. Kom naar zoveel mogelijk lessen. Sterker nog: eis méér lessen, méér kennis. Klaag wat minder. Besef dat het niet alleen een recht, maar ook een voorrecht is om naar school te mogen. En klap die laptop dicht, leg die smartphone weg, maak aantekeningen, stel vragen en toon interesse in je eigen, toekomstige vakgebied. Doe het vooral voor jezelf, maar ook voor je docent.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Dankjewel Okke. Wat mij betreft heb je het perfect opgeschreven. Nu maar hopen dat veel studenten dit lezen.
Mooi stuk Okke, zoals wij onze studenten (bij IvG) proberen te leren dat ze ‘de mens achter de patiënt’ moeten zien, zo beschrijf jij prachtig hoe belangrijk het is de mens achter de docent te zien. Voor de student, en voor de docent!
Zo! Deze had ik even nodig vandaag. Mooi geschreven. Wij zijn met de eerste lichting van de nieuwe opleiding ADS&AI bezig. Super interessant, boeiend leuk. Maar ook spannend, in een vakgebied dat zelf nog niet helemaal weet hoe het nu zit. En met enorme maatschappelijke en sociale impact. Dus ook wij worstelen soms met de balans tussen de verschillende aspecten van het vak. En dus gooien we soms het programma last minute om, omdat de actualiteit er om vraagt of omdat de groep toch iets meer tijd nodig heeft, dan we vooraf hadden bedacht. En tja, dat levert dus ook gedoe op. Maar ja, alles om uiteindelijk die ‘data scientist for the future’ af te leveren. Morgen weer met frisse moed verder 😉
Wie heeft ervaring met het bespreken van dit fenomeen met zijn of haar studenten. Mij lijkt het in het kader van afstemmen met je klanten (dat zijn onze studenten uiteindelijk) interessant om dit bespreekbaar te maken. Hoe doe je dit? Wat zou dat kunnen opleveren, wat niet?
Complimenten Okke! Ook wij (studentendecanen) zien en herkennen dit.
@Richard: super om aan de slag te gaan met die vraag, hebben studenten evengoed behoefte aan. Het is vaak niet eens rot of slecht bedoeld. Er is eerder sprake van een zeker onvermogen. Hoe uit ik mijn emoties, hoe ga ik om met de angst en stress die ik ervaar rond school en prestatiedruk e.d. Het wordt mijns inziens ook tijd dat we dit soort vaardigheden: omgaan met tegenslag, feedback e.d. opnemen in vb het SLC programma. Want ook dat hoort bij een toekomstig professional?