Blog Menno: Taal maakt nog meer kapot dan geweld
Blog van MennoGepubliceerd: 3 days ago
Als jij denkt dat het einde van het naar buiten komen van seksueel grensoverschrijdend gedrag in zicht is, dan heb je het mis.
Dat het gelukkig nog niet went en ongemakkelijkheid oplevert, kun je zien aan de vage en ontwijkende reactie van de directeur van Ajax, Edwin van der Sar, over het gedrag van Marc Overmars, die plaatjes van zijn piemel als vunzige verrassing naar zijn ‘collegaatjes’ appte.
Ook Talpabaas John de Mol wist er geen raad mee, hij begreep er duidelijk niets van en wreef in de vlek door te victim blamen: ‘We hebben toch loketten? Waarom melden die vrouwen zich dáár niet?!’ riep hij tegen Tim Hofman, in de veel bekeken #BOOS uitzending die The Voice-verhalen aan het licht bracht. De onthullingen rondom The Voice en Ajax hebben een sneeuwbaleffect. De verhalen komen wél los na het horen van het relaas van anderen.
Op Instagram zag ik een post van de vertrouwenspersonen van Hogeschool Rotterdam, die me inderdaad heel vertrouwelijk en serieus toe glimlachten. ‘Je staat nooit alleen als je grensoverschrijdend gedrag hebt meegemaakt.’ stond er aanmoedigend bij. Dat klinkt logisch, maar is dat ook zo? Pas wanneer je als slachtoffer het lef hebt je verhaal te vertellen, dán sta je misschien niet meer alleen. Misschien, zeg ik, want of je niet alleen staat, hangt ook af van wat er daarna met je verhaal gebeurt.
Want stel nou. Stel, dat er hier een paar jaar terug een docent was die studenten en collega’s seksueel overschrijdend benaderde. Stel hè. Overdag in de klas, in de avond via berichtjes. Stel dat deze slachtoffers wel de moed hadden dit aan elkaar te vertellen, maar geen aangifte bij de politie deden, om wat voor reden dan ook. Stel dat de school had gezegd niets te kunnen doen – waardoor de docent de kans greep vlug ontslag te nemen en daarmee sancties te ontlopen – omdat de slachtoffers die blijkbaar cruciale aangifte niet hadden gedaan. Je hoort het John de Mol zeggen: ‘We hebben toch loketten? Waarom melden die vrouwen zich dáár niet?!’
Blijkbaar is de drempel om te melden of om aangifte te doen vaak toch te hoog. Maar als er uitsluitend na een aangifte actie wordt ondernomen is de consequentie wel dat daders er gewoon mee wegkomen. Tenzij je Marco Borsato heet natuurlijk.
Sneeuwballen zijn belangrijk. Vertellen is belangrijk. #Metoo is belangrijk. Maar net zo belangrijk is de onvoorwaardelijke steun die slachtoffers krijgen van de John de Mollen en Edwin van der Sarren, van hogescholen. Door niet te victim blamen, niet om de hete brei heen te draaien, door niet zo labbekakkerig te reageren. Maar door direct naast de slachtoffers te gaan staan, door zelf aangifte te doen; dán staan zij minder alleen.
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Een van de belangrijkste redenen om geen stappen te ondernemen is de schaamte van het slachtoffer omdat ze denkt dat ze zelf schuldig is aan de situatie. Dat ligt nog enkele stappen voor het moment waarop er zelfs maar gedacht wordt aan aangifte doen. En ook nog ver voor het moment dat ze het hardop uit zou spreken tegen een ander mens. Dat is het gevolg van de sfeer in onze maatschappij. We hebben nog heel wat op te lossen voordat vertrouwenspersonen en loketten gaan werken.
https://youtu.be/B6uuIHpFkuo
Dit filmpje verteld het verhaal heel goed.
Purl, directed by Kristen Lester and produced by Gillian Libbert-Duncan, features an earnest ball of yarn named Purl who gets a job in a fast-paced, high energy, bro-tastic start-up. Yarny hijinks ensue as she tries to fit in, but how far is she willing to go to get the acceptance she yearns for, and in the end, is it worth it?