Blog Menno: Taal maakt nog meer kapot dan geweld
Blog van MennoGepubliceerd: 5 days ago
Mijn handen liggen trillend in mijn schoot wanneer ze na tien minuten koetjes en kalfjes opmerkt of ik nog iets had willen vragen. Ik had dit gesprek immers aangevraagd? Ik slaak een diepe zucht en weet: hier kan ik niet onderuit, ik moet het doen. Dat ben ik mijzelf verplicht. En dus begin ik dapper mijn pleidooi, waarom ik vind dat ik meer salaris zou moeten krijgen.
Het is natuurlijk doodeng om bij je leidinggevende aan te kloppen voor meer geld. Zelf was ik pas vier maanden in dienst toen ik bovenstaand gesprek inging. Wat bezielde je, vraag je je misschien af. Daar is een heel proces aan voorafgegaan.
Ik ben blijven werken bij mijn stagebedrijf met dus niets anders dan een stage als relevante praktijkervaring. Dat maakt een contractgesprek erg moeilijk. Waar heb je recht op als je geen ‘echte’ ervaring hebt? Ik had dan ook geen vergelijkingsmateriaal en ging akkoord met wat mij werd aangeboden zonder onderhandelen. Zeker omdat er nog bij gezegd werd dat het aanbod erg royaal was voor iemand zonder werkervaring. Ik was allang blij dat ik aangenomen was.
Het belangrijkste is dat ik binnen mijn team open kan praten over geldzaken. Ik weet van collega’s wat zij verdienen, wat ook maakt dat ik perspectief voor de toekomst heb. En in die gesprekken, waarin mijn collega’s met open mond zaten toen ik mijn salarisstrook liet zien, kwam ik erachter dat ik niet royaal werd beloond maar juist veel minder kreeg dan wat passend is.
Omdat ik net in dienst was en je niet zomaar in een hele andere schaal kan worden geplaatst, besloot ik in elk geval voor een trede hoger te gaan. Dit gesprek heb ik voorafgaand meermaals met mijn collega’s doorgenomen zodat ik goed voorbereid mijn leidinggevende zou spreken.
De eerste paar weken ontliep ik mijn manager, omdat ik het doodeng vond. Toen ik dan uiteindelijk het gesprek aandurfde heb ik een pleidooi gehouden over wat ik had geleerd en ontwikkeld, waaraan ik in de komende periode wilde werken, maar ook wat ik extra deed ten opzichte van de functie van iemand zonder diploma. Conclusie: ik vond dat ik extra geld verdiende.
Nu vraag je je vast af of het gesprek geloond heeft. Mijn teammanager reageerde als eerst verbaasd, in de goede zin. Ze vond het brutaal, maar dapper. Uiteindelijk gaat niemand je extra geld aanbieden en zul je daar zelf naar moeten vragen.
Ik zal je verklappen dat ik een trede omhoog ben gegaan. Hoeveel dat was maakte mij op dat moment niet uit: het ging erom dat ik het gedaan had. Dat was mij veel meer waard, mijn eigen angsten overwinnen. Ik weet nu al dat ik zo’n volgend gesprek, als ik mijn diploma heb, veel makkelijker ga vinden, omdat ik het al eens gedaan heb.
Tot slot mijn advies voor als jij ook zo’n gesprek hebt, hou de gedachte vast: ‘Ik heb niks te verliezen.’
Laat een reactie achter
Spelregels
De redactie waardeert het als je onder je eigen naam reageert.
Lees hier alle details over onze spelregels.
Back to Top