De start van het nieuwe studiejaar lijkt heel erg op verliefdheid. Alles is nieuw, spannend en een beetje eng. Spannende, ietwat onwennige ontmoetingen met soms übercoole klasgenoten.

Een nieuwe, stedelijke omgeving: hip and happening Rotterdam, vol grootsheid, vergezichten en verleidingen. Nogal wennen, zeker als je altijd in een dorpje hebt gewoond. Nieuwe indrukken: een enorm schoolgebouw, soms extravagante docenten die strooien met jargon, nieuwe regels, andere gebruiken. Dus: vlinders in je buik.

Ondanks de routine is het ook voor docenten altijd weer spannend. Gaan studenten ons leuk vinden? Hoe maken we een goede eerste indruk? Zijn onze lessen goed doordacht? Voor welke verrassingen komen we te staan? En hoe lossen we de gebruikelijke opstartproblemen op? Kunnen we het nog wel, lesgeven? Hoe gaan we om met de enorme diversiteit in onze klassen? Kunnen we iedere student op hun wenken bedienen? Hoewel we weten dat dit uiteindelijk allemaal goedkomt, zijn we toch altijd een tikje zenuwachtig.

Ik geniet altijd intens van de wittebroodsweken van de eerstejaarsstudenten, tot aan de herfstvakantie. Mijn onzekerheden verdwijnen als sneeuw voor de zon als ik een volle klas met leergierige snuitjes voor me heb zitten. Ik zie studenten die enthousiast knikken, al mijn woorden als zoete koek slikken en driftig aantekeningen maken. Belust op nieuwe kennis, nieuwsgierig naar hun toekomstige vak.

Ik zie ook studenten die wantrouwig achterover leunen, de kat uit de boom kijkend. Onwillig om al direct in actie te komen. Wellicht beschadigd door matige vooropleidingen. Aan mij de schone taak om iedereen mee te krijgen, tot iedereen door te dringen, te enthousiasmeren. En het allerleukste is: dat lukt vrijwel altijd. Met sommige studenten bouw ik een band op, die tot jaren na hun afstuderen standhoudt.

Ieder jaar word ik weer verliefd op mijn studenten. Op hun energie, hun onzekerheden, hun hoop, hun frisheid, hun jeugd. Ik krijg immens veel energie van het lesgeven. Als een vampier zuig ik het jeugdige elan van mijn studenten op, en kaats het vrolijk naar ze terug. Ik stond deze week bijkans stuiterend voor de klas. Ja, ook ik heb vlinders in mijn buik. En dat is verrukkelijk. Heel veel plezier met dit nieuwe studiejaar, lieve studenten!

Volg ons op Instagram