Lucas Voets, derdejaars fysiotherapie, is een fanatieke triatleet. Een triathlon betekent: 3,8 kilometer zwemmen, 180 kilometer fietsen en dan nog even een marathon erachteraan rennen. In oktober volgend jaar hoopt hij mee te doen aan het WK ‘Ironman’ in Hawaii.

‘Het belang van bewegen wordt echt onderschat. Veel mensen bewegen te weinig of zelfs helemaal niet. Als je niet beweegt, niet sport, ben je kwetsbaarder en vatbaarder voor ziektes en blessures. Daarnaast ben je ook geestelijk weerbaarder als je regelmatig beweegt.

‘Helaas wordt sporten niet door iedereen gezien als iets wat erbij hoort, zeker door oudere mensen niet. Als sporten niet van jongs af aan vanzelfsprekend was, dan pak je dat op latere leeftijd ook niet zo snel meer op. Die mensen ervan kunnen overtuigen dat het goed is om elke dag een beetje spierpijn te hebben en je lichaam te voelen doordat je lekker gesport hebt: dat zou geweldig zijn.

‘Ik heb zelf veel affiniteit met bewegen. Ik heb altijd fanatiek gesport, eredivisie basketbal en veel krachttraining en crossfit.’

‘Mensen in beweging brengen is iets wat ik heel graag doe. Daar heb ik best talent voor. Ik praat er makkelijk over en ik kan mensen goed motiveren. Ik heb zelf veel affiniteit met bewegen. Ik heb altijd fanatiek gesport, eredivisie basketbal en veel krachttraining en crossfit. Na de middelbare school ben ik een personal-trainingopleiding gaan volgen van zeven maanden. Tegelijkertijd ging ik werken bij een fysiotherapiepraktijk en sportschool in één. Dat vond ik heel mooi om te doen. Waar je goed in bent, dat vind je automatisch ook leuker. Daarom besloot ik er wat meer mee te doen. En dat werd de opleiding fysiotherapie.

‘Nog steeds ben ik “performance coach” bij de fysiotherapiepraktijk: ik help sporters bij de doelen die ze willen bereiken. Online coaching doe ik ook, voor wielrenners, hardlopers en triatleten. Doelgericht trainen werkt heel goed. Dus niet alleen maar afvallen of er beter uitzien maar echt trainen voor een bepaalde wedstrijd, een loop of event. Echt trainen op je prestatie. Dan gaat het trainen ineens veel beter en maak je grotere sprongen. Zelf doe ik dat ook, als triatleet. Een triathlon is 3,8 kilometer zwemmen, 180 kilometer fietsen en 42,2 kilometer hardlopen, een marathon, in die volgorde ook. Van licht naar zwaar kun je zeggen.

‘Een kleine triatlon leek me een leuke uitdaging, dus ik startte met een kwart triatlon.’

‘Twee jaar geleden ben ik met triathlon begonnen. Ik was daarvoor vooral krachtsporter en minder op het uithoudingsvermogen. Een kleine triatlon leek me een leuke uitdaging, dus ik startte met een kwart triatlon. Daar heb ik ongeveer twee maanden op voorbereid en het ging eigenlijk heel goed. Ik vond het meteen leuk en ik had de smaak te pakken. Vervolgens dacht ik: wat is het zwaarste dat je kunt doen op dit vlak? En dat is de Ironman: wat ik al eerder deed maar dan alles vier keer zo lang, even een tandje erbij dus.

‘Ik schreef me in voor Ironman Finland in de zomer van 2022. Naarmate ik me voorbereidde, werd ik steeds fanatieker. In het begin was mijn streven om hem überhaupt binnen de tijd – er staat vijftien uur voor – te voltooien. Maar ik ben best competitief als amateur en het trainen ging zo goed, dat ik mijn tijd onder de tien uur zette.

‘Geweldig natuurlijk maar toch baalde ik. Wat als ik niet ziek was geweest?’

‘Het leek allemaal ook wel echt haalbaar. Eenmaal in Finland, waar de Ironman plaatsvond, werd ik ziek. Ik kreeg oorontsteking en dat werd een soort lymfeklierontsteking met koorts erbij, echt ontzettend balen. Ik ben toch de Ironman gaan doen en ik finishte in iets meer dan 10,5 uur. In mijn categorie “amateurs onder de 24 jaar” was ik zelfs de winnaar. Geweldig natuurlijk maar toch baalde ik. Wat als ik niet ziek was geweest?

‘Om daar achter te komen schreef ik me dit jaar in voor de triathlon in Almere. Daar trainde ik een stuk fanatieker voor, met als resultaat een tijd van 8 uur en 47 minuten. Daarmee werd ik nummer 1 op het EK onder de 24 jaar en nummer 7 van alle deelnemers.

‘Mijn volgende uitdaging is het WK Ironman in oktober in Hawaï. Dan kan ik echt laten zien hoe fit ik ben en hoe hard ik heb getraind. Natuurlijk blijft het heftig. Maar wat ik altijd doe: ik deel het op in kleine stukjes – mentaal zeg maar – en daar focus ik op. Echt in het hier en nu zijn, dan is het te overzien. Zwaar, maar ik heb er nu al heel veel zin in.’

Tekst en foto: Sanne van der Most

Volg ons op Instagram