Kelsey Fokkens is coördinator juridisch zaken bij de concernstaf van de Hogeschool Rotterdam én zelfstandig trouwambtenaar. ‘Ik ben heel nieuwsgierig, gek op mensen en misschien ook wel een beetje een hopeloze romanticus, dus dit past perfect bij mij.’

‘Als coördinator juridische zaken ben ik onder meer contactpersoon ongewenst gedrag. Als iemand dat ervaart binnen de hogeschool en een klacht indient dan komt dat bij mij terecht en dan ga ik met een team kijken hoe we dat kunnen oppakken. Daarnaast ben ik voorzitter van het Centraal Stembureau. Daar ben ik twee keer per jaar heel druk mee. Bureau Klachten en Geschillen, waar alle klachten, beroepen en bezwaren binnenkomen, valt ook onder mijn verantwoordelijkheid.

‘Mijn werk bestaat vooral uit het vernieuwen van processen. Dat vind ik leuk en daar ben ik ook goed in. Het is heel veelzijdig werk en ik krijg veel ruimte om aan de slag te gaan met dingen die voorbij komen. Ik werk vier dagen in de week en ik heb het behoorlijk druk. Zeker naast mijn twee dochters die ik als co-ouder opvoed. Alles bij elkaar maakt het mijn werk bij de hogeschool erg leuk.

‘Ik ben heel nieuwsgierig en gek op mensen, en misschien ook wel een beetje en hopeloze romanticus.’

‘In 2018 ben ik zelf getrouwd. Wij hadden ook een zelfstandig trouwambtenaar, zoals ik nu zelf ook ben. Tijdens onze eigen bruiloft en de voorbereiding samen met haar, dacht ik: ‘hee, dat kan ik ook’. En zo ontstond de wens om dat te doen. Maar ja, drukke baan, jong gezin – ik heb het even geparkeerd. Doordat ik ging scheiden nam mijn leven op een gegeven moment een andere wending en toen kwam het, anderhalf jaar geleden, toch weer op mijn pad. Spreken en schrijven hoort sowieso al erg bij mijn werk. Ik ben heel nieuwsgierig en gek op mensen, en misschien ook wel een beetje en hopeloze romanticus. Dus ik ben het gaan onderzoeken en oppakken, na een business bootcamp waar ik wat handvatten kreeg om te gaan ondernemen.

‘Een zelfstandig trouwambtenaar is iets anders dan een BABS, een gemeentetrouwambtenaar. Die heeft vaak maar een half uur de tijd en als je in het weekend wil trouwen, is het ook veel duurder. Voor een zelfstandig trouwambtenaar werkt dat anders. Ik zeg altijd tegen mensen: als je wil dat de ceremonie echt het hoogtepunt van je bruiloft is, ga dan doordeweeks naar het gemeentehuis waar je gratis wettelijk kunt trouwen, en trouw in het weekend ceremonieel. Ik zorg dat er een trouwakte is, dat er wordt getekend. Niemand hoeft te weten dat het niet wettelijk is. Ik ben niet verbonden aan een gemeente. Bewust niet, hoewel dat soms ook lastiger is. Ik kan namelijk niet in iedere gemeente mensen trouwen.

‘Een jaar geleden ben ik gestart en ik heb net mijn eerste bruiloftsseizoen erop zitten. Het was geweldig maar ik heb het ook wel een beetje onderschat.’

‘Een jaar geleden ben ik gestart en ik heb net mijn eerste bruiloftsseizoen erop zitten. Het was geweldig maar ik heb het ook wel een beetje onderschat. Je wilt een bruidspaar alle tijd en aandacht geven die het verdient en waar het recht op heeft en dat heb ik uiteraard ook gedaan. Maar naast mijn werk op de hogeschool was het soms best zwaar. Maar het was ook een geweldige ervaring en ik ga er zeker mee door. Dat moet ook wel, want ik heb boekingen staan tot in 2025. Echt een vliegende start dus.

‘Het is geweldig dat mensen je het vertrouwen geven, dat je ze mag trouwen. Ik begin altijd met een gesprek. Wie heb ik tegenover me zitten? Hoe hebben ze elkaar leren kennen? Wie heeft wie ten huwelijk gevraagd? Maar ook: wat verwachten zij van mij, hoe zien ze hun bruiloft voor zich en is er een klik? Want dat is heel belangrijk. Die is er ook wel eens niet geweest en dan verwijs ik ze door naar een van mijn trouwcollega’s.

‘Ik ben voor nu ook niet van plan om fulltime zelfstandig trouwambtenaar te worden. Juist die mix is mooi.’

‘Wat mij typeert als trouwambtenaar is denk ik vooral dat ik mezelf ben. Soms is dat droog, soms grappig, soms onhandig, maar altijd echt. Daarmee hoop ik mensen aan te trekken voor wie ik echt iets kan betekenen. Ik ga tot het gaatje om het bruidspaar de dag te bezorgen die zij voor ogen hebben. Daarbij betrek ik vrienden, familieleden en doe ik echt mijn best om me overal in te verdiepen en alle verhalen te horen. Ik heb het tot nu toe ook altijd voor elkaar gekregen om mensen te laten speechen, maar ook om een opa op de trekharmonica die het volkslied van Bonaire te laten spelen. Alles om die verbinding te zoeken.

‘Ik vind het fijn dat ik dit kan doen naast mijn baan bij de Hogeschool Rotterdam. Ik ben voor nu ook niet van plan om fulltime zelfstandig trouwambtenaar te worden. Juist die mix is mooi. Zo kan ik er altijd dezelfde passie, tijd en aandacht aan besteden en niet op de automaat gaan. Ik denk dat dat wel het risico is als je er fulltime je werk van maakt.

‘Of het nu een heel mooi jeugdliefdesverhaal is, of dat mensen elkaar pas later hebben ontmoet, iedereen heeft zijn eigen verhaal.’

‘Wat het mij geeft, is dat mensen zich zo kwetsbaar op durven stellen. Het heeft ook mijn visie verbreed. De manier waarop ik ertegenaan kijk. Toen ik net begon, dacht ik dat trouwen en het verhaal eromheen alleen maar over de liefde ging. Maar er is zoveel meer. Het kan ook gaan over verlies en over rouw. Ik had een echtpaar waarvan de vrouw twee jaar ervoor haar man verloren had en nu een nieuwe liefde had gevonden. De familie van haar overleden man kwam ook naar de bruiloft. In al hun kwetsbaarheid durven ze met mij te delen waar het voor hen om draait en dat verhaal was voor dit bruidspaar prachtig. Ik heb hen ook echt in mijn hart gesloten. Dat maakt mijn werk zo mooi. Of het nu een heel mooi jeugdliefdesverhaal is, of dat mensen elkaar pas later hebben ontmoet, iedereen heeft zijn eigen verhaal.

‘Als trouwambtenaar kan ik echt iets voor mensen betekenen. Dat kan ik in mijn werk op de hogeschool uiteraard ook, op een ander niveau. Dat gaat om een heleboel mensen, studenten en medewerkers, die ik lang niet altijd zelf ontmoet. Ook belangrijk en hartstikke leuk werk. Maar het trouwen raakt net wat meer mijn menselijke kant. De twee vullen elkaar heel mooi aan.’

Tekst en foto: Sanne van der Most